موفقیت در بازی «دیسپچ» (Dispatch)، ساختهی جدید خالقان سابق «تلتیل»، تنها به انتخاب دیالوگها بستگی ندارد، بلکه نیازمند مدیریت دقیق منابع در بخش اعزام تیم است. در حالی که هر قهرمان کاربرد خاص خود را دارد، دو شخصیت «گولم» و «فلمبی» به دلیل قابلیتهای منحصربهفردشان، قویترین انتخابها برای پیروزی در بلندمدت محسوب میشوند.
«گولم» (Golem)، که تودهای از گل و خاک است، در نگاه اول یک تانک ساده به نظر میرسد. اما قدرت واقعی او در توانایی «Spread Thin» نهفته است. در بازی «دیسپچ»، اغلب با مأموریتهایی روبرو میشوید که به ۳ یا ۴ قهرمان نیاز دارند، در حالی که شما مهرهی کافی در دسترس ندارید. در این مواقع، فرستادن گولم به تنهایی باعث میشود او تمام اسلاتها را اشغال کند و به ازای هر اسلات ۲۵٪ قدرت بیشتر (تا سقف ۲۰۰٪) دریافت نماید. این ویژگی او را به یک «ارتش تکنفره» برای مدیریت بحرانهای بزرگ تبدیل میکند.
از سوی دیگر، «فلمبِی» (Flambae)، قهرمان آتشین و گستاخ تیم، یک سرمایهگذاری پرریسک اما بسیار پرسود است. قابلیت پسیو او، «انباشت قدرت» (Stacking) است؛ با هر مأموریت موفق، آمار مبارزه و تحرک او به طور دائمی (تا زمان شکست) ۱+ افزایش مییابد. بازیکنی که بتواند زنجیرهی پیروزیهای او را حفظ کند، در پایان بازی با قهرمانی روبرو خواهد شد که آمارش بسیار فراتر از حد مجاز است. قابلیت نهایی او «سوپرنوا»، با حذف زمان استراحت و مکس کردن آمار، او را به قویترین ابزار بازی تبدیل میکند.
در حالی که قهرمانانی مانند «فنومامن» با قدرت اولیهی بالا وسوسهانگیز هستند، اما معایب پنهانشان (مانند افسردگی ۴۵ ثانیهای پس از هر شکست) آنها را در بلندمدت به گزینههایی ضعیفتر از «گولم» و «فلمبی» تبدیل میکند.
به نقل از گیمرنت
