فیلم سالن چهار اثری در ژانر معمایی و اجتماعی است که در پاییز 1404 اکران شد. بازیگر نقش اصلی فیلم میلاد کیمرام است و داستان جوانی با بحران‌های فردی در دریای پرتلاطم ناامیدی‌های اجتماعی را به تصویر کشیده است.
حسین ترک‌جوش در اولین تجربه کارگردان فیلم بلند به سراغ یک درام معمایی رفته، اثری که با نام فیلم سالن چهار در سینماها اکران شد. نویسندگی فیلمنامه برعهده پدرام افشار بوده و روح‌الله حجازی نیز در مقام تهیه‌کننده در این فیلم حضور دارد. ژانر فیلم سالن چهار درام، اجتماعی، روانشناختی و معمایی است و داستان خود را در یک جمله اینگونه تعریف می‌کند: "یه جایی از زندگیم وایسادم که دیگه حال خودم برام مهم نیست...". میلاد کیمرام و محسن قصابیان از جمله بازیگران این فیلم هستند که اولین بار در چهل‌وسومین دوره جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد. تاریخ اکران فیلم سینمایی سالن چهار در سینماها نیز 23 مهر 1404 بود.
در این شماره از مجموعه مقالات بررسی فیلم در پلازا با معرفی فیلم سینمایی سالن 4 ، که در زمره فیلم‌های سینمایی ایرانی در سال 1404 قرار می‌گیرد، در خدمت شما هستیم. خلاصه‌ای از داستان فیلم را می‌خوانیم، با بازیگران این اثر آشنا می‌شویم و نقد کوتاهی بر فیلم خواهیم داشت.
داستان فیلم سالن چهار
"یه جایی از زندگیم وایسادم که دیگه حال خودم برام مهم نیست...". این خلاصه فیلم سینمایی سالن چهار است که به عنوان کلیدی برای ورود به جهان فیلم عمل می‌کند. شخصیت اصلی داستان خلافکاری است که سرش به سنگ خورده و به دنبال جبران است. این فرد در اقیانوسی از بحران‌های فردی و اجتماعی گیر افتاده و راه نجات خود را توبه و بازگشت به مسیر درست می‌داند، ولی دست سرنوشت برنامه‌های دیگری برای او دارد. در این فیلم با افرادی همراه می‌شویم که درگیر انتخاب‌های دشوار و مواجهه با حقایق زندگی هستند. سالن چهار نیز به عنوان یک مکان، نماد جایی است که در آن شخصیت‌ها با گذشته، رازها و تصمیماتشان روبرو می‌شوند.
بازیگران فیلم سالن چهار
ستارگان بسیاری در این فیلم حضور دارند و قرار است در این بخش از مقاله با برخی از آنان آشنا شویم.
میلاد کیمرام
میلاد کیمرام بازیگر ایرانی است که در تاریخ 4 اردیبهشت 1364 در بندرانزلی متولد شد. او در هنرستان در رشته الکترونیک تحصیل کرد و از سال 1387 با سریال شب هزارویکم قدم در عرصه بازیگری گذاشت. حضور او در تلویزیون محدود به 5 سریال، از جمله سریال نابرده رنج (1390) و سریال چرخ و فلک (1395) است. آقای کیمرام در شبکه نمایش خانگی حضور درخشانی داشته و پس از بازی در سریال ممنوعه در نقش سامی و سریال سیاوش در نقش سیاوش ساقی، اخیرا با سریال سووشون در نقش یوسف خود را در دل بینندگان جا کرده است.
میلاد کیمرام از سال 1389 حضور در سینما را آغاز و سال بعد برای فیلم ملکه برنده عنوان بهترین بازیگر مرد در جشن خانه سینما و جشنواره فیلم مقاومت شد. نقش‌آفرینی وی در فیلم خط ویژه (1391) نیز او را برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش مکمل در جشنواره فیلم فجر کرد؛ جایزه‌ای که به بیمارستان محک تقدیم شد. این بازیگر را با نقش سیا در فیلم ملی و راه‌های نرفته‌اش (1395)، نقش امیر در فیلم امیر (1396) و نقش شهید علی اکبر شیرودی در فیلم آسمان غرب (1402) می‌شناسیم.
