با پخش نیمه دوم فصل نهایی سریال Stranger Things (چیزهای عجیب)، پرچمدار سرویس استریم نتفلیکس با بحرانی غیرمنتظره در آمارهای رضایت مخاطب و نقدهای فنی روبرو شده است. پل تاسی، تحلیلگر ارشد رسانه در فوربز، در گزارش تحلیلی جدید خود به بررسی دلایل سقوط ریتینگ این فصل در پلتفرمهایی نظیر Rotten Tomatoes و IMDb پرداخته است. بر اساس دادههای موجود، فصل پنجم اکنون پایینترین امتیاز را در میان تمامی فصول این سریال کسب کرده و اپیزود هفتم با عنوان «پل» (The Bridge)، حتی پایینتر از اپیزود بدنام «خواهر گمشده» (The Lost Sister) در فصل دوم، در قعر جدول محبوبیت قرار گرفته است.
بحران مدیریت منابع انسانی: تورم در لیست بازیگران ریشه اصلی این افت کیفیت، نه در بودجه (که برای هر اپیزود بیش از ۳۰ میلیون دلار تخمین زده میشود) و نه در جلوههای ویژه، بلکه در استراتژی اشتباه مدیریت کستینگ (Casting Management) نهفته است. سریال Stranger Things کار خود را با یک گروه متمرکز و کوچک آغاز کرد: چهار پسر نوجوان، الون، و چند بزرگسال کلیدی. اما اکنون در فصل پنجم، این لیست به یک فهرست بلندبالای ۲۳ نفره از شخصیتهای اصلی تبدیل شده است که همگی باید در صحنهها حضور داشته باشند. از منظر تولید، مدیریت صحنهای که در آن بیش از ۲۰ بازیگر اصلی (با دستمزدهای کلان) باید همزمان دیالوگ داشته باشند و در قاب دوربین جا شوند، یک کابوس لجستیکی است. تاسی به صحنهای اشاره میکند که در آن گروهی عظیم تلاش میکنند مخفیانه وارد یک منطقه نظامی شوند؛ صحنهای که به دلیل تراکم جمعیت بازیگران، بیشتر به کمدی شبیه شده تا یک تریلر علمی-تخیلی.
سندروم «بازی تاج و تخت» و تلهی شکستناپذیری تحلیلگران صنعت، وضعیت فعلی Stranger Things را با فصل پایانی Game of Thrones مقایسه میکنند، اما با یک تفاوت بنیادین. در حالی که بازی تاج و تخت به دلیل شتابزدگی و حذف خطوط داستانی ضربه خورد، چیزهای عجیب از مشکل «انباشتگی» رنج میبرد. برادران دافر (خالقین سریال) با اتخاذ سیاست محافظهکارانه و عدم حذف شخصیتهای اصلی (Plot Armor)، باعث شدهاند که وزن دراماتیک داستان بین تعداد زیادی کاراکتر تقسیم شود. در هر فصل، شخصیتهای جدیدی (مثل رابین، مکس، اریکا) اضافه شدهاند، اما تقریبا هیچکس حذف نشده است. این تصمیم استراتژیک باعث شده تا زمان محدودِ هر اپیزود (Screen Time) بین دهها شخصیت خرد شود. در نتیجه، شخصیتهای محوری و پولسازی مانند مایک و الون (Eleven) که زمانی قلب تپنده سریال بودند و دلیل اصلی جذب مشترکین نتفلیکس محسوب میشدند، اکنون به حاشیه رانده شدهاند.
پیامدهای تجاری برای نتفلیکس افت کیفیت روایی در فصل آخر، ریسک بزرگی برای میراث (Legacy) مهمترین IP نتفلیکس است. اگر این فصل نتواند پایانبندی راضیکنندهای ارائه دهد، ارزش اسپینآفهای احتمالی و پروژههای انیمیشنی آینده که نتفلیکس روی آنها حساب باز کرده، کاهش مییابد. مدیریت "تورم شخصیت" در پروژههای تلویزیونی بلندمدت، درسی است که به نظر میرسد استودیوها باید با هزینهای گزاف در سال ۲۰۲۵ دوباره بیاموزند.