باکس آفیس: کاش شوخی‌ های Night School کمی بی ادبانه تر بودند!

در یکی دیگر از هفته‌های بی‌ثبات سینما، سه فیلم جدید وارد باکس آفیس شدند که از بین آن‌ها فیلم کمدی Night School با صدرنشینی‌اش در جدول، The House with a Clock in Its Walls را دو رتبه پایین کشاند.

فیلم‌هایی از ژانرهای کمدی، ترسناک و انیمیشن، سه مهمان تازه وارد این هفته باکس آفیس بودند که با اکرانشان طبقه‌ اول و دوم را از مستأجرهای قدیمی‌تر گرفتند و صدر‌نشین شدند. هر زمان که هالیوود (مثل همین ایران خودمان)، به بی‌پولی دچار می‌شود، یک اثر کمدی هر چند متوسط می‌تواند کمی دلار وارد قلک سینما کند. Night School عنوان فیلم تازه وارد هالیوود است. این فیلم در تاریخ 28 سپتامبر 2018 اکران شد و با بازی دو کمدین سیاه‌پوست توانست در اولین هفته اکران 28 میلیون دلار بفروشد. کوین هارت که پارسال فیلم Jumanji: Welcome to the Jungle را از او شاهد بودیم، در این فیلم با تیفانی هدیش، بازیگر فیلم Girls Trip (که در گوشه و کنار هر فیلم کمدی سیاه‌پوستی دیده می‌شود)،  هم‌بازی شده تا با سوژه تکراری دبیرستانی، تماشاگران را به خنده وا دارد.

بعد از خروج انیمیشن Hotel Transylvania 3: Summer Vacation از باکس آفیس، جای یک انیمیشن دیگر در جدول خالی بود که این هفته با اکران فیلم Smallfoot پر شد. یک یتی (غول برفی) پاگنده برای جذب مخاطبان «پا کوچولو»، قدم به باکس آفیس گذاشت که با اولین گامش 23 میلیون دلار به جیب پدر و مادرها ضرر زد و به حساب سازندگان فیلم سرازیر کرد. کمپانی عرضه‌کننده باید امیدوار باشد که بچه‌ها این غول گنده را در هفته‌های بعد هم دوست داشته باشند.

فیلم Hell Fest که پوسترش، فیلم فارسی «شب‌نشینی در جهنم» را یادآور می‌شود، سومین فیلم تازه اکران راه یافته به جدول باکس آفیس این هفته بود. این فیلم اثر جدید ترسناک گریگوری پلاتکین در مقام کارگردانی است. اولین فیلم این کارگردان فیلم Paranormal Activity: The Ghost Dimension در همین ژانر و در سال 2015 ساخته شده بود. فیلم Hell Fest در اولین هفته اکرانش توانست 1.5 میلیون دلار بفروشد و در نیمه‌های جدول و رتبه 6 قرار بگیرد. امتیاز‌های پایین و نقدهای نه‌چندان موافق منتقدان، دست این فیلم را از بالای جدول دور کرد و احتمال سقوط آزادش در هفته آینده وجود دارد.

با توجه به فروش این سه فیلم تازه اکران، به نظر می‌رسد که در پایان هفته، تماشاگران ترجیح دادند به جای ترسیدن، بخندند و از گیشه‌هایی با فیلم‌های کمدی بلیط بخرند. در ادامه این سه فیلم را با هم مرور خواهیم کرد.

آنچه در این مقاله می‌خوانید:

