فیلم قسطنطنیه یکی از کمدی‌هایی بود که در اوایل پاییز ۱۴۰۴ اکران خود را آغاز نمود و با بازیگرانی که داشت توانست مخاطبان زیادی را به سینماها بکشاند. اما آیا این فیلم ارزش تماشا دارد و یک کمدی استاندارد است؟ این پرسش را در ادامه پاسخ می‌دهیم.
اگر بخواهیم صادق باشیم از نیمه دهه نود به بعد با افت قابل توجهی در ژانر کمدی روبه‌رو شدیم و تعداد آثار خوب در این سال‌ها انگشت شمار هستند. کمدی‌های فاخری که در دهه‌های ۶۰ تا ۸۰ اکران می‌شدند رفته رفته جای خود را به آثار دهان پرکن اما تو خالی دادند. آثار کمدی بعد از قرنطینه و پشت سر گذاشتن کرونا تنها یک هدف برای ساخت داشتند؛ راضی کردن گیشه و کشاندن مخاطب به سینما.
فیلم قسطنطنیه به کارگردانی کریم امینی و تهیه‌کنندگی امین‌رضا چلبیانلو ساخته شد. این اثر محصول سال ۱۴۰۳ است که خود آقای امینی و مجید مافی نگارش فیلمنامه آن را برعهده داشتند. قسطنطنیه یکی از آن دسته فیلم‌ها بود که عملکرد رضایت‌بخشی در گیشه داشت و توانست حتی در جدول فروش هفتگی رتبه اول را کسب کند. این فیلم ترکیب بازیگران کمدی معروف و پرطرفداری نیز داشت. اما آیا تمامی این مسائل می‌تواند این را تایید کند که فیلم درخور تماشاست؟ در ادامه مقاله پیش رو پلازا جهت معرفی فیلم سینمایی قسطنطنیه، این مسئله روشن می‌شود.
تاریخ اکران فیلم سینمایی قسطنطنیه
ژانر فیلم قسطنطنیه کمدی است. این اثر در تاریخ ۲ مهر ۱۴۰۴ بر روی پرده سینماهای سراسر کشور رفت و مدت زمان آن ۱۰۰ دقیقه است.
داستان فیلم قسطنطنیه
خلاصه فیلم سینمایی قسطنطنیه درباره گروهی از ایرانیان است که به بهانه واکسن زدن با نقشه بدست آوردن پول به کشور ترکیه سفر می‌کنند. در این میان عاشق شدن یکی از آنها ورق را برگردانده و همه چیز را دچار چالش می‌کند.
بازیگران فیلم قسطنطنیه
در این قسمت به سراغ معرفی هنرپیشگان فیلم می‌رویم و با بیوگرافی بازیگران اصلی همراه شما هستیم.
پژمان جمشیدی در نقش اسماعیل
پژمان جمشیدی، بازیگر ایرانی و بازیکن پیشین فوتبال، متولد ۲۰ شهریورماه سال ۱۳۵۶ در تهران است. او فعالیت حرفه‌ای خود در فوتبال را از سال ۱۳۷۱ آغاز کرد و برای باشگاه‌های مطرحی نظیر سایپا، پرسپولیس و پاس تهران به میدان رفت و مدتی نیز در تیم ملی ایران حضور داشت. جمشیدی پس از کناره‌گیری از فوتبال در سال ۱۳۸۸، وارد عرصه بازیگری شد. نخستین حضور کوتاه او جلوی دوربین در سریال «ساختمان پزشکان» در سال ۱۳۹۰ اتفاق افتاد. او به واسطه فعالیت‌های متعدد و موفقیت‌هایش در عرصه سینما، به یکی از پردرآمدترین و فعال‌ترین بازیگران سینمای ایران تبدیل شده است. جمشیدی برای بازی در فیلم‌هایی نظیر «سوءتفاهم»، «شیشلیک»، «علفزار» و «یادگار جنوب» نامزد دریافت جوایزی همچون سیمرغ بلورین جشنواره فجر شده است و برای فیلم «علفزاز» جایزه بهترین بازیگر مرد را از جشنواره آنتالیا کسب کرده است. از دیگر آثار برجسته سینمایی و شبکه نمایش خانگی او می‌توان به فیلم «هتل» و سریال «افعی تهران» اشاره کرد.
