پارادوکس شوارتزنگر و الگوریتمهای غیرقابل پیشبینی استریم
شکست سریال جدید و پرستاره «فوبار» و موفقیت همزمان فیلم شکستخورده و قدیمی «خرابکاری»، پارادوکس جالبی را در دنیای استریم به نمایش میگذارد که در آن، الگوریتمها و سلیقهها غیرقابل پیشبینی هستند.
سرنوشت اخیر دو پروژه از آرنولد شوارتزنگر (Arnold Schwarzenegger) یک پارادوکس کامل از وضعیت فعلی صنعت سرگرمی را به تصویر میکشد: چگونه یک سریال جدید، پرهزینه و مورد انتظار مانند «فوبار» (FUBAR) با شکست مواجه میشود، در حالی که یک فیلم فراموششده و شکستخورده منتقدان و گیشه مانند «خرابکاری» (Sabotage) محصول ۲۰۱۴، ناگهان به یک اثر پربیننده تبدیل میشود؟
چرا «فوبار» شکست خورد؟
سقوط آزاد آمار بینندگان «فوبار» بین فصل اول و دوم (از ۱۱ میلیون به ۲.۲ میلیون) نشان میدهد که قدرت یک ستاره بزرگ به تنهایی برای حفظ مخاطب کافی نیست. در بازار اشباعشده امروز، وفاداری مخاطب بسیار شکننده است و یک وقفه دو ساله بین فصول، همراه با یک داستان کمدی-اکشن که شاید به اندازه کافی جذاب نبود، برای از دست دادن مخاطبان کافی بود.
راز موفقیت «خرابکاری»
در مقابل، موفقیت «خرابکاری» ربطی به کیفیت اولیه آن ندارد (امتیاز ۲۱٪ در راتن تومیتوز). این موفقیت محصول «الگوریتم کشف» در پلتفرمهایی مانند پرایم ویدیو است. مخاطبانی که در حال مرور محتوا هستند، با یک خلاصه داستان جذاب روبرو میشوند (یک تریلر جنایی به سبک آگاتا کریستی) و بدون توجه به سابقه انتقادی فیلم، آن را تماشا میکنند. این پدیده «زندگی دوم» فیلمها در استریم، نشان میدهد که موفقیت دیگر یک معیار ثابت نیست و یک «شکست» قدیمی میتواند به یک «موفقیت» جدید تبدیل شود، که این موضوع قدرت ستارهای و بودجههای کلان را به چالش میکشد.
FandomWire