تاریخچه بازی های مورتال کمبت ؛ خشونت با طعم فیتالیتی

مجموعه بازی های Mortal Kombat یکی از محبوب‌ترین عناوین مبارزه‌ای هستند که تاریخچه پر فراز و  نشیبی از زمان عرضه اولین بازی در سال 1992 داشته‌اند. در این مطلب نگاهی به تاریخچه خونین مجموعه مورتال کمبت خواهیم داشت.

وقتی صحبت از مورتال کمبت می‌شود، اولین چیزی که به ذهن می‌رسد، خشونت بیش از اندازه و حرکات معروف فیتالیتی هستند. این مجموعه بازی‌ها از همان ابتدا با این ویژگی‌ها مطرح شدند و توانستند بین مردم محبوبیت پیدا کنند و از سایر بازی‌های مبارزه‌ای متمایز شوند. این مجموعه در طول عمر حدود 27 ساله خود، با حواشی و موارد بسیاری مواجه بوده که توانسته‌ بر آن‌ها غالب شده و به جایگاه کنونی خود برسد. اکنون رفته رفته به زمان عرضه Mortal Kombat 11 نزدیک می‌شویم و قصد داریم نگاهی به تاریخچه این مجموعه بازی‌های مبارزه‌ای داشته باشیم. قبل از هر چیز می‌توانید به جدول زیر مراجعه کنید تا با نسخه‌های مختلف این بازی‌ها از زمان عرضه آن‌ها آشنا شوید.

فهرست مطالب

 

• تاریخچه مجموعه بازی‌های مورتال کمبت
  همچنین بخوانید:

  15 قهرمان در بازی های ویدیویی که به شخصیت های شرور داستان تبدیل شدند

 

 

---

تاریخچه مجموعه بازی های مورتال کمبت (Mortal Kombat)

---

با بررسی بازی های مورتال کمبت میتوانید به شکل ویژه ای با این کالکش آنها شوید. بازی های موجود در این مقاله تا کنون بطور رسمی عرضه شده اند که اگر بازی و یا نکته دیگری وجود داشت که در میان مجموعهٔ بازی مورتال کمبت به آن اشاره نشده بود میتوانید باما در بخش نظرات همراه باشید و آنرا برایمان ارسال کنید.

Mortal Kombat

در تاریخچه مورتال کمبت اولین بازی عرضه شده از شرکت کپکام که با نام مورتال کامبت عرضه شد توانست گیم پی ساده ولی خوبی را ارائه دهد. این بازی با سبک فایتینگ خود توانست گیمرهای بسیاری را برای سرگرمی به سمت خود جذب نماید.

اوایل دهه 90 میلادی نقطه عطفی برای بازی‌های آرکید بود. در سال 1991، کپکام بازی Street Fighter II و سپس شرکت SNK بازی Fatal Fury را عرضه کردند. این دو بازی توانستند بازی‌های مبارزه‌ای را به محبوبیت رسانده و سبک جدیدی از بازی‌های رقابتی را در دنیا معرفی کنند.

در همین زمان بود که کمپانی میدوی (Midway)، یکی از شرکت‌های مطرح در بومی‌سازی بازی‌های آرکید، قصد داشت خودش را به عنوان سازنده بازی‌های مستقل بشناساند. این شرکت با کمپانی ویلیامز الکترونیکس (Williams Electronics) در اواخر دهه 80 میلادی ترکیب شده بود و از طریق آن‌ها بود که استودیوی توسعه بازی مورد نظرشان را به دست آوردند.

توسعه بازی Mortal Kombat نتیجه یکی از معروف‌ترین همکاری‌های صورت گرفته در این صنعت است. «جان توبایس» (John Tobias) با کار روی برخی از بازی‌های معروف شرکت ویلیامز مانند Smash T.V. و دنباله معنوی آن، Total Carnage، فردی شناخته شده بود. «اد بون» (Ed Boon) نیز کارش را از دپارتمان پین بال (Pinball) شرکت ویلیامز با برنامه‌نویسی برای بازی‌های کلاسیکی مانند Funhouse و Black Knight 2000 آغاز کرده و با مجموعه High Impact Football، وارد توسعه بازی‌های ویدیویی شد. در اینجا بود که میدوی ایده استفاده از تصاویر واقعی دیجیتالی شده برای افزایش واقع‌گرایی در بازی‌ها را امتحان کرد.

این ویژگی قرار بود یکی از نقاط قوت بازی مبارزه‌ای باشد که بون و توبایس قرار بود در تلاش اول‌شان بسازند. با اینکه این ایده قبلا با موفقیت در بازی Pit Fighter سگا اجرایی شده بود، میدوی در دوران متفاوتی قرار داشت که در آن بازی Street Fighter II عرضه شده و شرایط تغییر کرده بود. Mortal Kombat بسیاری از قواعدی که استریت فایتر معرفی کرده بود، مانند دفاع کردن، پرتابه‌ها و انجام حرکات ویژه با کنترلر را به کار گرفته بود، اما ویژگی‌های جدیدی نیز داشت. در بازی می‌توانستید بدون انجام حرکات دایره‌ای یا نگه داشتن جوی استیک در جهتی مشخص، به انجام حرکات ویژه بپردازید؛ یا حتی می‌توانستید بدون فشردن دکمه‌ای و تنها با حرکات جوی استیک، حملات ویژه‌ای انجام دهید.

در میان تاریخچه مورتال کمبت همانطور که گفته شد شاهد رشد و ترقی خوبی بوده ایم که شرکت کپکام با درنظر گرفتن ویژگی های ظاهری سعی بر ارائه یک بازی ایده ال را داشت که تا حد زیادی توانست به این موضوع برسد. حال میتوانید با دیگر بازی های این کالکشن آشنا شوید.

این بازی در ابتدا قرار بود بر اساس بازیگر معروف، یعنی «ژان کلاد ون دام» (Jean-Claude Van Damme) ساخته شود که شباهت شخصیت اصلی شماره اول یعنی «جانی کیج» (Johnny Cage) به او نیز به همین دلیل است. داستان بازی نیز در مورد تورنمنت مورتال کمبت است که در یک جزیره مخفی برگزار شده که توسط جادوگری به نام شنگ سونگ (Shang Tsung) اداره می‌شود. محافظ این جادوگر که گورو (Goro) نام دارد همواره مبارز شکست‌ناپذیر این تورنمنت است. هر کدام از 7 کاراکتر قابل بازی، دلیلی برای وارد شدن به این تورنمنت دارند؛ برخی برای افتخار می‌جنگند و برخی برای انتقام گرفتن وارد تورنمنت شده‌اند.