ایلای ارکوک در نقش مهربان؛ از بازیگران فیلم قسطنطنیه
ایلای ارکوک، بازیگر زن اهل کشور ترکیه، متولد ۷ اکتبر سال ۱۹۹۳ (۱۵ مهر ۱۳۷۲) میلادی در استانبول است. او اصالتاً اهل مانیسا است و تحصیلات بازیگری خود را در کنسرواتوار دولتی دانشگاه استانبول و همچنین کنسرواتوار سلطنتی اسکاتلند در گلاسکو به پایان رسانده است. فعالیت هنری او از سال ۲۰۱۳ آغاز شد. ایلای ارکوک با نقش‌آفرینی در سریال‌هایی نظیر «در انتظار آفتاب» و «عشق از روی لجبازی» شناخته شد، اما با بازی در نقش «یارن شاداوغلو» در سریال پرطرفدار «هرجایی» (Hercai) در سال ۲۰۱۹، به شهرت قابل ملاحظه‌ای دست یافت.
غلامرضا نیکخواه در نقش منوچهر
غلامرضا نیکخواه، بازیگر سینما و تلویزیون ایران، متولد ۱ فروردین‌ماه سال ۱۳۲۷ در شهر بوشهر است. او دانش‌آموخته رشته علوم سیاسی است و همچنین دارای مدرک کارشناسی رشته کارگردانی می‌باشد. نیکخواه فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۴۵ با حضور در تئاتر در بوشهر آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۶۷ با ایفای نقشی کوتاه در مجموعه‌ای نمایشی وارد تلویزیون شد. با وجود چهره جدی و رسمی که از او به عنوان یک بازیگر طنز یاد می‌شود، او به یکی از کمدین‌های شناخته‌شده تبدیل شده است. او با بازی در مجموعه‌های طنز شاخصی چون «نوروز ۷۲»، «پرواز ۵۷»، «مرد هزارچهره»، «قهوه تلخ»، «ویلای من» و «بزنگاه» به شهرت رسید. وی همچنین با حضور در رئالیتی‌شوی «جوکر» و ایفای نقش در سریال «جیران» همچنان در عرصه هنر فعال بوده و مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است.
بیژن بنفشه خواه در نقش مازیار
بیژن بنفشه‌خواه، بازیگر اهل ایران، متولد ۹ فروردین‌ماه سال ۱۳۵۲ در تهران است. او از یک خانواده هنری برخاسته، به طوری که پدرش، رضا بنفشه‌خواه، و عمویش، محمود بنفشه‌خواه، نیز در عرصه بازیگری فعالیت داشته‌اند. وی تحصیلات خود را در رشته نمایش از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد به اتمام رسانده است. بنفشه‌خواه فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۷۱ با حضور در مجموعه «پیک سپید شادی» در تلویزیون آغاز نمود و سپس در سال ۱۳۷۹ با فیلم «رقص شیطان» نخستین تجربه سینمایی خود را رقم زد. او بیشتر به دلیل ایفای نقش در آثار کمدی شناخته می‌شود و در مجموعه‌های طنزی چون «بدون شرح»، «مرد دوهزارچهره»، «قهوه تلخ»، «ساختمان پزشکان» و «لیسانسه‌ها» حضور چشمگیری داشته است که اوج درخشش او به سریال «ساختمان پزشکان» بازمی‌گردد.
