شمار زیادی از افراد بسیار موفق دنیا از جمله استیو جابز، لزوما از همان ابتدا باهوش و موفق به نظر نمی‌آمدند. به عنوان نمونه برخی از آن‌ها در سنین پایین بسیار ساکت بوده‌اند یا نمرات بدی می‌گرفته‌اند. در این مطلب دوران 16 سالگی 9 نفر از این افراد را بررسی می‌کنیم.
هرچند ما معمولا دوست داریم این‌گونه فکر کنیم که نشانه‌های استعداد و هوش از سنین پایین واضح است، اما همیشه هم این‌گونه نبوده است. گاهی استعداد افراد در سنین پایین آشکار می‌شود. بیل گیتس که در حال حاضر حدود 92.8 میلیارد دلار ثروت دارد، نخستین شرکت خود را در سن 16 سالگی تاسیس کرد. اما گاهی این مساله آن‌قدر واضح نیست. معدل استیو جابز در دبیرستان 2.65 بود که براساس سیستم نمره دهی آمریکا (از 0 تا 4) افتضاح است. عمده نمرات استیو جابز B و C بوده است. در ادامه خواهید دید که 9 نفر از موفق‌ترین افراد جهان در ایامی که بسیار جوان بودند چه می‌کردند و وضعشان چگونه بود.
آنچه در این مقاله می‌خوانید:
زندگی 9 نفر از افراد موفق در 16 سالگی
جف بزوس
جف بیزوس در سال 2018
جف بزوس مدیرعامل و موسس آمازون که در حال حاضر 141.9 میلیارد دلار سرمایه دارد، در 16 سالگی در مکدونالد کباب‌پزی می‌کرده است.
در هفته نخست آغاز به کارم، یک دستگاه توزیع کننده سس کچاپ 5 گالنی (حدود 19 لیتر) که به دیوار نصب شده بود باز شد و ریخت. مقدار بسیار زیادی سس کچاپ در درز و گوشه‌های غیرقابل دسترسی آشپزخانه پخش شد. از آنجا که من جدیدترین فرد بودم، آن‌ها تمیز کردن آن را برعهده من گذاشتند و گفتند «تکون بخور!»
– بیزوس در گفتگو با کدی تیتس، نویسنده کتاب «موقعیت طلایی: مسیرهای موفقی که از مکدونالد شروع شدند»
بیزوس به CNBC Make It گفته است که مسئولیت پذیری و سایر آموزه‌های پراهمیت را می‌توان در هر شغلی کسب کرد و اینکه او به عنوان یک نوجوان آن‌ها را در مکدونالد فرا گرفته است.
او می‌گوید آموزه‌هایی که هنگام کار کردن با دیگران در کباب‌پزی کسب کردم تفاوت زیادی با چیز‌هایی که می‌شد از کلاس درس یاد گرفت داشت.
چالش برانگیزترین مساله این بود که هنگام شلوغ شدن ناگهانی رستوران، همه بخش‌ها هماهنگ و با سرعت مناسب عمل کنند. مدیر رستوران ما فوق العاده بود. او نوجوانان زیادی داشت که برایش کار می‌کردند و او کاری می‌کرد که حتی هنگام خوش‌گذرانی‌هایمان نیز حواسمان جمع باشد.
مایا آنجلو
مایا آنجلو در سال 2010
مایا آنجلو شاعر و فعال حقوق مدنی، دوران جوانی پرحادثه‌ای را سپری کرد. او در سنین پایین توسط والدینش رها شد و در کودکی مورد تجاوز قرار گرفت.
آنجلو در سن 16 سالگی در سان‌فرانسیسکو زندگی می‌کرد. او با خود تصمیم گرفت که باید به شغل دلخواهش یعنی کنترل کننده تراموا برسد.
من آن زن‌ها را با آن کمربندهای خاص در ترامواها می‌دیدم. آن‌ها کلاه ویژه‌ای به سر داشتند؛ با پیش‌بند و یک پیراهن که کاملا اندازه تنشان بود. من عاشق یونیفورم‌هایشان بودم. با خودم گفتم این همان شغلی است که می‌خواهم.
من برای دو هفته، هر روز در اداره نشستم. بعد از گذشت دو هفته، یک مرد از دفترش بیرون آمد و گفت «بیا اینجا». او پرسید «چرا این کار را می‌خواهی؟» من گفتم «از آن یونیفورم‌ها خوشم می‌آید». گفتم «من از مردم خوشم می‌آید». سپس شغل را به دست آوردم.
– آنجلو در مصاحبه با مجری تلویزیونی اپرا وینفری در سال 2013
لبران جیمز
در سن 16 سالگی، یعنی سال 2000، لبران جیمز دانش آموز دبیرستان سنت وینسنت سنت ماری در زادگاه خود شهر اکران در ایالت اوهایو بود.