باکس آفیس

Night School

از فیلمی که بازیگرانی مثل کوین هارت و تیفانی هدیش را به عنوان شخصیت‌های اصلی داشته باشد، باید انتظار کلی رجزخوانی و کل‌کل لفظی را داشت. Night School فیلمی به کارگردانی مالکوم دی لی است که کار سرحال و شگفت‌انگیز قبلیش، Girls Trip مورد استقبال زیادی قرار گرفت؛ فیلمی کمدی با بازی هدیش (شصخیت زنی را بازی می‌کرد که مجبور به راستگویی بود) که با رگباری از توهین و ناسزا  همراه بود. این اولین باری است که هارت و هدیش را در یک صحنه شاهد هستیم و حضور دو بازیگر پرچانه همان‌طور که در تریلر هم می‌بینیم نویدبخش کلی صحنه‌ با شوخی کلامی آن هم از نوع رکیک است. اگر کمی صادق باشیم اکثر بیننده‌‌ها شوخی‌های بی‌ادبانه‌تر را ترجیح می‌دهیم و از قضا این دو بازیگر هم سابقه درخشانی در این زمینه دارند. اما طولی نمی‌کشد که طعم طنز بچگانه فیلم را می‌چشید. بسیاری انتظار یک فیلم با رده‌بندی بزرگسال را از Night School دارند (مثل یک فیلم اکشن یا ترسناک)، با این حال رده‌بندی فیلم +13 سال است. ظاهراً از نظر استودیوی سازنده، رده‌بندی سنی پایین فیلم را تجاری‌تر می‌کرد.

در مورد عناوینی مثل Night School محتوای لطیف‌تر می‌‎توانند به فیلم صدمه بزند. به این ترتیب بیشتر دیالوگ‌ها به جای رکیک بودن لوس هستند و آن‌گونه که باید بیننده را شوکه نمی‌کنند (مثلاً فیلمی مثل Girls Trip را با رده‌بندی سنی پایین تصور کنید، دیگر کمدی ندارید.) فیلمی با بازی کوین هارت و تیفانی هدیش نباید این تصور را در ذهن مخاطب به وجود بیاورد که روی تلویزیون نمایش بهتری نسبت به سینما می‌داشت. نقش «تدی واکر» هارت را می‌توانید یک جورایی کلاهبردار محسوب کنید، با این تقاوت که کسی را گول نمی‌زند. او به عنوان یک انصرافی از دبیرستان در فروشگاه لوازم کباب‌پزی کار می‌کند و نامزدی دارد که از خودش چند سر و گردن (به معنای واقعی و استعاره‌ای) بالاتر است، اما این مسأله را هرگز به رویش نمی‌آورد. چیزی نمانده که تدی فروشگاهی که درونش کار می‌کند را بخرد تا این که یک حادثه در شب خواستگاریش همه چیز را به‌هم می‌ریزد؛ نشتی گاز، فروشگاه را منفجر می‌کند و آینده شغلیش دود هوا می‌شود. تدی تصمیم می‌گیرد که درسش را ادامه دهد و با کلاس‌های شبانه مدرک دیپلمش را اخذ کند. هدیش در نقش معلمی به اسم «کری» ظاهر می‌شود که زبان تند و تیزی دارد، اما الویتش در برقراری نظم و اضباط کلاس است.

دشمن اصلی تدی مدیر مدرسه، «استوارت» (تاران کیلام) نام دارد، سفید پوستی شسته رفته که علاقه دارد کلمه‌ها را با لهجه سیاه‌پوستی تلفظ کند. همکلاسی‌های تدی هم یک مشت بازنده درب و داغان هستند که از روی اجبار و نیاز، سر کلاس درس حاضر شده‌اند. بعضی بازیگران فیلم نمایشی بامزه دارند و اغلب کسانی هستند که از فیلم‌های کمدی مختلف گرد‌ آمده‌اند؛ شاید به این دلیل که فیلم شش نویسنده دارد. مری‌لین رایسکوب نقش «ترسا» را بازی می‌کند؛ مادر سه بچه کوچک که سعی دارد خودش را متقاعد کند، زندگی سگی‌اش را دوست دارد، روماری مالکوم دائم در توهم توطعه به سر می‌‎برد و عتیقه‌ترین دانش‌آموز راب ریگل است که شوق و ذوق زیادی برای درس خواندن دارد. وقتی همه بازیگران در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، یک ریتم متناوب و مفرح در فیلم جریان می‌یابد.