اما مهم‌ترین ویژگی Mortal Kombat استایل آن بود که آن را از بقیه بازی‌های آن دوره متمایز می‌کرد. مورتال کمبت با الهام از فیلم‌های کونگ فو و فیلم‌های اکشن و خشن دهه 70 و 80 میلادی ساخته شد. البته این خشن‌ترین بازی آن دوره نبود، اما حضور بازیگران واقعی و مقدار زیادی خون، باعث شد توجه‌ها به سمت این بازی جلب شود. در واقع، سازندگان از خشونت بازی برای بازاریابی آن استفاده کرده و حرکات معروف فیتالیتی را که صرفا تاثیری در گیم پلی نداشتند را به بازی اضافه کردند. فیتالیتی، یک حرکت تمام‌کننده بسیار خشن و خونین است که در آخر راند نهایی روی بازیکن شکست خورده اجرا می‌شود. این حرکات با فشار دادن دکمه‌ها و جهت‌های خاصی اجرا شده و محدودیت زمانی داشتند. در صورتی که بازیکن نمی‌توانست این حرکات را در زمان تعیین شده انجام دهد، رقیبش به صورت عادی روی زمین می‌افتاد و مسابقه تمام می‌شد.

این خشونت بسیار زیاد، دقیقا همان چیزی بود که باعث محبوبیت این بازی هنگام عرضه آن روی دستگاه‌های آرکید شد. با اینکه بسیاری از بازی‌ها شهرت زیادی را تا زمان عرضه روی کنسول‌ها به دست نمی‌آوردند، اما موفقیت Mortal Kombat در این زمینه غیر قابل چشم پوشی بود. به نظر می‌رسید که همه جوانان و نوجوانان آن زمان، بر خلاف نگرانی رسانه‌ها، این عنوان را بازی می‌کردند.

بر خلاف بازی Doom که به علت قتل عام رخ داده در مدرسه‌ای به شدت تحت انتقادات قرار گرفت، هیچ اتفاقی رخ نداده بود تا ادعاهایی که به تاثیر منفی Mortal Kombat روی جوانان اشاره داشتند را تایید کند. البته اینکه هر کسی می‌توانست به راحتی با تنها سکه‌ای به آن دسترسی داشته باشد، همواره باعث نگرانی بود. والدین چگونه می‌توانستند از فرزندان خود در برابر این بازی محافظت کنند؟

حواشی پیرامون این بازی در رسانه‌ها باعث محبوبیت بیشتر Mortal Kombat شد. زمانی که بازی قرار بود روی سگا جنسیس و سوپر نینتندو عرضه شود، حداکثر محبوبیت را بین طرفداران داشت. با اینکه بازی در همه دستگاه‌های آرکید دنیا یافت می‌شد، والدین درخواست سانسور شدن نسخه خانگی بازی را داشتند که منجر به کاهش سود حاصل از فروش این بازی روی کنسول‌ها شد.

تصمیم سانسور بازی از سوی سگا و نینتندو گرفته شد نه میدوی و شرکت «اکلیم» (Acclaim) که حقوق تهیه پورت‌های خانگی مورتال کمبت را در اختیار داشت. هر دو نسخه بازی سانسور شده بودند اما پورت جنسیس بازی دارای کدی بود که تمامی حرکات خشن نسخه آرکید را آزاد می‌کرد. طولی نکشید که همه دارندگان سگا جنسیس از کد «ABACABB» و کارکرد آن باخبر بودند. از سوی دیگر، نینتندو از اکلیم خواسته بود تا خون را به رنگ خاکستری در آورده (برای نشان دادن آن به عنوان عرق بازیکنان) و برخی از فیتالیتی‌های خشن‌تر را حذف کند.

نسخه جنسیس بازی یکی از اولین بازی‌هایی بود که رده‌بندی سنی محتوا دریافت کرد. این بازی که رده‌بندی بالای 13 سال را از طرف شورای رده‌بندی بازی‌های سگا دریافت کرد، سعی می‌کرد به والدینی که هنوز از Mortal Kombat و محتوای آن بی‌خبر بودند، هشدا لازم را بدهد.

عرضه بازی با یک کمپین تبلیغاتی بی‌سابقه 10 میلیون دلاری همراه بود. بالاخره در روز عرضه که 13 سپتامبر 1993 بود و با عنوان «دوشنبه مورتال» (Mortal Monday) شناخته می‌شد، اکلیم 2 میلیون نسخه از بازی را روانه فروشگاه‌ها کرد که همگی به فروش رفتند.

مسائل پیرامون سانسور شدن بازی به متعادل شدن جنگ کنسول‌های آن زمان کمک کرد. اهمیتی نداشت که نسخه سوپر نینتندوی بازی دارای گرافیک و ویژگی‌های بهتری بود. این خشونت بود که باعث فروش بازی می‌شد و Mortal Kombat باعث شد جنسیس صدرنشینی خود را در برابر سوپر نینتندور در آمریکا حفظ کند. تلاش نینتندو برای تمیز نگه داشتن پلتفرم‌شان برای حفظ رضایت والدین، جواب نداد و همین امر هم برای آن‌ها گران تمام شد.

بی تردید انتخاب یک بازی به عنوان بهترین بازی های مورتال کمبت کاردشواری بوده زیرا هربازی نسبت به سال عرضه اش در سطح خوبی قرار داشته و توانسته امتیاز مناسبی را از منتقدین دریافت کند. با این اوصاف شما عزیزان میتوانید نظر خود را در خصوص بازی های لیست بیان کنید.

Mortal Kombat 2

هیچ کس حتی خود سازندگان، انتظار چنین موفقیت بزرگی را از مورتال کمبت نداشت. آن‌ها انتظار داشتند که تنها یک بازی از این عنوان ساخته شود. اما زمانی که عظمت این عنوان مشخص شد، کمپانی میدوی راهی جز کار روی دنباله Mortal Kombat نداشت. این دنباله باید بزرگ‌تر، بهتر و خونین‌تر از عنوان قبلی بوده و باید قبلی از اینکه رقیب بتواند واکنشی از خود نشان دهد، عرضه می‌شد.

طبق گفته اد بون، هدف آن‌ها از Mortal Kombat 2 دو برابر کردن هر چیزی بود که در شماره قبلی انجام داده بودند. آن‌ها برای ارائه محتوای بسیار زیاد، فشار زیادی را باید متحمل می‌شدند. با نزدیک بودن عرضه بازی Super Street Fighter شرکت کپکام که قرار بود در اواخر 1993 عرضه شود، این امر چالش بسیار بزرگی بود.

نسخه دوم از بازی مورتال توانست جایگاه ویژه ای را در میان کاربران کسب کند. اگر از گیمرهای این بازی سوال بپرسید که بازی های برتر مورتال کمبت کدام نسخه است بی شک حس آنها نسبت به نسخه دوم بهتر بوده زیرا در این نسخه از بازی شاهد رشد ویژه ای بودیم با توجه به اینکه بازی در سال 1993 عرضه شده بود بازهم توانست گیم پلی مناسب و طراحی خوبی را نسبت به سال ساخت عرضه کند.

آن‌ها تقریبا در اجرای این امر موفق شدند. تعداد کاراکترهای قابل بازی از 7 به 12 افزایش یافت، تعداد حرکاتی که می‌شد انجام داد بیشتر شده بود و هر کاراکتر، دو نوع حرکت فیتالیتی در اختیار داشت. محیط بازی نیز از ظاهر آسیایی دور شده و وارد دنیای تخیلی تاریک «دنیای بیرونی» (Outerworld) شده بود. داستان بازی نیز گسترده‌تر شده و شاهد پیچیدگی‌هایی در داستان بازی بودیم که تا بازی‌های امروزی نیز ادامه دارد.

