جشنواره بین‌المللی فیلم مراکش با اعلام اسامی هیئت داوران دوره بیست و دوم خود، استراتژی هوشمندانه‌ای را به نمایش گذاشت: ایجاد تعادل میان جذابیت‌های پاپ‌کالچر هالیوود و عمق سینمای مولف. انتخاب بونگ جون هو به عنوان رئیس هیئت داوران، پیامی روشن دارد؛ سینمای جهان دیگر مرزی بین "هنری" و "تجاری" نمی‌شناسد، همان‌طور که «انگل» توانست هم نخل طلا را ببرد و هم اسکار بهترین فیلم را.
در تاریخ ۲۸ آبان ۱۴۰۴ (۱۹ نوامبر ۲۰۲۵)، اعلام شد که جنا اورتگا و آنیا تیلور-جوی به این ترکیب پیوسته‌اند. حضور اورتگا که نماد نسل Z هالیوود است و با احیای فرنچایزهای کلاسیکی مثل «خانواده آدامز» و «جیغ» شناخته می‌شود، در کنار تیلور-جوی که با مینی‌سریال «گامبی وزیر» (The Queen’s Gambit) و اکشن‌های سنگینی مثل «فیوریوسا» توانایی‌های خود را اثبات کرده، فرش قرمز مراکش را به یکی از پربیننده‌ترین رویدادهای سال تبدیل خواهد کرد. اما وزنه هنری این هیئت با حضور پیمان معادی، بازیگر و فیلمساز ایرانی، سنگین‌تر شده است. معادی که تجربه‌ای غنی از همکاری با فرهادی تا حضور در پروژه‌های هالیوودی دارد، نگاهی چندفرهنگی به قضاوت آثار خواهد افزود.
حضور فیلمسازان رادیکالی همچون ژولیا دوکورنو (سازنده فیلم جنجالی «تیتان») و سلین سانگ (خالق عاشقانه آرام «زندگی‌های گذشته»)، تضمین‌کننده تنوع دیدگاه‌ها در اتاق داوری است. این گروه قرار است درباره سرنوشت جوایز (ستاره طلایی) برای فیلم‌هایی تصمیم بگیرند که بسیاری از آن‌ها مدعیان جدی اسکار بهترین فیلم بین‌المللی هستند. فیلم‌هایی نظیر «فلسطین ۳۶» و مستند تکان‌دهنده «صدای هند رجب» که نام برد پیت و خواکین فینیکس را در تیم تولید خود دارد، نشان می‌دهند جشنواره امسال رویکردی سیاسی-اجتماعی نیز خواهد داشت.
افتتاحیه جشنواره با فیلم «سیم مرد مرده» اثر گاس ون سنت در تاریخ ۷ آذر ۱۴۰۴ (۲۸ نوامبر ۲۰۲۵) رقم می‌خورد. نمایش فیلم‌های مورد انتظاری مثل «فرانکنشتاین» گیرمو دل تورو و اقتباس کلویی ژائو از رمان «همنت»، مراکش را به ویترین پیش‌نمایش فصل جوایز تبدیل کرده است. جشنواره مراکش که همواره پلی میان سینمای غرب و شرق بوده، امسال با این ترکیب داوران، بر نقش خود به عنوان کاتالیزوری برای سینمای جهانی تأکید می‌کند.
جمع‌بندی ترکیب داوران امسال مراکش، بازتابی از وضعیت فعلی سینمای جهان است: جایی که ستاره‌های اینستاگرامی با میلیون‌ها فالوور (اورتگا و تیلور-جوی) در کنار اساتید سینمای وحشت بدن (دوکورنو) و رئالیسم اجتماعی (معادی و بلعباس) می‌نشینند تا بهترین‌های سال را انتخاب کنند.
منبع: لیلی فورد