ریبوت «هری پاتر» در HBO با بزرگترین چالش ممکن روبروست: نوستالژی. مدیران HBO قول داده‌اند که این سریال، برخلاف فیلم‌ها، «وفاداری کامل» به هر هفت کتاب جی.کی. رولینگ خواهد داشت و تمام جزئیات حذف‌شده را پوشش می‌دهد. اما آیا این رویکرد برای موفقیت کافی است یا جادوی اصلی را از بین می‌برد؟
برای میلیون‌ها طرفدار که با فیلم‌های دهه‌ی ۲۰۰۰ بزرگ شدند، هاگوارتز با چهره‌ی دنیل ردکلیف، اما واتسون و روپرت گرینت گره خورده است. این خاطرات، عمیق و شخصی هستند. اگرچه فرمت سریال به سازندگان اجازه می‌دهد تا شخصیت‌هایی مانند «پیوز» (Peeves) را که از فیلم‌ها حذف شده بودند، معرفی کنند یا به داستان «اسنیپ» عمق بیشتری بدهند، اما ریسک بزرگی نیز در بر دارد.
اگر سریال جدید نتواند جادوی بصری و احساسی فیلم‌ها را بازسازی کند، ممکن است به عنوان یک کپی ضعیف‌تر در نظر گرفته شود. این نگرانی‌ها پیش از پخش نیز شروع شده است. به تازگی، کریس کلمبوس (کارگردان دو فیلم اول) به شباهت بیش از حد لباس هاگرید در سریال جدید (با بازی نیک فراست) به لباس رابی کالترین فقید اشاره کرد و آن را «دقیقاً همان طراحی» خواند. این نشان می‌دهد که سازندگان سریال جدید حتی در تلاش برای وفاداری، زیر سایه‌ی سنگین فیلم‌های قبلی قرار دارند.
از سوی دیگر، این ریبوت فرصتی برای نسل جدیدی است که کتاب‌ها را می‌خوانند اما فیلم‌ها را ندیده‌اند. برای آن‌ها، این سریال می‌تواند نسخه‌ی اصلی و کامل‌تری از دنیای جادویی باشد.
HBO باید روی لبه‌ی تیغ حرکت کند: هم طرفداران قدیمی را که منتظر دیدن جزئیات حذف‌شده هستند راضی کند و هم مخاطبان جدیدی را جذب نماید که هیچ خاطره‌ای از ردکلیف ندارند.
به نقل از فندوم‌وایر