سنسور جدید می تواند لباس های شما را به گجت تبدیل کند. دانشمندان سنسوری را طراحی کرده اند که جنس آن پارچه استرچ نرم است. این سنسور می تواند هر تکه ای از لباس شما را به یک گجت تناسب اندام مانند Fitbit، تبدیل کند.
محققان دانشگاه هاروارد در امریکا، این سنسور حساس خازنی را از جنس سیلیکون و پارچه تولید کرده اند. این پارچه وقتی که با حرکات بدن انسان حرکت می کند، قدرت تشخیص حرکات بدن را دارد.
کنور والش استاد دانشکده مهندسی و علوم کاربردی هاروارد معتقد است : « واقعا در مورد این سنسور هیجان زده هستیم زیرا با استفاده از پارچه در ساخت آن، توانستیم به طور ذاتی با همان پارچه یک روبات هوشمند مناسب بسازیم. »
اوزگور آتالی ( Ozgur Atalay ) از موسسه Wyss گفت : « ما یک فرایند تولید انبوه منحصر به فرد طراحی کرده ایم که به ما امکان می دهد تا حسگرهای سفارشی را ایجاد کنیم که خواص یکسانی را به اشتراک می گذارند و امکان ساخت سریع آنها را برای یک برنامه خاص را فراهم می کنند. »
این تکنولوژی از یک ورقه نازک سیلیکون (مواد مغناطیسی ضعیف) تشکیل شده است که بین دو لایه نقره ای و پارچه رسانا (یک ماده بسیار رسانا) قرار داده شده است. این تشکیلات حسگر خازنی را تشکیل می دهند.
این نوع سنسور با اندازه گیری تغییرات ظرفیت خازن و توانایی نگه داشتن شارژ الکتریکی در آن می تواند میدان الکتریکی بین دو الکترود را ثبت کند.
عملکرد فوق العاده حسگر ترکیبی از فرآیند تولید است. در این فرآیند پارچه به هر دو طرف هسته سیلیکون با یک لایه اضافی از سیلیکون مایع متصل می شود.
این تیم طراحی حسگر را با انجام آزمایش های مختلف پیش بردند. آنها اندازه گیری های مختلفی را با کمک سنسور جدید توسط یک تستر الکترومکانیکی به انجام رساندند.
به طور کلی، این پارچه الاستیکی هوشمند شبیه یک ماده الاستیکی کشیده می شود و طول آن افزایش می یابد و این در حالی است که ضخامت و عرض آن کاهش می یابد. بنابراین کل مساحت و بنابراین ظرفیت آن ثابت می ماند.
به طور شگفت انگیزی، محققان دریافتند که سطح هدایت کننده سنسور به اندازه کشش وارد شده کشیده می شود و باعث افزایش ظرفیت خازنی بیشتر از حد انتظار می شود.
علاوه بر این، سنسور هیبریدی ظرفیت اش در حدود 30 میلی ثانیه افزایش می یابد و فشار و تغییرات فیزیکی کمتر از نیم میلیمتر را افزایش می دهد . این حالت نشان می دهد که قادر به حرکت در ابعاد و مقیاس بدن انسان است.
وانسانا سانچز، دانشجوی کارشناسی ارشد آزمایشگاه بیودیزاین SEAS، معتقد است : « ما برنامه های امیدوار کننده ای برای ضبط حرکات مختلف بدن داریم. مانند لباس های ورزشی که عملکرد فیزیکی دارند و یا دستگاه های بالینی نرم را برای نظارت بر بیماران در خانه هایشان به کار برده می شوند ، می خواهیم لباس هایی برای حرکات مختلف بدن تولید کنیم. »
والش گفت : « علاوه بر این، در هنگام ترکیب این پارچه با نرم افزارهای مبتنی بر پارچه، این سنسورها سیستم های جدید روباتیک را که به طور تقلیدی از لباس ها اقتباس شده اند، فعال خواهند کرد. »
وی هم چنین اضافه کرد : « این تکنولوژی روش های کاملا جدیدی را برای گجت های پوشیدنی باز خواهد نمود. هم چنین یکی از کاربردهای متداول آن بدون شک نقش برای مراقبت های بهداشتی بیماران در منزل و رصد وضعیت بیمار خواهد بود. »
این تحقیق در خصوص تبدیل لباس به گجت تناسب اندام در مجله Advanced Materials Technologies منتشر شده است.
