با اکران «شرور: برای همیشه» (Wicked: For Good) در تاریخ ۳۰ آبان ۱۴۰۴ (۲۱ نوامبر ۲۰۲۵)، استراتژی ریسک‌پذیر کمپانی یونیورسال برای تقسیم این موزیکال طولانی به دو فیلم مجزا، اکنون در بوته آزمایش نهایی قرار گرفته است. کاهش امتیاز راتن تومیتوز فیلم از ۷۴ درصد اولیه به ۶۹ درصد، نشان‌دهنده چالش‌های ذاتی «پرده دوم» در ساختار دراماتیک است؛ جایی که زرق‌وبرق و معرفی شخصیت‌ها جای خود را به کشمکش‌های درونی و فضایی سنگین‌تر می‌دهد.
تحلیل‌گران معتقدند افت ۱۹ درصدی امتیاز منتقدان نسبت به قسمت اول (۸۸ درصد در برابر ۶۹ درصد)، ناشی از "تغییر لحن" و "مشکلات ریتم" است. پیتر هاول از تورنتو استار اشاره می‌کند که فیلم "تاریک‌تر و متراکم‌تر" شده است، ویژگی‌هایی که اگرچه برای وفاداری به منبع اقتباس ضروری‌اند، اما ممکن است برای مخاطب عام سینما که به دنبال سرگرمی صرف است، سنگین باشند. وندی آید از آبزرور انگلستان نیز نبودِ عنصر "طنز" را که در قسمت اول تعادل ایجاد می‌کرد، پاشنه آشیل این دنباله می‌داند.
با این وجود، شکاف عظیم میان نظر منتقدان و امتیاز ۹۷ درصدی مخاطبان، پدیده‌ای است که در سال‌های اخیر برای فرنچایزهای هوادار-محور (Fan-driven) بیشتر دیده می‌شود. این "ضدضربه بودن" در برابر نقدها، به مدد شیمی فوق‌العاده میان سینتیا اریوو و آریانا گرانده و البته قدرت نوستالژیک ترانه‌هایی چون «برای همیشه» (For Good) ایجاد شده است. از منظر تجاری، این استقبال مردمی تضمین می‌کند که فیلم علیرغم نقدهای نه چندان گرم، مسیری هموار برای فتح گیشه تعطیلات شکرگزاری خواهد داشت.
سوال اصلی برای فصل جوایز این است: آیا آکادمی اسکار همان‌طور که قسمت اول را تحویل گرفت، با قسمت دوم نیز مهربان خواهد بود؟ کایل اسمیت از وال‌استریت ژورنال معتقد است که با وجود نقص‌ها، شکوه بصری و دوستی مرکزی داستان همچنان دلایل کافی برای تحسین فیلم فراهم می‌کنند.