چرا پرونده اسمورل یک پایان عالی برای احضار است
انتخاب پرونده تسخیر خانواده اسمورل برای «احضار: آخرین مناسک»، یک تصمیم هوشمندانه است زیرا این داستان تمام عناصر کلاسیک و موفقی را که مجموعه «احضار» را به یک پدیده تبدیل کرده، در خود جای داده است.
فرمول موفقیت یک پرونده «احضار»
مجموعه فیلمهای «احضار» (The Conjuring) بر اساس یک فرمول مشخص و موفق ساخته شدهاند و پرونده اسمورل (Smurl) تمام ویژگیهای لازم برای یک پایان حماسی را دارد:
یک خانواده معمولی و آسیبپذیر: داستان با یک خانواده عادی شروع میشود که مخاطب به راحتی با آنها همذاتپنداری میکند و همین موضوع، حس آسیبپذیری را افزایش میدهد.
تهدیدی که به تدریج تشدید میشود: وحشت در این پرونده به تدریج از نشانههای کوچک (صدا و بو) به خشونت فیزیکی مستقیم علیه اعضای خانواده، از جمله کودکان و حیوانات خانگی، تشدید میشود. این ساختار کلاسیک، تنش را به شکلی مؤثر افزایش میدهد.
نصر شیطانی: تشخیص وارنها مبنی بر وجود یک «شیطان» به عنوان نیروی اصلی، بلافاصله سطح تهدید را از یک تسخیر ساده به یک نبرد مقدس میان خیر و شر ارتقا میدهد که این، هسته اصلی تمام فیلمهای «احضار» است.
جنجال و ابهام در دنیای واقعی: این پرونده در زمان خود توجه رسانهها را به خود جلب کرد و وجود گزارشهای متناقض (مانند ادعای ساکنان بعدی مبنی بر عدم وجود هیچ پدیدهای) یک لایه از ابهام و بحث را به داستان اضافه میکند که آن را برای مخاطب جذابتر میسازد.
این عناصر، یک بستر داستانی بینقص را برای فیلمسازان فراهم میکنند تا با افزودن المانهای سینمایی، یک فصل پایانی کلاسیک، ترسناک و بهیادماندنی برای ماجراهای اد و لورین وارن خلق کنند.
منبع: HorrorWire