متأسفانه Night School یک کمدی تحصیلی است که ساختارش از تل‌انبار شدن چندین اپیزود «سیت کام» روی یکدیگر تشکیل شده‌اند. اصلاً چرا باید شخصیت‌ها دزدکی وارد دبیرستان شوند تا ورقه امتحان نهایی را بدزدند؟ تا اپیزود شوخی‌های کلیشه‌ای دزدی برایشان فراهم شود. دیگر اپیزودهای فیلم عبارتند از: تدی برای کار به یک رستوران فست فود به اسم «کریستین چیکن» می‌رود و تمام تلاشش را می‌کند تا لباس عروسکی مرغ را نپوشد؛ تدی متوجه می‌شود که قابلیت یادگیری ندارد (یکی از اپیزودهای خیلی ویژه فیلم)؛ نامزد تدی توسط مدیر بی‌رحم برای طراحی مدرسه استخدام می‌شود؛ او در بدترین زمان ممکن، در بدترین مکان ظاهر شده و به عدم تحصیلات رسمی تدی پی‌ می‌برد. Night School لحظات خنده‌دار کم ندارد اما بیشتر اوقات پر شده از شوخی‌های نخ‌نما شده و توهین‌های شسته رفته! یک صحنه عجیب هم وجود دارد که کری، ناتوانی تدی را برای یادگیری با کتک زدنش درمان می‌کند. با وجود تمام اشکالات فیلم، قدرت نقش‌آفرینی کوین هارت طنز Night School را به نقطه‌ای می‌رساند که برای بیننده قابل قبول باشد. پیام فیلم هم برای یک طنز درجه دو مناسب و کافی است: ز گهواره تا گور دانش بجوی!

Smallfoot

Smallfoot یک انیمیشن موزیکال دیگر است که جا پای انیمیشن Trolls از کمپانی دریم‌ورکس می‌گذارد. در عین حال که پروژه گذشته گروه انیمیشن وارنر روی موجودات کوچک زیرزمینی تمرکز داشت، این اثر ساده و سرراست بیننده را به مجمع غول‌های پشمالوی هیمالیایی (یتی) می‌برد که بر اساس داستان‌های فانتزی کهن در ارتفاعات کوهستان زندگی می‌کنند. فیلم یک جورهایی نسخه طنزی از افسانه پاگنده است، که به پیام‌های اخلافی مثل عزم راسخ، پافشاری روی تصمیمات درست و اراده بالا تمرکز دارد. با این حال، مفاهیم این انیمیشن همه‌پسند، کمی نامفهوم و بی‌سروته به نظر می‌رسند. بچه‌ها از انرژی بی‌وقفه فیلم لذت می‌برند، اما شاید مدتی طول بکشد تا والدین هم دل به داستان بدهند. با توجه به گویندگان قدرتمندی مثل چنینگ تیتوم، جیمز کوردون، زندایا و کامن و هم‌زمانی اکران با رقبای نه‌چندان سرسختی مثل Goodbump 2: Haunted Halloween و The House With a Clock In Its Wall، طبقات بالای باکس آفیس برای فیلم قابل پیش‌بینی بود.

میگو (تاتوم) مثل تمامی دوستان یتی 4 متری‌اش به جای خشن و ترسناک بودن، بامزه و شیرین است و خودش را برای یک مأموریت بسیار مهم آماده می‌کند. اما به خاطر مخالفت پدرش (دنی دویتو)، پدربزرگ و دیگر اقوامش، خود را به وسیله یک منجنیق به آسمان پرتاب می‌کند و ناقوس بزرگ دهکده را به صدا در می‌آورد، عملی که به باور عموم، حلزون نورانی آسمان را هر صبح بیدار می‌کند. جامعه کوه‌نشین میگو به شیوه‌ای افراطی مطیع باورها و اعتقادات کهنی هستند که روی سنگ نگاشته شده و «هیچ سوالی نپرس» اولین و مهمترین قانون‌شان است. حتی یکی از آهنگ‌های فوق‌العاده انیمیشن به اسم Let It Lie توسط «استون کیپر» والامرتبه و قدرتمند (کامن) برای این اصل مهم خوانده می‌شود.