مورتال کمبت 2 از حواشی رخ داده قبلی با افتخار در تبلیغات خود استفاده کرده و حتی به کنایه، در بازی نیز از آن‌ها استفاده کرد. در کنار فیتالیتی‌های بسیار خشن، در بازی حرکت جدیدی به نام «بیبالیتی» (Babality) وجود داشت که دشمنان را به نوزادانی تبدیل می‌کرد و همچنین حرکات دوستی (Friendship) وجود داشت که شامل ابراز محبت به رقیبان بودند. حتی حرکات فیتالیتی نیز وارد فاز جالبی شده بودند. برای مثال کیتانا می‌توانست سر رقیب خود را ببوسد و او شبیه بادکنک باد کند؛ یا جانی کیج می‌توانست با سه ضربه مشت، سر رقیب خود را سه بار از تنش جدا کند!

تمامی رازها و قسمت‌های مخفی Mortal Kombat 2 به محبوبیت بیش از پیش آن کمک کرد. در حالی که نسخه اول تنها یک شخصیت مخفی به نام «رپتایل» (Reptile) داشت، در مورتال کمبت 2 شاهد 3 شخصیت منفی بودیم. طولی نکشید که شایعاتی در مورد «نودالیتی» (Nudality)، «انیمالیتی» (Animality)، کاراکترهای مخفی و حتی بازی‌های مخفی منتشر شد.

عرضه بازی در زمانی مناسب در نوامبر 1993، درست کمی بعد از عرضه و موفقیت نسخه کنسولی بازی پیشین رخ صورت گرفت. در حالی که تب مورتال کمبت همه جا را فرا گرفته بود، بازی سریعا توانست به موفقیت زیادی در آرکیدهای آمریکای شمالی دست یابد. کاراکترهای جدیدی مانند جکس (Jax) و باراکا (Baraka) خیلی زود توانستند طرفداران خود را پیدا کنند و لیست حرکات قابل انجام بیشتر، به این معنی بود که بازی رقابتی به سطح جدی‌تری رسیده بود. با اینکه سازندگان توجه زیادی به کمبوها در نسخه اول نداشتند، در Mortal Kombat 2 توسعه‌دهندگان دقت بیشتری در بالانس کردن بازی و انجام اصلاحات کوچک به خرج دادند.

در این زمان بود که مردم فهمیدند این بازی چه تاثیر عمیقی بر صنعت بازی‌سازی گذاشته است. تعداد زیادی از بازی‌ها همچون Time Killers، Survival Arts و Guardians of the Hood وارد بازار شدند که تقلیدی از Mortal Kombat بودند. Mortal Kombat باعث به وجود آمدن دوره جدیدی از بازی‌ها شده بود که تلاش می‌کردند بیشترین مقدار خون را در صفحه نمایش‌های دارای رزولوشن پایین آن زمان به نمایش بگذارند. چند ماه قبل از Mortal Kombat II، بازی Doom ساخته «اید سافتور» (ID Software) عرضه شده و این مناقشات را به اوج خود رسانده بود. اما دیگر موضوع سانسور کردن بازی‌ها گزینه‌ای روی میز نبود. نینتندو درس خود را به خوبی از نسخه قبلی یاد گرفته بود و Mortal Kombat II با تمام شکوه خونین خود روی سوپر نینتندو و جنسیس عرضه شد.

پس از عرضه بازی و در سال‌های بعدی، پورت هر دو بازی مورتال کمبت تقریبا روی تمامی پلتفرم‌های اصلی عرضه شدند؛ از سیستم‌های Sega  CD و 32X سگا گرفته تا Sega Master System و Game Boy. بازی Mortal Kombat II یکی از محبوب‌ترین بازی‌های این مجموعه است که حتی روی Saturn و پلی استیشن نیز در سال 1995 ظاهر شده است.

محبوبیت این مجموعه در سال 1995 که کمپانی نیو لاین سینما (New Line Cinema) یک فیلم اکشن بر اساس این بازی عرضه کرد، به اوج خود رسید. می‌توان گفت این فیلم، اولین فیلم بر اساس یک بازی است که توسط طرفداران گیمر و بر خلاف PG-13 بودنش، مورد استقبال واقع شد. فیلم مورتال کمبت توانست هنگام عرضه، رتبه نخست را در باکس آفیس به دست آورده و 120 میلیون دلار به صورت جهانی کسب کرد که نسبت به بودجه 24 میلیون دلاریش، رقم قابل توجهی بود.

 

Mortal Kombat 3

میدوی درست بعد از بازی دوم، کار ساخت Mortal Kombat 3 را آغاز کرد که این بازی به مدت یک سال در دست ساخت بود. اما Mortal Kombat 3 زمانی عرضه شد که بازار، تغییرات زیادی کرده بود. بازار بازی‌ها دیگر آنچنان تشنه خون نبود. نسل جدیدی از سخت‌افزار عرضه شده بود و رفته رفته، سه بعدی بودن بازی‌ها مطرح شد. زمانی که Mortal Kombat 3 برای آرکیدها عرضه شد، بازی‌های Killer Instinct و Virtua Fighter 2 بازی‌های مورد توجهی بودند که دیدی از نسل بعدی را فراهم می‌کردند.

کپکام با اتمام ساخت نسخه دوم برای سومین نسخه از بازی دست بکار شد. مورتال کامبت 3 با دارا بودن ویژگی های بهبود یافته در بخش نبردها توانست شکل بهتری را برای گیمرتداعی کند. این مورد سبب شد تا امتیاز این بازی نسبت به دیگر گیم های معرفی شده بهتر باشد. امروزه بازی های مورتال کمبت به جایگاه ویژه ای در میان کاربران رسیده اند که برای سرگرمی میتوانید نسخه های مختلفی از این بازی را تجربه کنید.

دو برابر کردن محتوا توسط میدوی دیگر کار بی‌فایده‌ای بود؛ بنابراین Mortal Kombat 3 باید برخی موارد را کنار می‌گذاشت. با اینکه 7 شخصیت جدید در بازی حضور داشتند، کل کاراکترهای بازی به رقم 15 رسیده بود و این یعنی بعضی شخصیت‌های محبوب، کنار گذاشته شده بودند. شخصیت‌هایی مثل «اسکورپیون» (Scorpion)، «کیتانا» (Kitana)، «ملینا» (Mileena)، «باراکا» (Baraka) و برخی دیگر از بازی حذف شده بودند.

با الهام از Killer Instinct و بازی‌های مبارزه‌ای دیگر که تلاش می‌کردند انجام کمبوهای پیچیده‌تر را برای تازه‌کارها راحت‌تر کنند، توسعه دهندگان سیستمی به نام «Dial-a-combo» را اضافه کردند که در آن با فشردن مجموعه‌ای از دکمه‌ها بدون نیاز به زمانبندی دقیق، ضرباتی غیر قابل دفاع زده شود. همچنین یک دکمه «دویدن» هم اضافه شده بود تا تمرکز گیم‌پلی بیشتر روی حمله باشد تا دفاع.

