برادران وارنر، استودیوی حامی نولان، گرویگ و پل توماس اندرسون، در آستانه فروش است. آیا تعهد به سینمای مؤلف و ریسک‌پذیری در هالیوود ادامه خواهد یافت؟
در میان استودیوهای بزرگ هالیوود، شاید هیچ‌کدام به اندازه برادران وارنر (Warner Bros) در سال‌های اخیر تمایل به ریسک کردن روی کارگردانان مؤلف نداشته‌اند. چه کسی جز وارنر حاضر بود روی حماسه خون‌آشامی سیاه‌وسفید و قرمز رایان کوگلر (Ryan Coogler) یعنی «گناهکاران» (Sinners) سرمایه‌گذاری کند؟ یا ۱۳۰ میلیون دلار به پل توماس اندرسون (Paul Thomas Anderson) برای اقتباس از توماس پینچون بدهد؟ یا به دیدگاه گرتا گرویگ (Greta Gerwig) برای «باربی» (Barbie) اعتماد کند و از دل آن طلا بسازد؟ این استودیو سال‌ها خانه کلینت ایستوود (Clint Eastwood) بود و منابع لازم برای ساخت فیلم‌های عظیم کریستوفر نولان (Christopher Nolan) مانند «تلقین» (Inception) را فراهم کرد (هرچند در نهایت او را به یونیورسال - Universal باخت). اما حالا با احتمال فروش این استودیو به مالکانی چون دیوید الیسون (David Ellison)، این سوال بزرگ مطرح می‌شود که آیا این فرهنگ حمایت از مؤلف و ریسک‌پذیری ادامه خواهد یافت؟ اقدامات اخیر دیوید زسلاو (David Zaslav) در لغو فیلم‌های تمام‌شده‌ای چون «بت‌گرل» (Batgirl) و «کایوت علیه اکمی» (Coyote vs. Acme) برای معافیت مالیاتی، نگرانی‌ها را دوچندان کرده است. آیا مالک جدید نیز تعهد به کیفیت و خلاقیت را فدای سود کوتاه‌مدت خواهد کرد؟ (خبر در تاریخ ۲ آبان ۱۴۰۴ / ۲۳ اکتبر ۲۰۲۵ منتشر شده).
منبع: Variety