همچنین آن‌ها بر این باورند که انسان‌ها (که یتی‌‎ها به آن‌ها پاکوچولو می‌گویند) چیزی جز قصه‌های خیالی نیستند و هر کسی که این باور را زیر سوال ببرد، به تبعید محکوم خواهد شد. پس از این که میگو با یکی از این موجودات کوچک مواجه می‌شود (یک مجری که تبلیغ برنامه مستندش را می‌کند)، دهکده را باخبر کرده، اما با لقب دروغگو از جامعه طرد می‌شود. خوشبختانه در این مسیر تنها نیست و توسط انجمنی مخفی به رهبری «میچی» (زندایا) که در جست‌وجوی شواهدی برای حضور پا کوچولوها هستند، یاری می‌شود. میگو برای اینکه ادعای خودش و دوستانش (با صداپیشگی لیبران جیمز، جینا رودریگز و الی هنری) مبنی بر مشاهده پاگنده را ثابت کند، تصمیم می‌گیرد برای کندوکاو در دنیای ناشناخته از کوه پایین برود.

کری کرک پاتریک نویسنده / کارگردان (Over the Hedge) به همکاری جیسون رایزیگ (انیماتور ناظر Trolls) در حفظ حال و هوای شاداب و روحیه‌بخش فیلم موفق بودند. فیلم با فیلم‌نامه‌ای مشترک از کرک پاتریک و کلیر سرا (Blended)، دختر استون کیپر داستانی از جان ریکوا و گلن فیکارا (Whisky Tango Foxtrot) برگرفته از کتاب Yeti Tracks سرجیو پابلوس، خالق Despicable Me ساخته شده است. به‌علاوه نیکلاس استولر (Bad Neighbours) فیل لرد (The Lego Movie) و کریستوفر میلر نیز در تهیه‌کنندگی فیلم نقش داشته‌اند. ظاهراً کرک پاتریک رابطه را به کیفیت ترجیح داده و از برادر آهنگسازش، وین پاتریک برای موسیقی فیلم استفاده کرده که به جرأت به شکل‌گیری بدترین لحظات موزیکال سینمایی منجر شده است. با این حال Smallfoot در مجموع دلپذیر و مفرح باقی ‌می‌ماند (مخصوصاً برای بچه‌ها.) بهترین ویژگی فیلم در سادگی و شوخی‌های تأثیرگذارش در مورد ارتباط مکالمه و درک مطلب است: در عین حال که صحبت‌های آرام یتی برای گوش انسان‌ها به نعره‌هایی وحشتناک شباهت دارد، حرف زدن ما هم برای آن‌ها یک مشت چرت و پرت به نظر می‌رسد. فیلم شاید انیمیشنی به یادماندنی نباشد، اما از آثار منزجرکننده هالیوود هم نیست و ارزش تماشا را دارد.

Hell Fest

فرمول ساختاری Hell Fest برای یک فیلم ترسناک خونین یا به اصطلاح اسلشر جذاب و مفرح به‌نظر می‌رسد. قاتل چاقو به دستی که بین اسباب‌بازی‌های پلاستیکی و به ظاهر ترسناک یک پارک وحشت تفریحی به دنبال شکار انسان‌ها است (جایی که واقعاً جوانک‌های ماسک‌زده با اره برقی و ساتور سر راه مردم سبز می‌شوند و آن‌ها را می‌ترسانند.) اما حتی حوصله عاشقان سبک اسلشر هم از دومین اثر ضعیف گرگوری پلاتکین (Paranormal Activity: The Ghost Dimension) سر می‌رود. فیلم تا توانسته سکانس خسته‌کننده و متناقض با این ژانر را در خودش جای داده، اما وحشت، خون، خشونت و تمامی چیزهای خوب را فراموش کرده است.

