الگوریتمی که بیماری های قلبی را با دقت یک پزشک شناسایی می‌کند
یک الگوریتم جدید که توسط متخصصان کامپیوتر دانشگاه استنفورد ایجاد شده قادر است تپش قلب نامنظم یا آریتمی را شناسایی کند و در این کار حتی از متخصصین هم دقیق‌تر عمل می‌کند. در حالی که همه گونه‌های آریتمی مرگبار یا حتی خطرناک نیستند ولی هنوز هم موجب نگرانی‌هایی می‌شوند. برخی از گونه‌های آریتمی منجر به بیماری های قلبی و حتی سکته می‌شوند و اغلب کسانی که مبتلا به آریتمی هستند حتی نشانه‌های این بیماری را هم ندارند. حال الگوریتم تیم تحقیقاتی دانشگاه استنفورد ممکن است حتی بدون حضور یک دکتر متخصص و بدون این‌که شخص علائمی نشان دهد قادر به تشخیص این بیماری باشد. این متخصصان توانسته‌اند الگوریتمی را توسعه دهند که قادر به تشخیص ۱۴ نوع آریتمی است و از متخصصین قلب هم عملکرد بهتری دارد.
با نوار قلبی همیشه نمی‌توان وجود آریتمی را تشخیص داد بنابراین پزشک‌ها از یک نوع دستگاه نوار قلبی پوشیدنی برای زیر نظر گرفتن تپش قلب فرد به مدت دو هفته استفاده می‌کنند. محقق‌های دانشگاه استنفورد از پروسه پوشیدن دستگاه نوار قلب استفاده کرده‌اند تا الگوریتم خود را توسعه دهند. آن‌ها از یک مجموعه داده بزرگ متعلق به شرکت دستگاه مانیتور تپش قلب آی‌ریتم استفاده کردند تا یک شبکه عصبی پیشرفته را طی هفت ماه توسعه دهند که قادر است با مشاهده نوار قلبی ۱۴ نوع آریتمی را تشخیص دهد.
تیم محققین برای اطمینان از دقت نتایج این الگوریم از شش متخصص قلب برای مشاهده داده‌ها و تشخیص بیماری استفاده کردند. آن‌ها متوجه شدند که الگوریتم در تشخیص آریتمی از متخصص‌های قلب عملکرد بهتری دارد و در برخی موارد حتی دو گونه مشابه آریتمی را از هم تشخیص می‌دهد که به معنای تفاوت مرگ و زندگی یک بیمار است.
پارناو راجپورکار نویسنده مشترک این مقاله می‌گوید: «تفاوت در سیگنال تپش قلب ممکن است نامحسوس و ناچیز باشد ولی تأثیر زیادی بر انتخاب روش درمانی دارد. برای مثال دو گونه از آریتمی که به نام انسداد بین دهلیزی درجه دو شناخته می‌شود بسیار شبیه به هم هستند ولی یکی نیازمند درمان نیست و دیگری باید فوراً معالجه شود».
متخصصان توسعه دهنده الگوریتم در استنفورد امیدوار هستند که این الگوریتم ابزاری تشخیصی برای مردم کشورهای در حال توسعه مفید باشد. کسانی که دسترسی سریع به پزشک برایشان میسر نیست. همچنین متخصصان بر این باور هستند که این الگوریتم را می‌توان در یک گجت پوشیدنی برای تشخیص علائم حمله قلبی، نارسایی قلبی و ایست قلبی استفاده کرد.