آیین معرفی و رونمایی از ترجمه فارسی کتاب «استادان بزرگ بازیگری و شیوههای آموزش آنها» اثر ریچارد برسوف، عصر پنجشنبه ۲۲ آبان با حضور جمعی از هنرمندان، اهالی تئاتر و سینما و منتقدان برگزار شد؛ مراسمی که پیمان معادی، مترجم این کتاب، آن را رویدادی «دلنشینتر و صمیمیتر از هر فرش قرمزی» توصیف کرد.
در ابتدای نشست، آرش حیدریان – ناشر و نویسنده – با قدردانی از وسواس و دقت پیمان معادی در روند ترجمه گفت: این اثر صرفاً یک کتاب آموزشی نیست، بلکه به نوعی دریچهای به نگاه فلسفی بازیگری و زیستن در نقش محسوب میشود. به گفته او، وفاداری معادی به متن اصلی و حساسیت او در انتقال درست مفاهیم، از ویژگیهایی بوده که کیفیت نهایی کتاب را رقم زده است.
حیدریان تاکید کرد این اثر تنها به دانشجویان هنرهای نمایشی محدود نمیشود و خوانندگان علاقهمند به اندیشه، خلاقیت و فرآیند بازیگری نیز میتوانند از آن بهره ببرند. او ابراز امیدواری کرد که این کتاب بتواند در بهبود روند آموزش بازیگری در ایران نقش مؤثری ایفا کند.
پس از او، پیمان معادی پشت تریبون قرار گرفت و در سخنانی صریح و صمیمانه گفت: «برای من این لحظه، بسیار ارزشمندتر از حضور در افتتاحیه فیلمهاست. خودم را مترجم حرفهای نمیدانم اما تمام تلاشم را کردم که نتیجه کار آبرومند باشد.»
او توضیح داد که از همان ابتدا قصد داشت رونمایی کتاب را در کتابسرای راوی برگزار کند و انتخاب این مکان را تصمیمی آگاهانه و همراه با احساسات شخصی دانست. معادی با اشاره به شرایط دشوار اقتصادی کتابفروشیها، حفظ چنین مکانهایی را ضروری و ارزشمند توصیف کرد.
این بازیگر درباره شکلگیری ایده ترجمه کتاب توضیح داد که آشنایی مجددش با آرش حیدریان و اشاره نامش در کتابی دیگر، باعث شروع گفتوگوهایی شد که سرانجام مسیر ترجمه «استادان بزرگ بازیگری» را برایش هموار کرد. هرچند در طول مسیر چند بار دچار وقفه شده، اما پافشاری و حمایت حیدریان مانع از رها شدن پروژه شده است.
معادی همچنین اعلام کرد که کار ترجمه کتاب دیگری را که حدود یک سال و نیم از آغازش میگذرد، رو به پایان است و احتمالاً سال آینده کتابی در حوزه فیلمنامهنویسی منتشر خواهد کرد.
او از نقش حسین پاکدل در مسیر فرهنگیاش نیز یاد کرد و گفت همیشه برای تجدید انرژی ذهنی و هنری به دیدن او میرود. معادی در پایان از دوستان و هنرمندانی همچون پارسا پیروزفر، سروش صحت، محمد کارت، حمید علیدوستی و چند تن دیگر که در مراسم حضور داشتند، قدردانی کرد.
کیوان کثیریان، مجری برنامه، در ادامه از معادی پرسید آیا بازیگری را امری شهودی میداند یا تکنیکی؟ معادی پاسخ داد این کتاب تأکید دارد که مطالعه و شناخت شیوههای مختلف، راهی برای درک بهتر بازیگری است و هدف آن تعیین «روش درست» نیست.
او از روایت جذاب کتاب گفت که مانند سفری داستانی از آغاز شکلگیری بازیگری مدرن در یونان باستان تا دوران معاصر را در بر میگیرد و به مکاتب گوناگون و استادان تأثیرگذار میپردازد.
معادی همچنین از علی نصیریان – نویسنده مقدمه کتاب – و یاد همایون ارشادی نام برد و جای خالی آنان را یادآور شد.
در بخش دیگری از برنامه، حسین پاکدل پشت تریبون رفت و کتاب «استادان بزرگ بازیگری» را اثری فراگیر دانست که تنها برای بازیگران نیست و مطالعه آن میتواند برای بسیاری از رشتههای هنری مفید باشد. به گفته او، تسلط بر زبان و دستور هنر، پیشنیاز خلاقیت است و بدون این دانش، حرکت در مسیر حرفهای ناممکن خواهد بود.
پاکدل گفت کتاب را سه بار مطالعه کرده و معتقد است ترجمه معادی همان کیفیت متن اصلی را دارد. او مقدمه چهارصفحهای معادی را نیز خلاصهای ارزشمند از اندیشهها و شیوههای بازیگری دانست.
پس از او، پارسا پیروزفر نیز درباره نسبت میان آموزش آکادمیک و تجربه عملی سخن گفت و توضیح داد که این دو در هم تنیدهاند و یکدیگر را کامل میکنند.
او تأکید کرد که مطالعه در حوزههای مکمل مانند تاریخ و روانشناسی برای بازیگر ضروری است و استعداد بدون تمرین مستمر، راه به جایی نمیبرد.
پیروزفر از اهمیت لذتبردن از تمرین و فرایند یادگیری گفت و افزود: «اگر تنها به اجرای نهایی فکر کنیم، از اصل مسیر عقب میمانیم. بازیگری پایان ندارد و رشد در این مسیر دائمی است.»
با پایان سخنان مهمانان، مراسم با امضای کتاب و گفتوگوهای کوتاه ادامه یافت و شرکتکنندگان، این کتاب را گامی تازه در دسترسی هنرمندان ایرانی به منابع معتبر آموزش بازیگری توصیف کردند.
منبع: ایسنا
