محققین دانشگاه هاروارد با الهام از هنر سنتی کریگامی ژاپن، ساختاری را پدید آورند که شباهت بسیاری به پوست مار دارد و حرکت آسان ربات های خزنده را موجب می‌شود.
تاکنون انواع و اقسام ربات توسط مهندسین مختلف طراحی و تولید شده از جمله ربات‌های خزنده و مار مانند؛ اما چیزی که تاکنون در این دسته از ربات ها دیده نشده سطح خارجی فلس دار بوده است. اگر چه در نگاه اول این موضوع بیشتر به جنبه‌های زیبایی شناسی مربوط می‌شود تا جنبه‌های فنی، اما واقعیت این است که فلس‌های موجود روی پوست مار از طریق ایجاد اصطکاک با سطوح مختلف، نقش مهمی در خزیدن و حرکت این موجودات ایفا می‌کنند.
جلب شدن نظر محققین دانشگاه هاروارد به این موضوع سبب شد که آن‌ها از نوعی هنر سنتی ژاپن موسوم به کریگامی (kirigami) که شامل برش‌های ماهرانه روی کاغذ و ساخت کاردستی‌های بسیار زیبا است الهام بگیرند. این محققین با برش دادن مواد اولیه‌ی الاستیک از طریق لیزر، ساختار پوست مانند و ارزانی را پدید آوردند که حرکت ربات های خزنده روی سطوح خشن را بسیار تسهیل می‌سازد.
پروفسور کاتیا برتولدی (Katia Bertoldi) در این خصوص گفت:
در این کار تحقیقاتی ما با بهره گرفتن از تکنیک‌های کریگامی و ایجاد برش‌های منقطع در ورقه‌های پلاستیکی، ساختاری را به وجود آوردیم که شباهت بسیاری به پوست فلس دار مارهای واقعی دارد. این پوست مصنوعی امکان حرکت ربات‌های خزنده در سطوح مختلف را میسر می‌سازد و قدرت مانور آن‌ها را افزایش می‌دهد.
در آزمایش‌های صورت گرفته افزایش قابل توجه توانایی خزیدن ربات‌های ساده‌ای که به این پوست مصنوعی فلس دار تجهیز شده بودند مشهود بوده است. ساز و کار خزیدن بدین صورت است که پمپ بادی متصل به ربات ها به عنوان فعال کننده‌ی سیستم، هوا را به سوی این شبه فلس‌ها می‌دمد و متورم شدن آن‌ها افزایش تماسشان با سطح را در پی دارد؛ در واقع تکیه گاهی برای حرکت رو به جلو ایجاد می‌گردد. تکرار شدن مداوم این فرآیند انبساط و انقباض که ناشی از ورود و خروج هوا به فلس‌ها است، خزیدن یک مار واقعی را در ذهن تداعی می‌کند.
نکته جالب اینکه محققین دریافتند با تغییر نحوه برش مواد اولیه (برش‌های مثلثی، دایره‌ای، ذوزنقه‌ای یا خطی) سرعت و نحوه‌ی حرکت ربات ها نیز دستخوش تغییر خواهد شد.
برتولدی و همکارانش امیدوارند این تکنیک درهای جدیدی را برای طراحی ربات‌های خزنده‌ی پیشرفته با توان حرکت در محیط‌های مختلف جهت انجام عملیات امدادی، اکتشافی و تحقیقاتی بگشاید. البته در حال حاضر برنامه‌ای برای تجاری ساختن این تکنولوژی وجود ندارد و محققین تمرکز خود را معطوف بهینه‌سازی آن با استفاده از فعال کننده‌های جایگزن (از جمله الاستومرهای دی الکتریک) کرده‌اند تا تنوع شیوه‌ی حرکت این نوع از ربات ها افزایش یابد.