او همان زمان هم به عنوان یک ستاره در تیم‌هایش مطرح بود. براساس یک پیش‌نویس شرح حال او در NBA در سال 2003، جیمز با درخشش خود، سنت وینسنت سنت ماری را دو بار در سال اول و دوم دبیرستان به قهرمانی ایالت رساند.
در سال دوم دبیرستان و حوالی شانزدهمین سالگرد تولدش، به او لقب آقای بسکتبال دادند و به عنوان بهترین بازیکن بسکتبال دانشگاهی در آمریکا انتخاب شد. این اولین بار بود که یک نفر از کلاس دوم دبیرستان چنین افتخاری را کسب می‌کرد.
البته بسکتبال تنها رشته ورزشی نبود که جیمز در دوران نوجوانی خود به آن مشغول بود. او همچنین در فوتبال آمریکایی نیز یک بازیکن برجسته در دبیرستان خود بود. ایالت اوهایو در سال اول دبیرستان می‌خواسته او را جذب خود کند.
دونالد ترامپ
دونالد ترامپ 17 ساله در سال 1964، از كتاب حاوى نام و عكس فارغ‌التحصيلان آکادمی نظامی نیویورک
دونالد ترامپ در سال 1962 شانزده ساله بود. او در بخش کویینز نیویورک متولد شد. ترامپ بعدها دانش‌آموز آکادمی نظامی نیویورک شد؛ مکانی که پدرش بعد از آنکه فهمید پسرش با دوستانش به منهتن رفته‌اند، او را در آنجا ثبت‌نام کرد.
زندگی در محیط آکادمی نظامی نسبت به خانه 23 اتاقه دوران بچگی‌اش یک دگرگونی کامل محسوب می‌شد. آن‌ها این خانه را مدیون موفقیت پدرش در کار ساخت‌وساز املاک بودند.
در آغاز دوست نداشت کسی به او دستور بدهد و مثلا بگوید تختت را مرتب کن، کفش‌هایت را واکس بزن، دندان‌هایت را مسواک کن، ظرفشویی خود را تمیز کن، تکالیفت را انجام بده.
او می‌خواست نفر اول باشد؛ می‌خواست توجه‌ها را جلب کند؛ می‌خواست شناخته شود؛ او تحسین شدن را دوست داشت.
– تئوردور دوبیاس، مربی نظامی در یک مصاحبه در کتاب «زندگینامه معتبر و کامل دونالد ترامپ»
همکلاسی‌های سابقش به واشنگتن پست گفتند که ترامپ به عنوان یک دانش‌آموز دبیرستانی به طرز دیوانه‌واری مرتب و با اعتماد به نفس بود و میل وافری به آمدن زنان شیک‌پوش و زیبا به محیط مدرسه داشت.
لری پیج
لری پیج در سال 2016
در سال 1989، لری پیج 16 ساله که بعدتر به همراه هم دانشگاهی‌اش شرکت گوگل را بنیان‌گذاری کرد، دانش آموز دبیرستان ایست لنسینگ در شهر «لنسینگ شرقی» در ایالت میشیگان بود.
پدر و مادرش هردو مهندس کامپیوتر بودند. پیج در یکی از مصاحبه‌هایش دوران کودکی خود را محیطی غوطه‌ور در مجلات علم و فناوری، کامپیوترها، ظروف غذا و به‌طور کلی محیطی شلوغ و نامرتب توصیف می‌کند.
از سنین بسیار پایین، متوجه شدم که اختراع را دوست دارم. بنابراین به فناوری و کسب و کار علاقمند شدم. احتمالا از 12 سالگی می‌دانستم که بالاخره یک کمپانی را تاسیس خواهم کرد.
در کنار علاقه به تکنولوژی، پیج ساکسوفون نیز می‌نواخته است و می‌گوید مطالعاتش در موسیقی به او در شکل‌دهی به ایده‌هایش در تکنولوژی و برنامه نویسی کمک کرده است.
کریستین امانپور
کریستین امانپور خبرنگار ارشد شبکه ای‌بی‌سی نیوز در حوزه امور جهان و نیز خبرنگار ارشد بخش اخبار بین‌المللی شبکه سی‌ان‌ان اینترنشنال است.
امانپور از پدری ایرانی و مادری انگلیسی متولد، و در ایران بزرگ شد. اما او برای تحصیلات متوسطه خود راهی انگلستان شد. در سن 16 سالگی یعنی سال 1974، او دانش‌آموز مدرسه «نیوهال» انگلستان بود.
جدا بودن از پدر و مادر و کشور محل تولدش، برای او که بعدها به یک خبرنگار تبدیل شد، دشوار بود.
