فیلم «غارتگر: بدلندز» (Predator: Badlands) با یک تصمیم جسورانه، تاریخچه‌ی ۴۰ ساله‌ی این مجموعه را دگرگون کرد: حذف کامل شخصیت‌های انسانی. این فیلم به جای تمرکز بر قربانیان انسان، داستان را کاملاً از زاویه‌ی دید «یوتجا»ها (نژاد غارتگر) و اندرویدهای ساخت شرکت ویلند-یوتانی روایت می‌کند تا به عمق فرهنگ و کدهای افتخار این نژاد بپردازد.
دن تراختنبرگ، کارگردان فیلم، در گفتگو با «امپایر آنلاین» توضیح داد که هدفش تغییر کلیشه‌ی رایج علمی-تخیلی بود که در آن موجودات فضایی همیشه «آدم بد» یا «یار کمکی» هستند. در «بدلندز»، مخاطب با «دِک» (با بازی دیمیتریوس شوستر-کولاماتانگی)، یک غارتگر طردشده و کوچک‌جثه همراه می‌شود که برای اثبات ارزش خود به قبیله‌اش، باید موجودی با قابلیت بازتولید به نام «کالیسک» را شکار کند.
این تغییر زاویه‌ی دید، به فیلم اجازه داده تا با رتبه‌بندی سنی PG-13 (به دلیل عدم وجود خون قرمز انسانی و استفاده از خون سبز و سفید اندرویدها) اکران شود، اما همچنان اکشنی خشن و نفس‌گیر داشته باشد. ال فنینگ در این فیلم نقش دو اندروید متفاوت را بازی می‌کند که تنها همپایان «دِک» در سیاره‌ی متخاصم «گِنا» هستند.
تحقیقات بازیگر نقش اصلی نشان می‌دهد که شکار برای یوتجاها فراتر از ورزش است؛ ریشه‌ی آن در تاریخچه‌ی سرکوب اجدادشان و استفاده از شکار به عنوان ابزاری برای آزادسازی نهفته است. غنائمی که آن‌ها جمع می‌کنند، در واقع ادای احترامی به گذشتگانشان است.
این فیلم با افتتاحیه‌ی ۴۰ میلیون دلاری در گیشه‌ی آمریکا، فراتر از پیش‌بینی‌های استودیو (۲۵ تا ۳۰ میلیون دلار) ظاهر شد و ثابت کرد که مخاطبان برای دیدن یک داستان عمیق و بدون انسان از دنیای غارتگر آماده‌اند.
به نقل از امپایر آنلاین