درام تاریخی Nuremberg ساخته جیمز وندربیلت، نه تنها به خاطر بازیهای قدرتمند راسل کرو و رامی ملک، بلکه به دلیل توجه وسواسگونه به جزئیات فنی و تاریخی مورد تحسین قرار گرفته است. مایکل بابکاک، طراح صدای فیلم، در مصاحبهای با فوربس فاش کرد که برای خلق اتمسفر واقعی نورنبرگ در سال ۱۹۴۵، تحقیقات گستردهای انجام داده است. یکی از نکات جالب، اصرار وندربیلت بر استفاده از صدای جیرجیرکهای خاص همان منطقه بود. بابکاک حتی در سفری شخصی به اروپا متوجه شد که برخی مناطق فاقد جیرجیرک هستند، اما در نهایت توانست صدای حشرات بومی نورنبرگ را پیدا و در فیلم استفاده کند. این صداها در تضاد با فضای سنگین و بتنی سلولهای زندان، حس آزادی و طبیعت را القا میکنند.
فیلم تلاش میکند تا از کلیشههای رایج فیلمهای جنگ جهانی دوم فاصله بگیرد و به جای تمرکز صرف بر نبردهای فیزیکی، «نبرد کلمات» را به تصویر بکشد. مایکل شنون در نقش قاضی جکسون، دیالوگی کلیدی دارد: «این جنگ در دادگاه به پایان میرسد.» فیلمبرداری در لوکیشنهای واقعی مانند محل رژههای حزب نازی که اکنون متروکه شدهاند، به فیلم فضایی شبحوار و نمادین بخشیده است. این مکانها که روزی نماد قدرت رایش سوم بودند، حالا به گورستانی برای ایدئولوژی آنها تبدیل شدهاند و بستر مناسبی برای ملاقاتهای پنهانی شخصیتها فراهم میکنند.
یکی از تأثیرگذارترین بخشهای فیلم، واکنش شخصیتها به مشاهده تصاویر واقعی هولوکاست است. این تصاویر که در آن زمان برای جهان ناشناخته بود، شوکی عمیق به حاضران در دادگاه وارد کرد. وندربیلت سعی کرد این حس شوک را به مخاطبان امروزی نیز منتقل کند. بابکاک با استفاده از تکنیکهای صوتی خاص، در این سکانس صدای محیط را به حداقل رساند تا سکوت مرگبار حاکم بر دادگاه، سنگینی فاجعه را بیشتر نمایان کند. همچنین در سکانس ایستگاه قطار، جایی که مترجم یهودی (با بازی لئو وودال) داستان غمانگیز خود را تعریف میکند، صدای محیط به تدریج محو میشود تا تمرکز کامل بر روایت او قرار گیرد.
پیام نهایی فیلم، هشداری برای دوران مدرن است. دکتر کلی در کتاب خود که پس از جنگ نوشت، پیشنهاد کرد که سیاستمداران پیش از به قدرت رسیدن باید تحت ارزیابی روانی قرار گیرند. او معتقد بود که نازیها هیولا نبودند، بلکه انسانهای معمولی بودند که در سیستمی فاسد به جنایتکار تبدیل شدند. اگرچه کتاب او در زمان خود نادیده گرفته شد، اما فیلم Nuremberg سعی دارد این ایده را دوباره مطرح کند: خطر بازگشت فاشیسم همواره وجود دارد و تنها راه مقابله با آن، آگاهی و هوشیاری دائمی است. این فیلم هماکنون در سینماها در حال اکران است و دعوتی است برای بازخوانی تاریخ از منظری روانشناختی و انسانی.
Source Name: Forbes