نعیمه نظام دوست در نقش همسر منوچهر؛ از بازیگران فیلم قسطنطنیه
نعیمه نظام‌دوست، بازیگر زن اهل ایران، متولد ۲۳ آبان‌ماه سال ۱۳۵۳ در تهران است. او دارای مدرک فوق دیپلم رشته تصویربرداری است و فعالیت هنری خود را به صورت حرفه‌ای از سال ۱۳۷۳ با مجموعه تلویزیونی «ساعت خوش» آغاز نمود. نظام‌دوست علاوه بر بازیگری، تجربه منشی‌گری صحنه و دستیاری کارگردان را نیز در کارنامه خود دارد. او در طول سال‌های فعالیت خود در آثاری نظیر مجموعه‌های «چاردیواری»، «ساختمان پزشکان» و «محله گل و بلبل» حضور یافت و در سینما نیز با فیلم‌هایی مانند «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» و «هزارپا» شناخته شد. وی برای بازی در فیلم «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از سی و دومین جشنواره فیلم فجر شده است.
نرگس محمدی در نقش آنا
نرگس محمدی، بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر ایران، متولد ۹ فروردین‌ماه سال ۱۳۶۴ در تهران است. خانواده او اصالتاً اهل سراب (آذربایجان شرقی) هستند. وی برخلاف علاقه دبیرستانش به هنر، در رشته تجربی ادامه تحصیل داد و دارای مدرک کارشناسی پرستاری است. محمدی با شرکت در کلاس‌های بازیگری، فعالیت خود را در این عرصه آغاز نمود. نخستین حضور جدی سینمایی او در فیلم «ریسمان باز» رقم خورد و سپس با نقش‌آفرینی در مجموعه تلویزیونی پربیننده «ستایش» (در سه فصل)، به شهرت گسترده‌ای رسید. او برای بازی در سریال «ستایش»، نامزد تندیس حافظ بهترین بازیگر زن درام از جشن دنیای تصویر شد. نرگس محمدی همچنین در زمینه تئاتر نیز موفق بوده و در سال ۱۳۹۵ جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن را از جشنواره تئاتر فجر کسب کرده است. آخرین دستاورد بین‌المللی او، دریافت جایزه بهترین بازیگر زن در دهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم جاده ابریشم برای فیلم «سلوک» است.
سایر هنرپیشه های فیلم قسطنطنیه عبارتند از:
مصطفی کرانتپه
علی اوجی
نازنین صلح‌جو
نقد فیلم قسطنطنیه
قسطنطنیه با سر و صدای زیادی به سینماهای ایران آمد. از پوستر فیلم که در آن کلکسیونی از کمدین‌های آس ایرانی خودنمایی می‌کردند گرفته تا تیزری که انواع رقص و فضاهای نشاط‌آور ترکیه به همراه زیبارویان آن را به مخاطب نشان می‌دهد. در حقیقت همین که کریم امینی (کارگردان اثری مثل فسیل) کارگردان آن بود و پژمان جمشیدی نقش اول آن را بازی می‌کرد، کافی بود تا مخاطب هر طور شده ترغیب شود تا بلیت این فیلم را بخرد. نتیجه آن نیز شد فروش بالای گیشه فیلم آن هم در یک مدت کوتاه! خیالتان راحت باشد، قسطنطنیه سود خوبی به سازندگان خود رسانده است.
تفاوت با کمدی های روز؟
اما بیایید به صورت فنی به این فیلم نگاه کنیم. قسطنطنیه هیچ فرقی با کمدی‌های حداقل این دو سال اخیر ندارد. مثلا اگر فیلم هتل یا شهر هرت را دیده باشید، دیگر چندان نیازی ندارید به سراغ این اثر بروید. شاید طراحی صحنه، لباس‌ها و البته داستان آن متفاوت باشد اما وایب همان وایب است و وقتی از سینما خارج شوید، دیگر نیازی ندارید حتی فیلم را مرور کنید.
