برندگان جشنواره فیلم فجر 37 مشخص شدند؛ «شبی که ماه کامل شد» سیمرغ‌ها را درو کرد

برندگان سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر اعلام شدند و جدیدترین اثر نرگس آبیار با عنوان «شبی که ماه کامل شد» هفت سیمرغ بلورین دریافت کرد.

مراسم اختتامیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر دیشب در حالی برگزار شد که بهترین‌های هر بخش معرفی شدند و اتفاقات عجیب و قابل تامل زیادی رخ داد. مهمترین اتفاق دیشب برنده شدن فیلم جدید نرگس آبیار یعنی «شبی که ماه کامل شد» در هفت بخش از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی بود. در مقابل فیلم‌های پرسروصدایی چون «سرخپوست»، «غلامرضا تختی» و «متری شیش و نیم» توفیق زیادی نداشتند. از حاشیه‌های مراسم دیشب هم می‌توان اختصاص جایزه بخش نگاه نو به فیلم «مسخره باز» اشاره کرد که کارگردانش، همایون غنی‌زاده حاضر به پذیرش سیمرغ نشد.

فیلم جدید آبیار با نامزدی در 13 بخش، در این زمینه رکورددار بود. پس از این فیلم، «ماجرای نیمروز رد خون» با 11 نامزدی و فیلم‌های «غلامرضا تختی» ساخته بهرام توکلی و «متری شیش و نیم» از سعید روستایی هر کدام با 10 نامزدی قرار داشتند. فیلم «قصر شیرین» رضا میرکریمی هم در هشت رشته نامزد دریافت سیمرغ بود و بعد از آن فیلم‌های «مسخره باز»، «سرخپوست» اثر نیما جاویدی و «قسم» محسن تنابنده در شش بخش نامزد دریافت سیمرغ بودند. البته همانطور که اشاره کردیم، فیلم «مسخره باز» علاوه بر شش نامزدی در سودای سیمرغ، یک نامزدی هم در بخش نگاه نو داشت. از دیگر نامزدهای دریافت جایزه هم می‌توان به فیلم‌های «23 نفر» ساخته مهدی جعفری و «سمفونی نهم» ساخته محمدرضا هنرمند هر کدام با پنج نامزدی و همچنین «درخونگاه» اثر سیاوش اسعدی با سه نامزدی اشاره کرد. فیلم‌های «بنفشه آفریقایی» مونا زندی حقیقی، «طلا» ساخته پرویز شهبازی و «ناگهان درخت» ساخته صفی یزدانیان در دو بخش نامزد بودند و «پالتو شتری» از مهدی علی میرزایی، «خون خدا» از مرتضی علی عباس میرزایی، «سال دوم دانشکده من» ساخته رسول صدر عاملی و «آشفتگی» فریدون جیرانی هم در یک بخش شانس دریافت سیمرغ بلورین داشتند.

اما در نهایت فیلم «شبی که ماه کامل شد با دریافت هفت سیمرغ از جمله بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بازیگر نقش اول مرد و بازیگر نقش اول زن پرافتخارترین فیلم جشنواره فجر 37 بود. فیلم «مسخره باز» هم با دریافت چهار سیمرغ در مکان دوم قرار گرفت و پس از آن فیلم «متری شیش و نیم» سه سیمرغ بلورین، از جمله سیمرغ بهترین فیلم به انتخاب مردم را ازآن خود کرد. فیلم‌های «ماجرای نیمروز»، «غلامرضا تختی» و «قصر شیرین» هم هر کدام دو سیمرغ گرفتند و «سرخپوست» توانست فقط سیمرغ بلورین جایزه ویژه هیئت داوران را تصاحب کند.

بر این اساس خیلی‌ها معتقد بودند که در حق فیلم‌هایی چون «متری شیش و نیم»، «غلامرضا تختی» و «سرخپوست» اجحاف شده و این فیلم‌ها لیاقت بیشتری برای دریافت جوایز مهم‌تر داشتند. همچنین عده‌ای به اختصاص هفت سیمرغ به فیلم نرگس آبیار اعتراض داشتند و انتخاب داوران در این زمینه را سلیقه‌ای و حتی سفارشی قلمداد کردند.