دنیای بازی بار دیگر پیشرفت کرده و محیط‌های تاریک بر اساس دنیای واقعی طراحی شدند. مراحل نیز به گونه‌ای طراحی شده بودند که حس حماسی‌تری داشتند. در بازی از تصاویر سه بعدی از پیش رندر شده نیز که در بازی Killer Instinct طرفداران زیادی پیدا کرده بود، استفاده شد.

با وجود تغییرات در گیم پلی، از Mortal Kombat 3 همانند نسخه قبلی استقبال صورت نگرفت. در حالی که کاراکترهای «سایبرنینجا» محبوب بودند، نبود بسیاری از کاراکترهای محبوب باعث ناراحتی برخی از بازیکنان شده بود. قبل از شروع به کار کردن روی نسخه بعدی، میدوی شروع به کار روی نسخه بروزرسانی شده‌ای برای آرکیدها و کنسول‌های خانگی کرد.

قبل از پایان همان سال، Ultimate Mortal Kombat 3 برای آرکیدها عرضه شد. علاوه بر انجام بهبودهای مختلف روی کاراکترها و هوش مصنوعی، سازندگان کاراکترهای حذف شده را در این نسخه بازگردانده بودند: کیتانا، میلینا، اسکورپیون، رپتایل و همچنین جید (Jade) که یک کاراکتر مخفی غیرقابل بازی در نسخه دوم بود. این نسخه باعث جلب رضایت طرفداران این شخصیت‌ها شد اما طرفداران جانی کیج، رایدن و باراکا همچنان از نبود شخصیت محبوب‌شان در بازی دلخور بودند.

با اینکه مورتال کمبت 3 اولیه و نسخه اولتیمیت آن برای کنسول‌های خانگی عرضه شد، افزایش محبوبیت نسل جدیدی از سخت‌افزار با فضای ذخیره‌سازی بیشتر باعث شد تا میدوی دوباره نسخه‌ای دیگر از بازی را عرضه کند. نسخه نهایی آن با عنوان Mortal Kombat Trilogy چیزی را ارائه می‌کرد که هیچ یک از طرفداران بازی نمی‌توانستند از آن چشم پوشی کنند. این نسخه، تمامی شخصیت‌های بازی‌های مورتال کمبت به همراه بیشتر مراحل آن را در خود جای داده بود که تمامی طرفداران را راضی می‌کرد. درست است که بالانس بازی به خاطر شخصیت‌های قابل بازی زیاد، کمی به هم ریخته بود، اما چیزی را ارائه می‌داد که باعث اتحاد دوباره خانواده مورتال کمبت می‌شد و به میدوی اجازه رفتن سراغ ساخت مورتال کمبت 4 را می‌داد.

 

Mortal Kombat Mythologies: Sub-Zero

در نیمه دوم دهه نود میلادی، رونق بازار دستگاه‌های آرکید کاهش شدیدی یافت. میدوی تا Mortal Kombat 3 تقریبا تمام تمرکز اصلی خود را روی دستگاه‌های آرکید می‌گذاشت و وظایف پورت روی کنسول‌ها را به اکلیم محول می‌کرد، اما اکنون میدوی باید اهداف خود را تغییر می‌داد. Mortal Kombat Trilogy اولین بازی در مجموعه بود که به صورت ویژه برای بازار خانگی ساخته شده بود و نسخه بعدی آن نیز گیم پلی آرکید گونه را به کلی کنار گذاشت.

Mortal Kombat Mythologies: Sub-Zero اولین عنوان در مجموعه‌ای از بازی‌های اکشن بود که قرار بود به دنیا و پیشینه شخصیت‌های بازی بپردازد. این پروژه جان توبایس از اکشن مبارزه‌ای که برای طرفداران آشنا بود، استفاده می‌کرد اما ساب زیرو را در مراحل بزرگ اسکرولینگ قرار می‌داد و این بازی بیشتر شبیه یک عنوان Beat ‘em Up با عناصر پلتفرمینگ بود. بازی دارای داستان پرجزئیاتی بود که به گذشته این نینجای یخی می‌پرداخت.

تمام بازی های مورتال کمبت یک هدف واهی را دنبال میکنند و آنهم سرگرم نمودن گیمر به هر طریقی بوده است. شرکت های سازنده بازی با دریافت نظرات کپکام برای ساخت شروع بکار خواهند نمود که این مورد در حالی شکل میگیرد که در آینده اگر باگ و مشکلی از بازی نمایان شد سریعا بدنبال ساخت دی ال سی یا همان بسته حمایتی باشند که از طریق آن مشکل بازی برطرف شود. با این اوصاف میتوان این بازی را یکی از گزینه های خوب در خصوص سرگرمی دانست که شکل و شمایل بهبود یافته از دیگر نکات آن بوده است.

متاسفانه این بازی زیاد به کنترل‌ها و گیم‌پلی سبک مبارزه‌ای پایبند بود و توجه زیادی به تطبیق آن با سبک جدید، نشده بود. کنترل بازی تقریبا مشابه آرکید بود اما چون در آن واحد چندین دشمن در صحنه ظاهر می‌شدند، ویژگی چرخش خودکار با یک دکمه چرخش جایگزین شده بود تا بازیکن به هر طرف که خواست، بچرخد.

منتقدان از بازی استقبال نکرده و معتقد بودند که مکانیزم‌های بازی با سبک آن سازگار نبودند. IGN با دادن امتیاز 3.5 به بازی، از کنترل کند و ناکارآمد بازی انتقاد کرد و از آن به عنوان یک بازی بسیار بد یاد کرد. با وجود عدم استقبال از سوی منتقدان و طرفداران، قدرت فرنچاز به آن کمک کرد تا فروش خوبی داشته باشد. فروش بازی در حدی بود که میدوی ترجیح داد مجموعه Mythologies را پایان دهد و در عین حال، در حدی بود که کار آن‌ها با ایده این گونه بازی‌ها تمام نشود.

Mortal Kombat 4

در حالی که توبایس تیم Mythologies را هدایت می‌کرد، در عین حال با اد بون روی Mortal Kombat 4 نیز همکاری می‌کرد. در سال 1997 استفاده از تصاویر دیجیتالی چندان مناسب به نظر نمی‌رسید، بنابراین وقت آن رسیده بود تا مورتال کمبت وارد دنیای سه بعدی شود. میدوی قبلا این تکنولوژی را امتحان کرده بود. این شرکت یک سال قبل، بازی مبارزه‌ای سه بعدی War Gods را عرضه کرده بود که با وجود موفق نبودن این بازی، میدوی درس‌هایی را از آن یاد گرفت و بسیاری از اعضای سازنده War Gods برای ساخت مورتال کمبت 4 به تیم اد بون ملحق شدند.