کریم امینی قصد داشته راه خود را از آثار پیشین کمی جدا کند و به جای کمدی-اکشن‌های معمول خود، به سراغ کمدی-عاشقانه برود اما کاش در همان مرزهای اکشن می‌ماند و دیگر سراغ رمانتیک نمی‌رفت. فیلم داستان خاصی ندارد، داستانی که در چند خط تعریف می‌شود و تمامی بار روایت فیلم برعهده موقعیت‌های آن است. حقیقتا آثار کمدی چقدر می‌خواهند این کار را تکرار کنند، زیرا دیگر ذهن مخاطب آنقدر از این موقعیت‌های مثلا اجتماعی-اعتراضی پر شده که آن را بالا می‌آورد. یعنی نویسنده یک داستان سه خطی می‌نویسد و دیگر دیالوگ‌های آن را شوخی‌های جنسی و اینستاگرامی پر می‌کنند تا فیلم تمام شود.
پیام فیلم چه بود؟
یک مسئله دیگر! حقیقتا از سازندگان، بازیگران و البته مخاطبان فیلم که بخشی از آنها مرد هستند باید سوال کنیم که از اینکه شخصیت یک مرد ایرانی به طور مستمر در انواع فیلم‌ها به عنوان یک مرد سست عنصر و چشم‌چران معرفی می‌شود، ناراحت نمی‌شوند؟ البته که معنای کمدی نشان دادن عیوب تلخ با زبانی طنزگونه است اما آیا این حد از اغراق لازم است؟ آیا این‌ها شوخی شوخی تبدیل به معضلات جامعه نمی‌شوند؟
از سوی یگر، نقش زن هم که کاملا سطحی و بدون عمق است. مانند اکثر آثار کمدی روز که بازیگران زن صرفا برای رنگ و لعاب دادن به ماجرا حضور دارند. زنانی که اکثرا طبق اتفاقی نانوشته عقل خود را در جریان فیلم از دست داده‌اند و فاقد قوه درک هستند، صرفا می‌روند و می‌آیند.
مقایسه قسطنطنیه با یک کمدی معمولی
حتی اگر بخواهیم قسطنطنیه را با کمدی‌های خیلی معمولی دهه هشتاد مثل کلاهی برای باران، شاخه گلی برای عروس، دلداده و زن‌ها فرشته‌اند نیز مقایسه کنیم، این فیلم بدهکار می‌شود که نمی‌‌تواند چیزی را طلب کند.
حال بازی بازیگران فیلم چگونه است؟ هیچ حرفی نداریم برای آن چون چیزی برای بازی وجود ندارد. پژمان جمشیدی همان پژمان جمشیدی است. با همان استایل خاص و شوخی‌ها. بازیگر ترک که اصلا نمی‌داند چه خبر است و سایر بازیگران نیز بسیار معمولی هستند. در حقیقت اشکال از بازیگران نیست، زیرا آنها با آثار خوب کمدی خود ثابت کرده‌اند کمدین‌های خوبی هستند اما وقتی فیلمنامه نباشد، فایده بازی خوب چیست؟
دیگر نمی‌خواهیم مسئله استفاده از هوش مصنوعی را در این فیلم باز کنیم که با وجود بودجه خوب چرا این کار را انجام داده‌اند، چون تا کنون نیز زیاد از حد گفتیم.
آیا فیلم ارزش تماشا دارد؟
در مجموع اینکه بخواهید فیلم قسطنطنیه را تماشا کنید، کاملا برعهده خودتان است. در حقیقت اگر هدف شما برای رفتن به سینما صرفا خندیدن در حد شوخی‌های اینستاگرامی است و می‌خواهید وقت بگذرانید، حتما به سینما بروید چون به شما خوش می‌گذرد. اما اگر می‌خواهید برای دیدن یک کمدی ماندگار به سینما بروید، قضاوت برعهده خودتان.
سخن نهایی
در این مطلب با معرفی و بررسی فیلم قسطنطنیه ایرانی همراه شما بودیم. این فیلم ابتدا با اسم مقصد مسقط قرار بود اکران شود اما سپس نام آن را تغییر دادند. بازیگران معرفی در این فیلم حضور دارند و قسطنطنیه موفق شده تا کنون فروش خوبی در گیشه داشته باشد. آیا شما این فیلم را تماشا کرده‌اید؟ نظر شما درباره آن چیست؟ از اینکه تا پایان مقاله همراه ما بودید، متشکریم.