از نکات جالب مراسم دیشب این بود که وقتی از همایون غنی‌زاده برای دریافت جایزه فیلمش در بخش نگاه نو دعوت شد تا روی صحنه بیاید، او یک مهاجر افغانستانی را به جای خود فرستاد تا از مشکلات این قشر در ایران بگوید. این مهاجر افغان در پایان صحبت‌هایش  از طرف غنی‌زاده گفت که وی به‌خاطر نوع برخورد داوران با فیلمش، جایزه را قبول نمی‌کند.

همچنین دیشب جایزه بهترین فیلم از نگاه ملی به «23 نفر» تعلق گرفت. در این مراسم از آزادگانی که فیلم بر اساس زندگی آنان ساخته شده، با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رییس سازمان سینمایی تقدیر شد. سپس گوهر خیراندیش هم که در جمع حضور داشت با اشاره به ماجرای دو سال حبس تعلیقی‌اش به‌خاطر بوسیدن یک فیلمساز جوان در جشنواره‌ای در یزد، اعلام کرد که در برابر این آزادگان سر تعظیم فرود می‌آورد.

هیت داوران سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر بیانیه‌ای را در خصوص این جشنواره منتشر کردند که متن آن به قرار زیر است:

1- رشد چشمگیر فنی و صنعتی در سینمای ایران،‌ یکی از بارزترین نمودهای جشنواره امسال است، آن‌سان که انتخاب برترین‌ها از میان گزینه‌های متعدد،‌ فرایندی دشوار و بحث‌برانگیز و البته خرسندی‌بخش برای هیات داوران بود.
2- تنوع گونه‌ها و لحن‌ها و سبک‌های مختلف سینمایی، ویژگی دیگر فیلم‌های جشنواره امسال است. توجه سینماگران به ژانرهای مختلف جنگی، کمدی، پلیسی، فانتزی، تخیلی، ملودرام،‌ نوار، تریلر، معمایی و نیز لحن‌های اجتماعی، خانوادگی و شاعرانه، غنای موضوعی فیلم‌های امسال و فاصله‌شان را از قالب‌های یکسان دوران گذشته نوید می‌دهد.
3- مدت‌های مدید است که قاب سینمای‌ ایران، به دلایل مختلف، گرفتار فضاهای محدود و بسته و عمدتا آپارتمانی معطوف به مشاجره‌های خانوادگی شده است. باعث خوشنودی است که عوامل فیلم‌های امسال، این قاب محدود را شکستند و دوربین خود را به محیط‌های باز معابر و خیابان‌ها و جاده‌ها و دشت‌ها و شهرهای مخلتف کشور بردند تا گستره‌های وسیع و پس‌زمینه‌های عریض و تنوع چشم‌اندازها، قابی درخور نام و هویت سینما پیدا کنند.
4- تاریخ، عرصه دشوار و ناپیدای سینمای ایران است. تلاش سینماگران در جشنواره جاری،‌ برای نقب زدن به لایه‌های زیرین این فضای پرمخاطره و حساسیت‌برانگیز، چه تاریخ جنگ تحمیلی هشت ساله که دربر گیرنده حماسه دفاع شهیدان و ایثارگران و آزادگان بی‌ادعا است،‌و چه تاریخ معاصر صد ساله که بحبوحه‌ای از پیروزی‌ها و شکست‌ها و مقاومت‌ها و رادمردی‌ها و پهلوانی‌ها است، تحسینی درخور می‌طلبد.
5- موقعیت‌شناسی سینماگران در درک روح زمانه و نیازسنجی‌های روزگار ما، از دیگر نکته‌های پرتامل جشنواره امسال است. چه آن سینماگری که گوهر ناب آرامش و مسالمت را در فضای عصبیت‌زده کنونی می‌جوید و چه آن دیگری که با یادآوری تهدیدهای گذشته و حال جزم‌اندیشان پیرامونی، بر دفاع از پیکره وحدت ملی تاکید می‌کند.
6- فیلمنامه، همچنان چشم اسفندیار سینمای ما است. انسجام روایی،‌ آغازبندی و پایان‌بخشی منطقی، ضرباهنگ روایت، توجه به عمق و باورپذیر بودن انگیزه‌های رفتاری و موقعیتی شخصیت‌ها، و حل شدن ایده و درون‌مایه در تاروپود دراماتیک داستان بایسته‌های کمتر دیده‌ شده این عرصه است.
7- جشنواره امسال نشان داد که سینمای ایران، بضاعتی درخور دارد و در نگاهی واقع‌بینانه و نه کمال‌گرایانه و خیالی، درصد آثار برترش به دیگر آثار، چیزی کم از درصد آثار برتر جشنواره‌های معتبر جهانی ندارد. این ظرفیت را پاس بداریم و با افراط و تفریط‌های بی‌جا در حسن‌جویی زیاده از حد و عیب‌جویی گشاده از وسعت، تضییعش نکنیم.
8- نزد هیات داوران، جز سنجه‌های سینمایی، معیار دیگری برای ارزیابی فیلم‌ها ملاک نبود. تقسیم‌بندی‌های جعلی و نادرستی که در برخی محافل عمدتا موج‌سوار و جناحی برای فیلم‌‌ها و سینماگران مطرح می‌شود، جز ایجاد انشقاق برای سینمای کشور، کارکرد دیگری ندارد. همه سینماگران کشور، فرزندان این خاک و دیارند و هر فیلمی که طبق قوانین جاری، به بخش مسابقه راه یافته است، اثری مجاز و محترم است و سهمی برابر با دیگری برای ارزیابی عادلانه دارد. ساحت داوری، منزه از تاثیرپذیری از سهم‌خواهی‌های محفلی و داد و ستد‌های جناحی است.
9- آنچه به عنوان نتایج داوری جشنواره در اعلام نام نامزد‌ها و برگزیدگان مطرح می‌شود، برایند و معدل بینش و دانش و شعور و ذائقه و تجربه سینمایی هفت نفر اعضای هیات داوران است. بدیهی است که در صورت داوری دیگران با کم و کیفی متفاوت، رقم خوردن نتایجی دیگر امکان داشت. داوری دو سو دارد، یک سو آنچه داوری می‌شود و سوی دیگر خود داوران که با انتخاب‌های خود، خویشتن را در معرض قضاوت دیگران قرار می‌دهند. امیدواریم داوری ما، در انطباق نسبی با خرد و وجدان جامعه هنری و هنردوست باشد.