Hell Fest در عنوان شاید وحشتناک به نظر برسد. یک دیوانه زنجیری دانشجویی به اسم ناتالی (امی فورسایت)، معشوقه‌اش گوین (رابی آتال) و دوستان الکی خوششان (بکس تایلر، کلاس رن ادواردز، کریستین جیمز و مت مرکوری) را مورد هدفش قرار داده است. همگی آن‌ها دستبند مخصوص VIP به دست دارند تا از خدمات ویژه تونل وحشت با مترسک‌های شیطانی، دانشمندان دیوانه، غول‌های وحشتناک و انواع مجسمه‌های عجیب و غریب دیگر لذت ببرند. در یکی از پیچش‌های مرگبار داستان، قاتل ماجرا قصد دارد که دوست ناتالی را با چاقو به قتل برساند. او که این حرکت را با یکی دیگر از بازیگری‌های احمقانه تونل وحشت اشتباه می‌گیرد مخفیگاه دوستش را به او نشان می‌دهد. اما بینندگان فیلم که از ماجرای اصلی مطلع هستند حتی پلک هم نمی‌زنند؛ بنابراین وجود چنین صحنه‌هایی اضافه و غیرملزوم احساس می‌شود. Hell Fest از وسایل تونل وحشت به عنوان بهانه‌ای برای خلق چند صحنه‌ شوکه‌کننده، وحشت تقلبی و حضور افتخاری تونی تاد (بازیگر فیلم‌های ترسناک) استفاده می‌کند تا شاید ضعف‌های خودش در خلق کلیشه‌های این ژانر را بپوشاند.

به جز سکانس حمام که آن هم به خاطر زوایه استاندارد دوربینش لایق تقدیر است (اگرچه همچنان در ایجاد وحشت ناموفق عمل می‌کند) باید گفت کارگردانی پلاتکین تا حدودی کارآمد بوده، اما مدت بیش از حد طولانی داستان مختصر Hell fest همراه با کلی سکانس بی‌خود مبتذل و برداشت‌هایی از کشتار گاه‌و‌بی‌گاه ملت توسط آقای قاتل، جواب انتظار مخاطب را نمی‌دهد. نورپردازی فیلم و نماهای نزدیک شاید در تلویزیون قابل قبول باشد، اما برای یک فیلم سینمایی ترسناک که قصد دارد فرمول اصلیش را به سطح بالاتری ارتقا دهد، نیازمند کار بیشتری است. پلاتکین حتی نمی‌توانید یکی از خونین‌ترین صحنه‌های فیلمش را به ثمره روان‌پریشانه‌اش برساند. Hell Fest با تقلید صرف از الگوهای نه‌چندان موفق این ژانر شاید پایش را کمی فراتر بگذارد، اما هرگز به هدف اصلیش، یعنی ترساندن بیننده نمی‌رسد.

طبق روال هر هفته با ورود فیلم‌های جدید، فیلم‌های قدیمی از باکس آفیس اخراج شدند. The Meg و Life Itself از جدول بیرون رفتند؛ مستند Fahrenheit 11/9 نیز به دل تماشاگران ننشست و در دومین هفته اکرانش به آن‌ها ملحق شد. فیلم Peperment در آستانه خروج قرار دارد و White Boy Rick را هم می‌توان مسافر بعدی دانست. احتمال تغییر روند جدول با آمدن فیلم Venom تام هاردی و A Star is Born با بازی بردلی کوپر و لیدی گاگا بالا است و مستاجران امروز باید خود را برای زلزله فردا آماده کنند.

در ادامه نگاهی به فروش پایان هفته فیلم‌ها و جدول باکس آفیس خواهیم داشت.

فیلم		رتبه فعلی	رتبه هفته گذشته	مدت زمان اکران (هفته)	فروش آخر هفته (میلیون دلار)	مجموع فروش تاکنون (میلیون دلار)
	Night School	1	—	1	28.0	28.0
	Smallfoot	2	—	1	23.0	23.0
	The House with a Clock in Its Walls	3↓	1	2	12.5	44.8
	A Simple Favor	4↓	2	3	6.6	43.1
	The Nun	5↓	3	4	5.1	109.0
	Hell Fest	6	—	1	5.1	5.1
	Crazy Rich Asians	7↓	5	7	4.2	165.7
	The Predator	8↓	4	3	3.7	47.6
	White Boy Rick	9	6	3	2.4	21.7
	Peppermint	10↓	7	4	1.8	33.5
منبع: IMDB

کلام آخر

امیدواریم که از تریلرها و مطالب این هفته لذت برده باشید. شما دوستان می‌توانید نظرات و پیشنهادات‌ خود را جهت بهبود عملکرد این بخش با ما در میان بگذارید.