در حالی که صنعت سرگرمی بی‌صبرانه منتظر اکران سریال «هری پاتر» در سال ۱۴۰۶ (۲۰۲۷) است، جزئیات جدیدی از پشت‌صحنه این پروژه عظیم منتشر شده که نشان‌دهنده یک استراتژی دقیق برای مدیریت فشار روانی روی بازیگران کودک و ارتقای سطح درام با استفاده از بازیگران تراز اول است. دانیل رادکلیف، بازیگر نسخه اصلی، با ارسال نامه‌ای به دومینیک مک‌لافلین، بازیگر جدید نقش هری، گامی مهم در جهت مشروعیت‌بخشی به این بازسازی برداشت.
رادکلیف در مصاحبه ۲۷ آبان ۱۴۰۴ خود با اشاره به عکس‌های منتشر شده از تیم جدید گفت: «وقتی به آن‌ها نگاه می‌کنم دلم می‌خواهد بغلشان کنم. آن‌ها بسیار کم‌سن‌وسال به نظر می‌رسند.» این اظهارنظر رادکلیف بازتاب‌دهنده چالش‌های عظیمی است که بازیگران کودک در چنین تولیدات پرهزینه‌ای با آن روبرو هستند. استودیو برادران وارنر با آگاهی از این موضوع و تجربه پیشین خود، اقدام به تأسیس یک مدرسه اختصاصی در محل استودیوهای لیوزدن کرده است. لیوزدن که پیش‌تر یک کارخانه هواپیماسازی بود، اکنون به قلب تپنده دنیای جادوگری تبدیل شده و این اقدام نشان می‌دهد تهیه‌کنندگان به دنبال ایجاد فضایی ایزوله و امن برای رشد بازیگرانی نظیر لاکس پرات (دراکو) و روری ویلموت (نویل) هستند.
اما برگ برنده HBO در انتخاب بازیگران بزرگسال نهفته است. انتخاب جان لیسگو برای نقش دامبلدور یک حرکت هوشمندانه است؛ لیسگو با قدی بلند و کارنامه‌ای درخشان در تئاتر و سینما (از جمله نقش‌های شکسپیری)، ثقل و ابهتی متفاوت از ریچارد هریس و مایکل گمبون به هاگوارتز می‌آورد. از سوی دیگر، سپردن نقش اسنیپ به پاپا اسیدیو، بازیگر سیاه‌پوست و توانمند بریتانیایی که سابقه درخشانی در آثار رویال شکسپیر کامپنی دارد، نشان از جسارت سازندگان برای فاصله گرفتن از کلیشه‌های تصویری آلن ریکمن فقید دارد. همچنین حضور نیک فراست در نقش هاگرید، تضمین‌کننده حفظ جنبه‌های طنز و گرمای شخصیت است که پیش‌تر رابی کولترین فقید آن را جاودانه کرده بود.
رادکلیف در نامه خود به مک‌لافلین نوشت: «امیدوارم دورانی بهتر از من داشته باشی.» این جمله کلیدی، بار سنگین مقایسه را از دوش بازیگر جدید برمی‌دارد و به مخاطبان سیگنال می‌دهد که باید به این نسخه جدید به عنوان یک اثر مستقل نگاه کنند، نه صرفاً یک تقلید.
جمع‌بندی سریال جدید با ترکیبی از نوستالژی (مکان فیلمبرداری یکسان) و نوآوری (انتخاب بازیگران متنوع و تئاترال)، در تلاش است تا از سایه سنگین فیلم‌های سینمایی خارج شود. حمایت عمومی رادکلیف از مک‌لافلین، شاید مهم‌ترین قطعه پازل روابط عمومی برادران وارنر برای پذیرش این نسل جدید توسط هواداران متعصب قدیمی باشد.
منبع: ایوالو ادیتورز