اگر نگاهی به لیست تمام نسخه های مورتال کمبت داشته باشید متوجه خواهید شد که ویژگی های هرنسخه نسبت به سال ساخت بیشتر و بیشتر خواهد شد و این مورد بازگو کننده تجربه بالای شرکت سازنده بوده است. کپکام از طریق این بازی سالانه سود خوبی را بدست می آورد و همین مورد کافیست تا برنامه ریزی خوبی را روی آن داشته باشد. بازی از زوایای مختلفی مورد بررسی قرار گرفته که بدنیست بدانید چهارمین نسخه از بازی مورتال که در سال 1997 یعنی حدود 25 سال پیش ساخته شده بود توانست گیم پلی و طراحی بسیار خوبی را در اختیار کاربران قرار دهد.

بازی قرار بود به جای سخت‌افزار V-Unit خود میدوی، در سخت‌افزار سفارشی اجرا شود که همین امر باعث به وجود آمدن دشواری‌هایی در توسعه بازی می‌شد، چراکه سازندگان نمی‌توانستند بازی را با سخت‌افزار جدید تست کنند. بون چندان از انتقال به دنیای سه بعدی مطمئن نبود زیرا حالت سه بعدی روان باعث سرعت کمتر و واقعی‌تر شدن مبارزه‌ها شده بود که مطابق با مبارزات سریع‌تر بازی‌های قبلی نبود. برای حل این مسئله، او تصمیم گرفت تا فریم‌ها را به صورت دستی تنظیم کند تا زمانبندی‌ها بیشتر شبیه به بازی‌های قبلی باشند؛ درست مانند چیزی که کپکام با Street Fighter EX انجام داده بود.

Mortal Kombat 4 بالاخره در 11 سپتامبر 1997 و کمتر از دو هفته بعد از Mythologies برای دستگاه‌های آرکید عرضه شد. در آن زمان، گرافیک 3 بعدی رزولوشن پایین در آرکیدها رقابت شدیدی داشت و هنوز بهتر از چیزی بود که در خانه می‌توانستید پیدا کنید. طرفداران هم‌عقیده بودند که حتی با بعد اضافه شده و وارد شدن سلاح‌ها به مبارزات، گیم پلی هنوز هم به ریشه‌های خود پایبند بود. با این وجود، هنوز حسی وجود داشت که این مجموعه دیگر آن مجموعه قدیمی نیست و در نهایت مورتال کمبت 4 نتوانست موفقیت عنواین قبلی را تکرار کند.

بازی برای پلی استیشن و نینتندو 64 هم پورت شد و نقدهای گوناگونی دریافت کرد. در حالی که بسیاری از افراد معتقد بودند بازی روی کاغذ عملکرد خوبی داشت، اما اشتیاق کمی برای مجموعه وجود داشت. بازی‌های مبارزه‌ای پیشرفت زیادی کرده بودند؛ مانند Street Fighter III که استایل، عمق و کارگردانی هنری جدیدی داشت و کم کم قدیمی بودن گیم پلی Mortal Kombat 4 به چشم می‌آمد. زمانی که نسخه بهبودیافته و گسترده‌تر Mortal Kombat Gold در کنار کنسول دریم کست عرضه شد، همان نشریه‌هایی که از آن روی نینتندو 64 تعریف کرده بودند، شروع به کوبیدن بازی به خاطر قدیمی بودن آن کردند؛ البته عرضه در کنار بازی Soulcalibur هم ایده چندان خوبی نبود.

حول و حوش زمانی که Mortal Kombat 4 برای دستگاه‌های آرکید عرضه شد، فیلم دوم با عنوان Mortal Kombat: Annihilation به روی پرده سینماها رفت. نقدهای آن وحشتناک بودند اما منتقدان نظر مثبتی درباره فیلم اول نیز نداشتند. نکته مهم این بود که طرفداران این بار علاقه‌ای نسبت به فیلم نشان ندادند. فیلم کمتر از نصف نسخه قبلی فروخت و مشخص بود که دیگر ستاره مورتال کمبت مثل قبل نمی‌درخشید.

 

Mortal Kombat: Special Forces بازی های مورتال کمبت

با اینکه Mythologies با استقبال چندان خوبی مواجه نشد، اما جان توبایس، مرد اصلی پشت داستان و شخصیت‌های مورتال کمبت هنوز می‌خواست نسخه‌های پیش‌درآمد از این بازی‌ها را برای عمق بخشیدن به دنیای این مجموعه عرضه کند. این بار جکس و سونیا به عنوان شخصیت‌های اصلی انتخاب شدند و درست مانند نسخه ساب زیرو، این بازی با هدف عرضه روی کنسول‌های N64 و پلی استیشن ساخته شد.

توسعه بازی Special Forces در سال 1998 آغاز شد و زمانی که بازی در ژانویه سال 99 معرفی شد، برخی از طرفداران هنوز نسبت به آن مطمئن نبودند. میدوی اعلام کرد که بازی تماما به صورت سه بعدی خواهد بود، سطح جدیدی از گشت و گذار و آزادی را ارائه کرده و نقطه عطفی از نظر تکنیکی در این مجموعه خواهد بود. در حالی که Mythologies دارای مشکلات فراوانی به دلیل وابستگی به ریشه‌های سبک مبارزه‌ای خود بود، Special Forces قرار بود یک نسخه کاملا مدرن و سه بعدی با قابلیت گشت و گذار در محیط باشد که از یک سیستم مبارزه‌ای جدید بهره می‌برد. با داشتن تم نظامی، حتی امکان استفاده محدود از سلاح‌ها نیز وجود داشت.

متاسفانه فرآیند ساخت بازی چندان بدون مشکل نبود. پس از برخی بازخوردهای منفی نسبت به نسخه نینتندو 64 بازی که در E3 نشان داده شده بود، میدوی از جهت‌گیری‌های خود نسبت به بازی تردید پیدا کرد و کارهای اساسی روی بازی انجام داد. در ماه سپتامبر، توبایس و چندین نفر از اعضای تیم، این شرکت را ترک کرده و استودیوی خود را تشکیل دادند، حرکتی که گفته می‌شد مدت زیادی در فکر انجام آن بودند.

با رفتن توبایس و برخی از کارکنان، کارهای اساسی که قرار بود روی بازی انجام شود دیگر ممکن نبود، بنابراین میدوی تمام منابع خود را برای اتمام سریع‌تر بازی اختصاص داد. با تغییر بازار به سمت کنسول شرکت سونی، آن‌ها تصمیم گرفتند که نسخه N64 بازی را کنار گذاشته و تمامی تمرکز و منابع خود را روی اتمام نسخه پلی استیشن مورتال کمبت بگذارند. در این میان، سونیا نیز که قرار بود یکی از شخصیت‌های اصلی باشد، کنار گذاشته شد و نقش کم رنگ‌تری داشت.