برندگان جشنواره فیلم فجر 37

در ادامه می‌توانید برندگان بخش‌های مختلف جشنواره فیلم فجر 37 را مشاهده کنید:

بهترین فیلم انیمیشن:

آخرین داستان (اشکان رهگذر)

بهترین فیلم کوتاه:

بچه خور (محمد کارت)

بهترین فیلم مستند:

بهارستان خانه ملت (بابک بهداد)

بهترین فیلم هنر و تجربه:

مسخره باز (همایون غنی زاده)

جایزه ویژه هیات داوران:

سرخپوست (نیما جاویدی)

بهترین فیلم به انتخاب آرای مردمی:

متری شیش و نیم (سید جمال ساداتیان)

نامزدهای بخش نگاه نو:
جان‌دار (حسین امیری دوماری و پدرام پورامیری)
حمال طلا (تورج اصلانی)
دیدن این فیلم جرم است (رضا زهتابچیان)
روزهای نارنجی (آرش لاهوتی )
مسخره‌باز (همایون غنی‌زاده)

بهترین جلوه های ویژه بصری:

جواد مطوری (مسخره باز)
محسن خیرآبادی، رضا میثاقی، شهاب نجفی (غلامرضا تختی)
هادی اسلامی و امیرسحر خیز (23 نفر)
جواد مطوری (سرخپوست)
سینا قویدل (ماجرای نیمروز: رد خون)

بهترین جلوه‌های ویژه میدانی:

محسن روزبهانی (23نفر)
ایمان کرمیان (سمفونی نهم)
آرش آقابیک (شبی که ماه کامل شد)
ارشا اقدسی (قسم)
ایمان کرمیان (ماجرای نیمروز؛ رد خون)

بهترین چهره پردازی:

ایمان امیدواری (شبی که ماه کامل شد)
مجید اسکندری (سمفونی نهم)
شهرام خلج (ماجرای نیمروز؛ رد خون)
سعید ملکان (غلامرضا تختی)
ایمان امیدواری (مسخره باز)
عباس عباسی (23 نفر)

بهترین طراحی لباس:

محمدرضا شجاعی (شبی که ماه کامل شد)
مشکین مهرگان (سمفونی نهم)
محمدرضا شجاعی (ماجرای نیمروز: ردخون)
امیر ملک پور (غلامرضا تختی)
الهام معین (مسخره باز)

