تصمیم پارامونت برای جایگزینی تام کروز در اواخر دهه ۲۰۰۰، تصمیمی خلقالساعه نبود و ریشه در بحران تصویر عمومی این بازیگر داشت. اگرچه تام کروز همواره یکی از پولسازترین ستارههای سینما بوده است، اما در آن برهه زمانی، رفتارهای عجیب و جنجالی او باعث شده بود تا مدیران استودیو نسبت به آینده او نگران شوند. یکی از مشهورترین این حواشی، حضور جنجالی او در برنامه اپرا وینفری بود؛ جایی که او با پریدن روی مبل و ابراز احساسات اغراقآمیز نسبت به کیتی هولمز، تیتر تمام رسانههای زرد شد و تعجب همگان را برانگیخت.
علاوه بر این، اظهارات تند او علیه روانپزشکی در برنامه «تودی شو» و درگیری لفظی با مت لاور، باعث شد تا چهره عمومی او از یک قهرمان کاریزماتیک به یک سلبریتی غیرقابل پیشبینی و پرخاشگر تغییر کند. این حواشی باعث شد تا مدیران پارامونت به این نتیجه برسند که شاید زمان عبور از تام کروز فرا رسیده باشد. در نسخههای اولیه فیلمنامه «ماموریت غیرممکن: پروتکل شبح»، قرار بود اتان هانت دچار یک مصدومیت شدید پا شود. این مصدومیت نمادین، پایان دوران او به عنوان یک مامور میدانی را رقم میزد و او را به یک نقش اداری و پشت میز نشین (مشابه دبیر IMF) تنزل میداد.
این استراتژی بیرحمانه طراحی شده بود تا شخصیت اتان هانت را حفظ کند اما او را از مرکزیت داستان خارج نماید. با این کار، فضا برای شخصیت ویلیام برانت (جرمی رنر) باز میشد تا به عنوان مامور عملیاتی جدید وارد میدان شود. پارامونت میخواست برند «ماموریت غیرممکن» را حفظ کند اما آن را از حواشی شخصی تام کروز جدا سازد. اگر این نقشه عملی میشد، ما هرگز شاهد بدلکاریهای دیوانهوار کروز در برج خلیفه، آویزان شدن از هواپیما در «ملت یاغی» یا پرش با موتور در «روزشمار مرگ» نمیبودیم و مسیر تاریخ سینمای اکشن کاملاً تغییر میکرد.
FandomWire / Daily Mail