انیمیشن «زوتوپیا ۲» به کارگردانی جرد بوش و بایرون هاوارد، به موفقیتی خیرهکننده در چین دست یافته است. طبق گزارش هالیوود ریپورتر، این فیلم بیش از ۵۰۰ میلیون دلار از مجموع فروش ۱.۰۸ میلیارد دلاری خود را تنها از بازار چین کسب کرده است. اما این موفقیت مالی عظیم، سویهای تاریک نیز دارد. پدیدهای که پیشتر با نام «اثر نمو» (Nemo Effect) شناخته میشد - جایی که پس از اکران انیمیشن در جستجوی نمو، خرید دلقکماهیها به شدت افزایش یافت - حالا با شدتی بیشتر و خطری مرگبارتر تکرار شده است. این بار، هواداران به دنبال ماهیهای بیخطر نیستند، بلکه مارهای افعی سمی را طلب میکنند.
در دنیای فیلم، خزندگان و مارها به عنوان موجوداتی طرد شده به تصویر کشیده میشوند که شخصیت «گری» سعی دارد آبروی خانوادهاش را خریده و ثابت کند که آنها موجوداتی بیآزار هستند. طنز تلخ ماجرا اینجاست که پیام فیلم که «قضاوت نکردن از روی ظاهر» است، در دنیای واقعی به شکلی معکوس تعبیر شده و مخاطبان تصور کردهاند که مارهای سمی واقعی نیز میتوانند حیوانات خانگی بیآزاری باشند. این رفتار تکانشی (Impulsive Buying) دقیقاً مشابه موج خرید سگها پس از دیدن شخصیت «کریپتو» در فیلمهای سوپرمن یا خرید دالماسیها پس از انیمیشن ۱۰۱ سگ خالدار است، با این تفاوت که اینجا پای جان انسان در میان است.
این روند نگرانکننده نشان میدهد که چگونه پیامهای اخلاقی یک انیمیشن میتواند در ترجمه به رفتار مصرفکننده، کاملاً تحریف شود. در حالی که فیلمسازان تلاش داشتند تا ترس بیمورد از خزندگان را کاهش دهند، ناخواسته بازاری را رونق دادهاند که در آن حیوانات وحشی از زیستگاه خود جدا شده و در قفسهای خانگی حبس میشوند. علاوه بر خطر جانی برای انسانها، این موج خرید تهدیدی برای خود حیوانات نیز هست. بسیاری از خریداران که صرفاً بر اساس هیجان آنی اقدام به خرید کردهاند، پس از فروکش کردن تب فیلم یا مواجهه با دشواریهای نگهداری از یک خزنده سمی، احتمالاً حیوان را رها کرده یا باعث مرگ آن میشوند؛ سرنوشتی تلخ برای مارهایی که قربانی شهرت همتای انیمیشنی خود شدهاند.
FandomWire / The Hollywood Reporter