همه چیز دست به دست هم داد تا Special Forces عنوان خوبی نباشد. دوربین سه بعدی دینامیک جای خود را به نمای بالای سر ثابت داده بود که باعث می‌شد، اکشن بازی کاملا خشک به نظر برسد. مبارزات بازی بسیار بد بودند و کنترل بازی عملکرد خوبی نداشت. هیچ چیز در مورد این بازی، خوب نبود. میدوی هم از همین موضوع باخبر بود و بازی را با قیمت کمتر و تبلیغات ناچیز عرضه کرد. واکنش منتقدان و طرفداران نسبت به بازی کاملا منفی و در حدی بود که در کنار آن، Mythologies بازی بسیار خوبی به نظر می‌رسید. حتی عنوان مورتال کمبت نیز نمی‌توانست مانع از فروش بسیار بد Special Forces شود. با رفتن توبایس و شکست Special Forces، میدوی به آرامی تصمیم گرفت تا این مجموعه را به تعلیق درآورد.

 

Mortal Kombat: Deadly Alliance بازی های مورتال کمبت

فرنچایز مورتال کمبت با خطر مواجه شده بود. بعد از سال‌ها افول، Special Forces بدترین جایی بود که مجموعه می‌توانست برسد. میدوی می‌دانست که اگر می‌خواست Mortal Kombat رو دوباره به اوج برگرداند، باید تغییرات بسیاری را اعمال کند. این شرکت تصمیم گرفت زمان عرضه بازی بعدی را به سال 2002 موکول کند تا به بون و تیم سازنده وقت کافی برای بازسازی مجموعه را بدهد. این نسخه از بازی با ارائه ویژگی های نوین توانست امتیاز بهتری را نسبت به سال های گذشته دریافت کند و رفته رفته در حال تبدیل شدن به بازی مورتال امروزی شود.

یکی دیگر از بازی هایی که توانست سبک خوبی را برای سرگرمی در میان سری بازی های مورتال کمبت ارائه دهد همین گزینه بوده است. با وجود افت های شدید بازی شرکت ومدیران سازنده بازی بدنبال راهی برای بازسازی و ارائه ویژگی های جدید بوده اند تا بتوانند بازی را از مرگ زود به هنگام دور کنند و این مورد در حالی بود که هنوز برنامه های بسیاری برای رشد و ترقی بازی وجود داشت ولی بطور ناخواسته در شرایط بدی قرار گرفته بود.

آن‌ها می‌دانستند که آوردن بازی به هزاره جدید، کار دشواری خواهد بود و نیاز به تیم بزرگ‌تری خواهد داشت. در حالی که مورتال کمبت 4 تیمی کمی بیشتر از 12 نفر را داشت، دنباله جدید نهایتا دارای تیمی 50 نفره شد. ایده عرضه بازی برای دستگاه‌های آرکید نیز کنار گذاشته شد و میدوی تمرکز خود را روی نسل بعدی کنسول‌ها گذاشته بود.

کمی قبل از E3 در ماه می 2001، اخباری به بیرون درز پیدا کرد که پنجمین بازی در این مجموعه روی پلی استیشن 2، ایکس باکس و گیم کیوب عرضه خواهد شد. طولی نکشید که مشخص شد عنوان بازی نیز Mortal Kombat 5 نخواهد بود و قرار است آغاز جدیدی برای مجموعه باشد. تریلر کوتاهی از بازی منتشر شد اما اطلاعات بسیار کمی از آن را ارائه می‌کرد. اد بون ادعا می‌کرد که هرچیزی که از مجموعه می‌دانید را باید فراموش کنید.

البته او شوخی نمی‌کرد. Mortal Kombat 4 این اشتباه را کرد که سعی داشت طرفداران دوآتیشه بازی را بدون اعمال تغییرات بزرگ، راضی نگه دارد که همین امر هم باعث عقب افتادن مجموعه از سایر بازی‌های هم سبک خود شد. بون نمی‌خواست یک اشتباه را دوبار تکرار کند. بازی جدید که Deadly Alliance خوانده می‌شد، از نزدیک سایر بازی‌های مبارزه‌ای سه بعدی را زیر نظر داشت. Deadly Alliance در نهایت با یک موتور و ایده‌های کاملا جدید و با الهام از Soulcalibur و Dead or Alive ساخته شد.

فیتالیتی و بسیاری از حرکات شاخص در کنار 13 شخصیت، از این تغییرات جان سالم به در بردند، اما بقیه کاراکترها و نحوه مبارزات دچار تغییرات شدند. سیستم جدیدی در بازی گنجانده شده بود که بازیکنان می‌توانستند از بین سه شیوه مبارزه، یکی را انتخاب کرده و از سلاح استفاده کنند. این تغییر تعداد حملات مختلفی را بر اساس هر استراتژی در اختیار شخصیت‌ها و بازیکن قرار می‌داد.

میدوی با نمایش مرگ لیو کانگ در ابتدا بازی، همه طرفداران را سورپرایز کرد. این امر باعث ناراحتی بسیاری از طرفداران شد، اما هشداری به آن‌ها بود که این بازی، مورتال کمبت قدیمی نیست. زمانی که Deadly Alliance در نوامبر 2002 عرضه شد، سریعا مورد ستایش منتقدان و طرفداران قرار گرفت و بهترین نقدهای مجموعه را بعد از Mortal Kombat II دریافت کرد. این بازی در عرض 6 هفته، یک میلیون نسخه شیپ شد. بازی در نهایت بیش از دوبرابر همین مقدار فروش کرد. بله، مورتال کمبت بازگشته بود.

 

Mortal Kombat: Deception

Deadly Alliance دوباره پایه‌ای که میدوی باید روی آن به ساخت بازی ادامه دهد را نشان داده بود. میدوی یک بازه توسعه 2 ساله برای ساخت بازی بعدی با استفاده از موتور جدید را در نظر گرفته بود. این شرکت امیدوار بود که این بار بتواند هواداران بیشتری را به این مجموعه برگرداند.

با این اوصاف برنامه ریزی خوبی برای ساخت بازی درنظر گرفته شد که هدف آنها تبدیل این بازی به یک عنصر جدید و محبوب در میان بهترین نسخه های مورتال کمبت بوده است. موتور گرافیکی جدیدی که برای ساخت بازی درنظر گرفته شده بود میتوانست شکل و شمایل زیبایی را در اختیار کاربران قرار دهد و رفته رفته بازی را به سمت یک گیم گرافیکی هدایت کند. ویژگی های دیگری نیز در این بازی بکارگیری شد که از اصلی ترین آنها میتوان به عملکرد عالی بازی هنگام نبرد اشاره داشت.

اصلاحات صورت گرفته رو سیستم مبارزات، بسیار جزئی اما مهم بود و Mortal Kombat: Deception به یک بازی موفق‌تر و رقابتی‌تری تبدیل شد. ویژگی که به بازیکنان اجازه می‌داد سلاح خود را با یک ضربه شدید عوض کنند حذف شده بود و کمبو بریکرها اجازه رهایی از کمبوهای پی‌در‌پی حریف را برای مدت کوتاهی می‌داد. طرفداران از بازگشت آپرکات‌های قدیمی بسیار خوشحال بودند. تعادل ایجاد شده بسیار مهم بود، چرا که این بازی برای اولین بار قابلیت آنلاین را به مجموعه اضافه کرده بود. با اینکه بسیاری معتقد بودند این بازی، هنوز عمیق‌ترین و خالص‌ترین بازی مبارزه‌ای نبود، اما Deception قطعا چیزهای زیادی برای ارائه داشت.