بعد از زندگی در کنار پدر و مادر و خواهرها و خانواده‌ام، بودن در یک مدرسه شبانه روزی بسیار سخت‌گیر، مساله عجیبی بود. البته که به ایران، جایی که خانه‌ام بود بازمی‌گشتم و تا وقوع انقلاب اسلامی هر زمان که تعطیلات کریسمس، عید پاک و تابستان فرا می‌رسید به آنجا می‌رفتم. هرچند وضعیت دشواری بود. اما من فکر می‌کنم همین من را به یک فرد مستقل تبدیل کرد؛ بنابراین حسرت آن را نمی‌خورم.
بیل گیتس
بیل گیتس، مرد اول مایکروسافت، در یک خانواده ثروتمند و مرفه در شهر بندری سیاتل در ایالت واشنگتن بزرگ شد. شهری که محیط آن تشویق‌کننده رقابت و سخت کوشی بود.
محیط آنجا بسیار بسیار رقابت‌زا بود و هنگامی که در آنجا آخر هفته خود را می‌گذراندید، شما بخشی از رقابت بودید. مهم نبود که شما ورق بازی می‌کنید یا پیکل بال (ورزشی شبیه بدمینتون و تنیس) انجام می‌دهید. همیشه برای برد جایزه و برای باخت جریمه در نظر گرفته می‌شد.
– یکی از مراجعین به منزل گیتس در یک مصاحبه با PBS
وقتی گیتس کلاس هشتم بود، باشگاه مادران هزینه خرید یک کامپیوتر را برای مدرسه تامین کردند. در سال بعد، او به عنوان مربی یک کلاس کامپیوتر برای تمامی دانش آموزان دبیرستان تعیین شد.
در سن 16 سالگی، گیتس و دوستانش با استفاده از کامپیوتر مدرسه، یک شرکت به نام ترافودیتا (Traf-O-Data) تاسیس کردند. هدف آن تحلیل داده‌های ترافیکی برای جاده‌های محلی بود که قبل از آن مردم این کار را با دست انجام می‌دادند. در نهایت ترافودیتا شکست خورد.
ما کمی پول بدست آوردیم و قدری هم تفریح کردیم.
– بیل گیتس در یک مصاحبه در سال 1993 با مؤسسه اسمیتسونین
جی.کی. رولینگ
جی.کی. رولینگ در دوران نوجوانی، «دانش‌آموز نمونه» مدرسه وایدین انگلستان بود. او در مدرسه‌اش به عنوان دختر نمونه سال انتخاب شد و در دروس زبان انگلیسی، فرانسوی و آلمانی نمره‌های A کسب کرد.
یکی از معلمانش به نشریه نیویورکر گفته بود «رولینگ جزو آن دسته از دخترانی بود که درخشان بودند و زبان انگلیسی بسیار خوبی داشتند.» رولینگ گفته که شخصیت هرمیون در مجموعه هری پاتر را براساس سال‌های نوجوانی خودش خلق کرده است.
البته دوران نوجوانی او با ناخوشی‌هایی هم همراه بود. هنگامی که مشخص شد مادر رولینگ به بیماری ام‌اس مبتلا شده است، او 15 ساله بود.
من خوشحال نبودم. فکر می‌کردم زمان بسیاری بدی برای زندگی است. من از خانواده متفاوتی آمده بودم. مادرم به شدت بیمار بود و این بزرگ‌ترین مشکل نبود.
– رولینگ در مصاحبه با نشریه نیویورکر
استیو جابز
استیو جابز نقش بزرگی در تحول تکنولوژی داشت؛ اما یک دانش‌آموز معمولی در دبیرستان هومستد در شهر کوپرتینو در کالیفرنیا بود. معدل او 2.65 (از 0 تا 4) بود و بیشتر نمراتش B و C بودند.
استیو جابز احتمالا هرگز حتی به عنوان کاندید سخنرانی فارغ التحصیلی هم به حساب نمی‌آمد. ولی او با به همراه داشتن یک لیزر در مسابقات استعداد دوره دبیرستان، قابلیت‌های خود را نشان داد. در آن زمان بیشتر ما حتی شاید اسم لیزر را هم نشنیده بودیم.
او به مسیر خودش ادامه می‌داد و این از او در مقایسه با کسانی که دنباله‌روی جمع بودند، یک بیگانه ساخت.
– اظهارات تری انزور مربی استعداد و همکلاسی استیو جابز در دوران دبیرستان در سال 2011
استیو جابز در آن دوران زمان زیادی را صرف انجام آزمایش با دوستش استیو وازنیک می‌کرد. شهرت و نمرات متوسط استیو جابز می‌تواند بدین خاطر باشد. این‌دو بعدها شرکت اپل را بنیان گذاشتند.
جابز همچنین در سخنرانی‌های شرکت اچ‌پی نیز حضور می‌یافت؛ همان جایی که یک بار جسورانه از مدیرعامل شرکت تقاضای چند قطعه برای یک پروژه در مدرسه کرده بود.