اشک‌ها و لبخندها در پاندورا: «آتش و خاکستر» روایتی شخصی از غم و چالش‌های خانوادگی جیمز کامرون

تیم پلازا - انتشار: 23 آذر 1404 18:34
ز.م مطالعه: 2 دقیقه
-

در حالی که بسیاری از بحث‌ها پیرامون فرنچایز آواتار بر روی جلوه‌های ویژه و تکنولوژی‌های انقلابی متمرکز است، جیمز کامرون تأکید دارد که قلب تپنده قسمت سوم، «آواتار: آتش و خاکستر»، داستان انسانی و احساسی آن است. در کنفرانس‌های خبری اخیر، این کارگردان برنده اسکار فاش کرد که فیلمنامه جدید به شدت تحت تأثیر تجربیات شخصی او به عنوان پدر پنج فرزند نوشته شده است. او با صراحت اعلام کرد: «من تصمیم گرفتم داستانی درباره خانواده بگویم چون خودم خانواده دارم. من پنج فرزند دارم و قصد دارم تمام آن تجربیات را در پاندورا پیاده کنم.»

داستان «آتش و خاکستر» که قرار است سام ورتینگتون (در نقش جیک سالی) و زویی سالدانیا (در نقش نیتیری) را بازگرداند، فراتر از نبردهای حماسی خواهد رفت و به لایه‌های عمیق‌تر روابط والدین و فرزندان و همچنین موضوع سنگین «سوگواری» خواهد پرداخت. پس از وقایع دراماتیک قسمت دوم و از دست دادن یکی از اعضای خانواده، جیک و نیتیری باید با اندوه خود کنار بیایند و همزمان ماجراجویی جدیدی را در قلمروهای ناشناخته پاندورا آغاز کنند. کامرون معتقد است که قرار دادن این مفاهیم زمینی و ملموس در یک محیط فانتزی و بیگانه، باعث می‌شود مخاطبان از هر فرهنگ و نژادی بتوانند با شخصیت‌ها همذات‌پنداری کنند.

این رویکرد نشان می‌دهد که کامرون قصد دارد فرنچایز آواتار را از یک اثر صرفاً اکشن-تخیلی، به یک درام خانوادگی حماسی تبدیل کند؛ چیزی شبیه به پدرخوانده اما در فضا. او می‌خواهد نشان دهد که حتی در دنیایی پر از موجودات آبی‌رنگ و اژدهاسواران، چالش‌های تربیت فرزند، محافظت از خانواده و کنار آمدن با غم از دست دادن، مفاهیمی جهانی و بی‌پایان هستند. اکران فیلم در دسامبر ۲۰۲۵ فرصتی خواهد بود تا ببینیم آیا کامرون توانسته است تعادلی میان تکنولوژی خیره‌کننده ۴۸ فریمی و این هسته داستانی احساسی و صمیمی ایجاد کند یا خیر.

The Korea Times / FandomWire

دیدگاه های کاربران
هیچ دیدگاهی موجود نیست