محسن قصابیان
محسن قصابیان، متولد 1 مرداد 1348 در قوچان خراسان رضوی، یک بازیگر، نویسنده، کارگردان و مجری ایرانی است. او بازیگری را از سال 1369، هنگامی که دانشجوی رشته بازیگری در دانشکده سینما تئاتر بود، آغاز کرد. وی بعدها مدرک کارشناسی ارشد خود در رشته کارگردانی را از دانشگاه تربیت مدرس گرفت. آقای قصابیان در مقام بازیگر با نقش منصور ستاری در فیلم منصور (1399)، نقش صدرا حسینی در سریال بازپرس (1402) و نقش بهرام در سریال داریوش (1403) شناخته می‌شود.
محسن قصابیان یکی از فعالان عرصه هنر است؛ او نویسنده تعداد زیادی نمایش رادیویی و تلویزیونی و سینمایی است، گویندگی کتاب‌های صوتی را انجام داده، مدرس سینما و پژوهشگر است، به عنوان داور در جشنواره‌های مختلف از جمله جشنواره فیلم فجر حضور یافته، چند کتاب با موضوع فن بیان نوشته و در تلویزیون نیز اجرا داشته است.
ساغر قناعت
ساغر قناعت بازیگر ایرانی، متولد 26 آذر 1373 در تهران و فارغ‌التحصیل رشته کارگردانی تئاتر است. او بازیگری را از سال 1394 با نقش حنا در فیلم مالاریا آغاز کرد. دو سال بعد در فیلم جشن دلتنگی در نقش سارا حضور یافت و سپس او را در فیلم روز بلوا (1398) دیدیم. خانم قناعت ایفاگر نقش ماهی در فیلم هفته‌ای یک بار آدم باش (1399) بود و اخیرا نیز با فیلم سالن 4 بار دیگر در سینما حضور یافته است. طرفداران سریال‌های تلویزیونی وی را با نقش مرجان در سریال بوم و بانو (1399) می‌شناسند. او در برنامه‌های پدرخوانده 2 و 3 و همچنین شب‌های مافیا (1399) در نقش خودش حضور یافت و در سریال نوبت لیلی (1401) نیز بازی کرده است.
سارا رسول‌زاده
سارا رسول‌زاده بازیگری است که در تاریخ 18 شهریور 1368 در تهران چشم به جهان گشود. او فوق‌لیسانس کارگردانی دارد و حضور در عرصه سرگرمی را از دوران دبیرستان با تئاتر آغاز نمود. در 20 سالگی با مجری‌گری برنامه ترمه طلا قدم به تلویزیون گذاشت و سپس در سریال پرده‌نشین نقش هاجر را ایفا کرد. این بازیگر در سال 1395 با بازی در سریال عاشقانه به شهرت رسید و برای این نقش نامزد عنوان بهترین بازیگر زن درام در جشن حافظ شد. خانم رسول‌زاده در سال‌های بعد با بازی در سریال خون سرد و سپس سریال نجلا (1399) در نقش نجلا بر شهرت خود افزود.
در فهرست هنرپیشه های فیلم سالن چهار نام‌های زیر نیز به چشم می‌خورد:
· علی مردانه
· لادن ژافه‌وند
· مهراوه شریفی‌نیا
· تینو صالحی
· سیدعلی صالحی
· سایه بزرگ‌نیا
· سینا جعفری
نقد فیلم سالن چهار
فیلم سینمایی سالن چهار به کارگردانی حسین ترک‌جوش اولین بار در تاریخ 20 بهمن 1403 در بخش ویژه چهل‌وسومین دوره جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد. موسسه هدایت فیلم حق توزیع فیلم را خرید و آن را در تاریخ 23 مهر 1404 در سینماهای سراسر ایران اکران کرد. بیایید نگاهی به جوانب مختلف این فیلم داشته باشیم.