چیزی که این بازی را متمایز می‌کرد، میزان زیاد محتوای آن بود. حالت Konquest که قبلا صرفا مجموعه‌ای خطی از چالش‌ها بود، تبدیل به یک حالت ماجراجویی جهان باز شده بود. رازها، مراحل فرعی و شهرهایی برای اکتشاف وجود داشتند و داستان نیز در آن گنجانده شده بود. Konquest تبدیل به یک بازی مجزا شده بود و نه تنها راهی عالی برای تمرین برای حالت آنلاین بود، بلکه یک تجربه تک نفره عالی نیز ارائه می‌داد که حالت آرکید قادر به ارائه آن نبود. حالت‌ها دیگری همچون Chess Kombat و Puzlle Kombat نیز وجود داشتند و با اینکه آنچنان پیشرفته و پیچیده نبودند، اما به عنوان محتوای اضافی، بسیار باارزش بودند.

Mortal Kombat: Deception با محتوا و تعداد شخصیت‌ها قابل بازی نسبتا زیاد که شامل کاراکترهای محبوبی همچون باراکا و میلینا نیز بود، تبدیل به نقطه عطفی در مجموعه شد و استانداردهای جدیدی را برای آن تعریف کرد. بعد از عرضه بازی در اکتبر سال 2004، Deception مورد ستایش منتقدان قرار گرفت و با کسب جوایز مختلف، بیش از دو میلیون نسخه در سراسر جهان فروش کرد.

 

Mortal Kombat: Shaolin Monks بازی های مورتال کمبت

میدوی دوباره دو سال برای عنوان مبارزه‌ای بعدی خود زمان در نظر گرفت، اما این بار می‌خواست محصولی را برای تعطیلات 2005 عرضه کند. این شرکت دوباره تصمیم به ساخت عنوان پیش‌درآمد اکشن ماجراجویی از مجموعه گرفت. این حرکت، ریسک بسیاری داشت، چراکه از دو عنوان قبلی، یکی متوسط و دیگری بسیار بد بود. اما موفقیت تازه بدست آمده از نسخه جدید مورتال کمبت به میدوی اعتماد به نفس داده بود و سازندگان تصمیم گرفتند کونگ لائو و لیو کانگ را به عنوان شخصیت‌های اصلی انتخاب کنند.

Shaolin Monks یک بازی به خوبی پولیش شده بود که این امر به هیچ وجه در بازی‌های قبلی مشاهده نشده بود. یکی از دلایل آن، نگاه نزدیک‌تر به بازی‌های موفق دیگر در این سبک بود. در حالی که Mythologies تلاش می‌کرد مکانیزم مبارزه‌ای را وارد یک بازی با سبک متفاوت کند و Special Forces تلاش می‌کرد راه خود را از میان چالش‌های یک بازی سه بعدی پیدا کند، Shaolin Monks از بازی‌های مدرنی همچون God of War و Devil May Cry الهام گرفت. میدوی تلاش کرد روح مجموعه را حفظ کرده و در عین حال، از شیوه کنترل جدیدی در بازی استفاده کند.

این امر به معنی اکشن سریع و روان‌تر بود. مورد هدف قرار دادن چندین دشمن به راحتی صورت می‌گرفت و یک دوربین ساده از پیش تنظیم شده برای ارائه اکشن بازی بسیار مناسب کار شده بود. مبارزات بازی هنوز هم ایده‌های بسیاری را از بازی‌های مبارزه‌ای گرفته بود. کمبوهای جاگل هنوز هم در کنار حرکات ویژه شناخته شده شخصیت‌ها، بخش اصلی اکشن بودند. فیتالیتی‌ها به صورت یک حرکت ویژه بازطراحی شده بودند که تنها زمانی قابل اجرا بودند که یک نشانگر مخصوص پر می‌شد.

بعد از سابقه‌ای نه چندان جالب در این سبک، انتظارات از این بازی زمانی که عرضه شد بسیار پایین بود، اما واکنش‌ها به آن کاملا مثبت بود. Shaolin Monks بهترین بازی در سبک خود نبود، اما دیگر محصولی حاشیه‌ای نبود و طرفداران می‌توانستند به خوبی از آن لذت ببرند. بازی در نهایت توانست بیش از یک میلیون نسخه و در حد Mythologies بفروشد، اما این رقم با توجه به پیشینه این مجموعه، عددی قابل توجه بود.

 

Mortal Kombat: Armageddon

بر خلاف دفعه قبلی که میدوی تلاش می‌کرد یک سه گانه را کامل کند، شرکت می‌دانست که نباید شخصیت‌های محبوب را کنار بگذارد و تصمیم گرفت که قابلیت انتخاب شخصیت‌ها را به عنوان محوریت بازی بعدی انتخاب کند. Mortal Kombat: Armageddon نتیجه تقریبا 15 سال سابقه ساخت بازی بود که تقریبا تمامی شخصیت‌ها (به تعداد بیش از 60 مبارز) را به بازی بازگردانده بود.

تعادل بازی تغییر کرده بود و نبردهای هوایی و قابلیت مانور بیشتری دیده می‌شد. همچنین یک سیستم دفع ضربه جدید در بازی گنجانده شده بود که قابلیت‌های دفاعی جدیدی را فراهم کرده بود. سیستم فیتالیتی برای اولین بار تغییرات زیادی را به خود دید و قابلیت ترکیب حرکات کشنده مختلف برای ایجاد تمام‌کننده مخصوص هر بازیکن فراهم شده بود. برخی به این موضوع اعتراض داشتند که تعداد زیاد شخصیت‌های قابل انتخاب کمی زیاده روی بود، در حالی که برخی دیگر به این موضوع اعتراض داشتند که هیچ صحنه داستانی مربوط به هریک از شخصیت‌ها برای شکل‌دهی به داستان آن‌ها وجود نداشت. برخی نیز بودند که از مشاهده تمامی شخصیت‌های قدیمی راضی بودند.

حالت Konquest به خاطر تجربه به دست آمده از Shaolin Monks دوباره تغییر کرد. به جای حالت ماجراجویانه مشاهده شده در Deception، این حالت در آرماگدون به سبک Beat ’em up درآمده بود که عملکرد خوبی را ارائه می‌کرد. یک حالت جدید شبیه ماریو کارت اضافه شده بود که محبوب‌ترین شخصیت‌های بازی با سرهای بزرگ به مسابقه می‌پرداختند. این بخش از حالت آنلاین نیز پشتیبانی می‌کرد.

