شعر فراموش شده کیپلینگ قلب ترس فیلم ۲۸ سال بعد شد
فیلم «۲۸ سال بعد» نه تنها یک دنباله هیجان‌انگیز برای دو فیلم پیشین است، بلکه با استفاده از عناصر غیرمنتظره، به‌ویژه یک شعر قدیمی، توانسته فضای منحصربه‌فردی خلق کند. یکی از صحنه‌های تأثیرگذار فیلم شامل یک آواز نظامی تکراری است که ترس عمیقی را به مخاطب منتقل می‌کند. نکته جالب اینجاست که این شعر توسط نویسنده معروف «کتاب جنگل»، رودیارد کیپلینگ، نوشته شده است.
شعر «Boots» که فضای روانی و یکنواختی قدم زدن‌های نظامی را به‌خوبی به تصویر می‌کشد، در پس‌زمینه یکی از صحنه‌های کلیدی فیلم شنیده می‌شود. انتخاب این اثر نشان‌دهنده تصمیم آگاهانه دنی بویل برای ترکیب ادبیات کلاسیک با ترس مدرن است.
بر اساس اطلاعات انجمن کیپلینگ، این شعر در ابتدا در سال ۱۹۱۵ با صدای تیلور هولمز اجرا شد و نمایانگر فشار روانی سربازان در جنگ بوئر است. ارتباط این شعر با دنیای پر از خشونت و یأس فیلم جدید، هم‌زمان پیامی درباره فاجعه جنگ و ترس از تکرار بی‌پایان رنج را منتقل می‌کند.
با استقبال مثبت از فیلم، خبر ساخت ادامه آن نیز تأیید شده و قسمت بعدی قرار است در ژانویه ۲۰۲۶ اکران شود. نکته جذاب‌تر این‌که «کلیان مورفی» بازیگر اصلی قسمت اول، در پایان فیلم بعدی با عنوان «معبد استخوانی» بازمی‌گردد. بویل در مصاحبه‌ای می‌گوید: «حضور او در پایان فیلم، همه چیز را تغییر می‌دهد و نویدبخش بازگشت پرقدرت در قسمت سوم است.»