سفرهای فضایی به داشتن تاثیرات شدید روی بدن انسان معروف اند، حالا مشخص شده زندگی در گرانش صفر باعث می شود مغز فضانورد در سرش جا به جا شود. اسکن مغزی گرفته شده از فضانوردان مختلف نشان می دهد آن هایی که مدت زیادی را در فضا سپری کرده اند، حرکت مغزی داشته اند، در واقع مغز این افراد به سمت بالا حرکت کرده است.
مغز انسان درون یک مایع شناور است، به همین خاطر امکان حرکت برای آن وجود دارد. پزشکان با بررسی تصاویر گرفته شده از مغز فضانوردان متوجه شدند مغز آن ها بالا رفته و مایع دور مغز آن ها کاهش پیدا کرده است. هنوز مشخص نیست این اتفاق چه تاثیری روی سلامت فضانوردان دارد اما نتایج آن می تواند به حفظ سلامت فضانوردان در ناسا کمک کند. سازمان فضایی امریکا در ماموریت های سنگین به دقت سلامتی فیزیکی فضانوردان را کنترل می کند، از این رو، یافته های جدید در مورد حرکت مغز برای ناسا اهمیت زیادی دارد.
جزییات این پدیده امروز در ژورنال پزشکی نیو انگلند به چاپ رسید. بررسی مغز فضانوردان به شدت کنجکاوی دانشمندان را برانگیخته و به یکی از بزرگ ترین پروژه های تحقیقاتی در پزشکی بدل شده است.
دانشمندان از سر 16 فضانورد MRI گرفتند. این افراد به مدت دو هفته در شاتل فضایی ناسا اقامت داشتند. همزمان دانشمندان اسکن MRI را روی 18 فضانورد دیگر انجام دادند. گروه دوم چند ماه در ایستگاه فضایی بین المللی بودند و اسکن مغزی در دو مرحله از آن ها گرفته شد، یک بار قبل از سفر و یک بار پس از بازگشت. پژوهشگران با بررسی نتایج MRI متوجه شدند، مغز گروه دوم از فضانوردان که زمان بیشتری را در فضا سپری کرده اند، نسبت به گروه اول تغییرات بیشتری دارد.
این نخستین باری نیست که تغییرات مغز فضانوردان مورد آزمایش قرار می گیرد، اما سری جدید آزمایش ها می تواند مشخص کند که چرا برخی فضانوردان هنگامی که به فضا می روند دچار ناراحتی های جسمی می شوند. فضانوردان اغلب در طول ماموریت هایشان در فضا گلایه دارند که فشار در سرشان زیاد شده و دیدشان با اختلال مواجه شده است. این امکان وجود دارد که تغییرات مغزی با بروز علائم عجیبی که فضانوردان می گویند ارتباط داشته باشد.
دانا رابرتز سرپرست تحقیقات و رادیولوژیست در دانشگاه کارولینای جنوبی می گوید:
من به طور حتم باور دارم اتفاقاتی که برای مغز آن ها می افتد، در بروز این نشانه ها نقش دارد.
ناسا تاکنون به خاطر تحقیقات فراوان، اطلاعات زیادی در مورد تاثیر بودن در گرانش صفر روی سلامتی انسان دارد. هنگامی که ما در محیط بدون جاذبه می مانیم، استخوان ها و عضله هایمان به سرعت ضعیف می شود زیرا در زمین، بدن ما همواره در برابر جاذبه مقاومت می کند واین خود نوعی تمرین است. تغییر مهم دیگر در محیط فاقد جاذبه، پدیده ای به نام تغییر سیال است. جاذبه ی زمین مایعات بدن ما را به سمت پایین می کشد، به همین خاطر، وقتی گرانش نباشد، مایعات به سمت بالا حرکت کرده و به طرف مغز می روند.