داستان:
چند سال قبل آقای ترک‌جوش طرح خامی از فردی نوشت که کارهای خلاف متعددی انجام داده ولی توبه می‌کند و مسیر زندگی‌اش عوض می‌شود. بنا به گفته ایشان، این طرح برگرفته از زندگی واقعی یکی از افرادی بود که می‌شناخت و حدود 20% فیلم براساس زندگی واقعی این شخص است، درحالی که 80% دیگر قصه برآمده از تخیل آقای ترک‌جوش و دیگر سازندگان است.
جمله آغازین فیلم نشان‌دهنده داستانی سرشار از تعارضات روانی و اجتماعی است که پتانسیل بالایی دارد، اما درنهایت فیلمنامه موفق نشده از این ظرفیت بهره کافی ببرد. فضای کلی فیلم تاریک و واقع‌گرایانه است، ولی تعلیق و تنش آن کمتر از آن حدی است که مخاطب انتظار دارد؛ در عوض داستان سرشار از مونولوگ‌های تکراری و شعارگونه است. روایت فیلم خطی و بدون هیچگونه پیچیدگی است و فیلم به جای اینکه قصه‌ای اجتماعی داشته باشد، صرفا فهرستی از دغدغه‌ها را به مخاطب ارائه می‌کند.
بازی بازیگران و شخصیت‌پردازی:
شخصیت‌پردازی در فیلم سالن چهار بسیار سطحی انجام شده و عمق کافی ندارد. شخصیت اصلی داستان با بازی میلاد کیمرام می‌توانست بسیار پیچیده‌تر باشد ولی بیشتر شبیه به نمادی از بحران‌های اجتماعی است. شخصیت‌‌های فرعی هم در نقش‌های تک‌بعدی محبوس شده و نمی‌توانند از قاب فیلمنامه فراتر بروند. تلاش آقای کیمرام برای بر دوش کشیدن بار احساسی فیلم قابل تحسین است، ولی ضعف فیلمنامه مانع او شده است. بحران‌های درونی او به جای اینکه از نگاه و حرکات وی مشخص شوند، بر زبانش جاری می‌شوند و در لحظات حساس فیلم به جای اینکه غرق رفتارهای بازیگر شویم باید دیالوگ‌های سنگین و شعارگونه او را بشنویم.
کارگردانی:
همانطور که در مقدمه اشاره شد، فیلم سالن چهار اولین تجربه کارگردانی آقای ترک‌جوش در ساخت یک فیلم بلند سینمایی است. از این رو برخی نواقص در کار وی دیده می‌شود و یکی از مهم‌ترین آنها کارگردانی ایستا و ریتم کند تدوین است. سبک کارگردانی وی بیشتر شبیه به کارگردانی تئاتر است و استفاده اندکی از ابزارهای سینمایی شده است. این سبک کارگردانی در کنار ریتم کند شکل گرفتن قصه، سازگاری چندانی با مضمون بحران‌های اجتماعی ندارد و گاهی مخاطب را خسته می‌کند.
درنهایت اینکه فیلم سالن چهار قصد داشته یک فیلم اجتماعی و معمایی با محوریت بحران‌های فردی و اجتماعی باشد، ولی در عمل چندان موفق نبوده است. با این حال به عنوان اولین تجربه کارگردانی اثر قابل‌توجهی است و تماشای آن به طرفداران این ژانر توصیه می‌شود.
از اینکه در این مقاله از پلازا با بررسی فیلم سالن چهار کنار ما بودید، بسیار خرسندیم. در این صفحه خلاصه‌ای از داستان فیلم را خواندیم، با بازیگران آن آشنا شدیم و نقد کوتاهی بر فیلم سالن 4 داشتیم. نظر شما درباره این فیلم چیست؟ آیا به این ژانر علاقمندید و فیلم سالن چهار را تماشا کرده‌اید؟ به نظر شما نقاط قوت و نقاط ضعف فیلم در چیست؟ شما می‌توانید نظرات خود را از طریق بخش "دیدگاه‌های کاربران" در پایین همین صفحه با ما و دیگر مخاطبین پلازا در میان بگذارید.