هنر باستانی ژاپنی تا زدن کاغذ به نام اُریگامی (اُری به معنی تا زدن و گامی به معنی کاغذ) شاید اولین چیزی نباشد که با فکر کردن در مورد پیشگامان تحقیقات رباتیک به ذهن شما خطور می‌کند. شاید به این دلیل که یک متخصص رباتیک در قسمت رباتیک مرکز ملی رقابت تحقیقاتی سوئیس (NCCR) یا مؤسسه فدرال فناوری لوزان (EPFL) نیستید. محقق‌های این مؤسسه‌ها پروژه رباتی ماژولی به نام موری (Mori) را توسعه دادهاند که متشکل از چند ربات مثلثی کوچک است که به هم متصل می‌شود و بسته به تعداد قطعه به‌کاررفته قادر است اشکال مختلفی را بسازد. این ربات‌ها هرکدام متشکل از محرک، حس‌گرهای مختلف و کنترلر سرخود هستند که درون یک محفظه پلاستیکی جای گرفته است.
کریستف بِلک عضو آزمایشگاه ربات‌های دارای قابلیت پیکربندی دوباره، در مصاحبه‌ای با دیجیتال تِرِندز گفت: « ایده پشت ربات‌های ماژولار و تغییرشکل‌دهنده ساختن سامانه‌ای است که بتواند خود را با هر نوع محیط و کاربردی تطبیق دهد. ما می‌خواهیم به این توانایی دست پیدا کنیم که رباتی بسازیم که با توجه به نیاز شما خودش را به شکل ابزار مناسب درمی آورد تا وظیفه‌ای را انجام دهد. با توجه به این هدف ربات موری به دلیل ترکیب اُریگامی و ربات‌های ماژولار مزیت‌های مشخصی بر سامانه‌های دیگر دارد. حمل این ربات آسان است، می‌توان آن را در سازه‌های بزرگ با دیوارهای با ضخامت کم جابجا کرد و با آزادی عمل بالایی آن را بازسازی کرد. این مزیت کاربردهای بالقوه ربات ما را بی‌نهایت می‌کند».
بر اساس گفته‌های بِلک این ربات می‌تواند در سامانه‌های خانگی کاربرد داشته باشد مانند میزی که با توجه مکان استفاده شکلش تغییر می‌کند. هم‌چنین می‌تواند کاربردهای اساسی‌تری داشته باشد، مانند استفاده در بدن یک فرد برای کمک به یک عضو مجروح خاص.
بِلک گفت: «از آنجایی این ربات قابل توسعه است، می‌توانیم سامانه‌ای را برای فرستادن به فضا در نظر بگیریم که کپسول‌های قابل‌بازسازی یا صدمات وارده به سازه‌های موجود را تعمیر می‌کند و به شکل اولشان برمی‌گرداند. این برای ما تنها مانند نقطه آغازی برای ربات‌های اُریگامی ماژولار است و کارمان را برای گسترش هرچه بیشتر این فناوری ادامه می‌دهیم تا کاربردهایش را در دنیای واقعی بیابیم».