طراحی صحنه:

سهیل دانش (مسخره باز)
محمدرضا شجاعی (شبی که ماه کامل شد)
کیوان مقدم (غلامرضا تختی)
محسن نصراللهی (متری شیش و نیم و سرخپوست)
کامیاب امینی عشایری (23 نفر)

بهترین صدابرداری:

ایرج شهزادی (متری شیش و نیم)
مسیح سراج (پالتو شتری)
بهمن اردلان (23 نفر)
منصور شهبازی (طلا)
مهدی ابراهیم‌زاده (قسم)

بهترین صداگذاری:

امیرحسین قاسمی (متری شیش و نیم)
حسین ابوالصدق (سمفونی نهم)
مهرشاد ملکوتی (ماجرای نیمروز: رد خون)
امیرحسین قاسمی (غلامرضا تختی)
آرش قاسمی (شبی که ماه کامل شد)

بهترین موسیقی متن:

پیمان یزدانیان (متری شش و نیم و بنفشه آفریقایی)
امین هنرمند (قصر شیرین)
افشین عزیزی (غلامرضا تختی)
مسعود سخاوت دوست (شبی که ماه کامل شد)
کریستف رضاعی (ناگهان درخت و سال دوم دانشکده من)

بهترین تدوین:

محمدرضا مویینی (سمفونی نهم)
بهرام دهقانی (متری شیش و نیم)
خشایار موحدیان (قسم)
محمد نجاریان (ماجرای نیمروز:ردخون)
میثم مولایی (غلامرضا تختی)

بهترین فیلمبرداری:

حمید خضوعی ابیانه (غلامرضا تختی)
هومن بهمنش (متری شیش و نیم)
شهرام نجاریان (خون خدا)
علی قاضی (مسخره باز)
هادی بهروز (ماجرای نیمروز: ردخون)
مسعود سلامی (آشفته‌گی)

بهترین نقش مکمل زن:

زهره عباسی (ناگهان درخت)
ژیلا شاهی (قصر شیرین)
فرشته صدرعرفایی (شبی که ماه کامل شد)
نیوشا علیپور (قصر شیرین)
پانته‌آ پناهی‌ها (درخونگاه)

بهترین نقش مکمل مرد:

آرمین رحیمیان (شبی که ماه کامل شد)
نوید محمدزاده (متری شیش و نیم)
حسن پورشیرازی (قسم)
یونا تدین (قصر شیرین)
علی نصیریان (مسخره باز)
جواد عزتی (ماجرای نیمروز: رد خون)

بهترین بازیگر نقش اول زن:

مهناز افشار (قسم)
الناز شاکردوست (شبی که ماه کامل شد)
ژاله صامتی (درخونگاه)
بهنوش طباطبایی (ماجرای نیمروز: رد خون)
فاطمه معتمدآریا (بنفشه آفریقایی)

بهترین بازیگر نقش اول مرد:

حامد بهداد (قصر شیرین)
امین حیایی (درخونگاه)
هوتن شکیبا (شبی که ماه کامل شد)
پیمان معادی (متری شیش و نیم)
نوید محمدزاده (سرخپوست)

بهترین فیلمنامه:

محسن تنابنده (قسم)
محسن قرائی و محمد داوودی (قصر شیرین)
نیما جاویدی (سرخپوست)
پرویز شهبازی (طلا)
نرگس آبیار و مرتضی اصفهانی (شبی که ماه کامل شد)

بهترین کارگردانی:

بهرام توکلی (غلامرضا تختی)
نیما جاویدی (سرخپوست)
نرگس آبیار (شبی که ماه کامل شد)
سعید روستایی (متری شیش و نیم)
رضا میرکریمی (قصرشیرین)
محمدحسین مهدویان (ماجرای نیمروز:ردخون)

بهترین فیلم:

سرخپوست (تهیه کننده مجید مطلبی)
شبی که ماه کامل شد (تهیه کننده محمدحسین قاسمی)
غلامرضا تختی (تهیه کننده سعید ملکان)
متری شیش و نیم (تهیه کننده سیدجمال ساداتیان)
ماجرای نیمروز: ردخون (تهیه کننده سیدمحمد رضوی)
قصر شیرین (تهیه کننده رضا میرکریمی)