به نظر می‌رسید مورتال کمبت آرماگدون رویای هر طرفدار بوده و راه خوبی برای اتمام نسل است، اما حتی با اینکه تا پایان سال بازی توانست یک میلیون نسخه شیپ کند، باز هم نتوانست در حد دو بازی قبلی بفروشد. شاید به این دلیل که این عنوان، سومین بازی بود که از این موتور استفاده می‌کرد و شاید هم عرضه نزدیک سخت‌افزار جدید بود که مانع از درخشش آن شد، اما مشخص بود که بازی زود رو به نزول خواهد گذاشت.

 

Mortal Kombat vs. DC Universe بازی های مورتال کمبت

میدوی می‌دانست که دوباره باید آغازی جدید داشته باشد. این شرکت زمانی که اعلام کرد نسخه جدید Mortal Kombat برای نسل جدید قرار است قهرمانان و خلافکاران کمیک بوکی دنیای دی سی را هم شامل بشود، همه را شگفت زده کرد. این ترکیب تعجب همه را برانگیخت اما نهایتا مشخص شد که مخاطبان مورتال کمبت همان مخاطبان کمیک بوک‌ها و فیلم‌های ابرقهرمانیهستند و استقبال طرفداران، بسیار خوب بود. درست است که این دو دنیا بسیار متفاوت از یکدیگر هستند، ولی این همکاری قطعا بهترین راهکار بود.

همانطور که در توضیحات ابتدایی مقاله نیز گفته شد در تاریخچه بازی مورتال کمبت شاهد رشد و افت بسیاری بوده ایم که این مورد در حالی به وقوع پیوسته که امروزه با توجه به انتشار ده ها نسخه از این بازی شاهد یک گیم پلی عالی و گرافیکی هستیم که باز هم از دید گیمرهای بسیاری خوشایند نبوده است. نظر شما در این باره چیست ایا بازی های مورتال به نسبت بازی های دیگر در سطح خوبی قرار دارند یا خیر ؟

Mortal Kombat VS DC Universe در 16 نوامبر 2008 عرضه شد و نقدهای نسبتا خوبی را دریافت کرد. اما به خاطر وضعیت لایسنس شخصیت‌های دنیای دی سی، از شدت برخی از فیتالیتی‌ها کاسته شده بود تا مطمئن شویم نمی‌توان سر سوپرمن را از بدنش جدا کرد. خوشبختانه گیم پلی بازی به حد کافی برای کسانی که آن را امتحان کردند، سرگرم کننده بود.

 

Mortal Kombat

پس از عرضه Mortal Kombat VS DC Universe، حقوق بازی مورتال کمبت از میدوی به شرکت برادران وارنر منتقل شد. اد بون و تیمش یک گروه جدید تشکیل دادند که نهایتا با عنوان ندررلم استودیوز (NetherRealm Studios) شناخته شدند. آن‌ها کار روی مورتال کمبت بعدی را که قرار بود برادران وارنر ناشر آن باشد، آغاز کردند.

این مورد در بازی های مورتال کمبت نسل جدیدی از بازی های مورتال را به همراه داشت زیرا تجربه شرکت برادران وارنر به قدری بالا بود که میتوانستند نیاز کاربران در زمان مشخص را شناسایی کنند. این مورد سبب شد تا بازی رفته رفته از گیم پلی بهتری برخوردار باشد و بتواند امتیازات بهتری را از این بخش دریافت کند.

از همان ابتدا، این عنوان قرار بود مورتال کمبت را به ریشه‌هایش برگرداند. عنوان بازی تنها Mortal Kombat بوده و قرار بود این پروژه جدید اد بون و تیمش، از میراث سه عنوان اول استفاده کند. با محدود کردن گیم پلی به یک صفحه دو بعدی و مکانیزم مبارزات متعادل، این مورتال کمبت قطعا یکی از بهترین بازی‌های مجموعه است.

این بازی که در آوریل 2011 عرضه شد، به عنوان یکی از بهترین بازی‌های مجموعه Mortal Kombat شناخته می‌شود که می‌تواند در کنار بزرگان این سبک قرار بگیرد و توانست موفقیت خوبی را کسب کند.

 

Mortal Kombat X بازی های مورتال کمبت

بازی Mortal Kombat X دهمین عنوان اصلی از مجموعه مورتال کمبت بوده و اولین نسخه برای نسل هشتم کنسول‌ها بود که در 14 آوریل 2015 عرضه شد. پورت‌هایی از بازی قرار بود برای کنسول‌های ایکس باکس 360 و پلی استیشن 3 نیز عرضه شود که بعدا کنسل شدند. نسخه‌ای از بازی با عنوان Mortal Kombat XL دوباره برای ایکس باکس وان و پلی استیشن 4 در 20 ژانویه 2016 عرضه شد که شامل تمام محتوای قابل دانلود و پچ‌های قبلی بود.

بازی گزینه‌های جدیدی از گیم پلی را اضافه کرده بود. از جمله این ویژگی‌های جدید می‌توان به قابلیت استفاده از محیط برای آسیب رساندن و انجام حرکات مختلف اشاره کرد که از بازی Injustice: Gods Among Us وام گرفته شده بود. همچنین هر کاراکتر، ویژگی‌ مبارزاتی گوناگونی داشت که هر کدام توانایی‌های منحصربه‌فردی را در اختیار بازیکن قرار می‌دادند و نیز حرکات تمام کننده بیشتری از جمله نسخه‌ای از بروتالیتی‌ها از بازی Ultimate Mortal Kombat را به بازی اضافه کرده بود. همچنین قابلیت دویدن نیز از بازی UMK3 بازگشته بود تا بازی هجومی‌تر از قبل باشد. Mortal Kombat X توانست نقدهای مثبتی را از سوی منتقدین دریافت کند و توانست موفقیت نسخه پیشین خود را تکرار کند.

توانایی بازی‌های مورتال کمبت در ایجاد تغییر و سورپرایز کردن طرفداران است که اهمیت میراث این مجموعه را افزایش می‌دهد. این مجموعه بیشتر از اینکه از بازی‌های دیگر تقلید کند، باعث شده تا بازی‌های دیگر از آن الهام بگیرند. زمانی که همه معتقد بودند دوران این بازی به اتمام رسیده، مورتال کمبت توانست دوباره خود را بازآفرینی کرده و جایگاه خود را در بین سایر بازی‌های مبارزه‌ای به دست آورد. تا زمانی که انسان‌های جوان، رویاهای تیره می‌بینند، مورتال کمبت به زندگی خود ادامه خواهد داد.

سخن پایانی

در این مقاله از سایت پلازا سعی کردیم به تمام بازی های مورتال کمبت اشاره ای داشته باشیم و شمارا با رازهای نهفته موجود در هربازی آشنا کنیم. بی تردید اگر نکته ای وجود داشت که به آن اشاره نشده بود میتوانید در بخش نظرات باما همراه باشید. بدنیست بدانید امروزه مجموعهٔ بازی مورتال کمبت به یکی از سرگرم کننده ترین کالکشن های ویدیویی در پلتفرم های مختلف تبدیل شده که روزانه گیمرهای بسیاری به آن افزوده میشوند. با این اوصاف میتوانید نظر خود را در مورد بازی های ذکر شده بیان کنید و به تکمیل شدن مقاله کمک نمایید.