بازی‌های ترسناکی که در آن‌ها گشت‌وگذار از مبارزه مهم‌تر است
یک فهرست جدید، بازی‌های ترسناک موفقی را معرفی می‌کند که با وجود داشتن سیستم مبارزات ضعیف یا معمولی، به لطف اتمسفر، داستان و گشت‌وگذار جذاب، به آثاری به‌یادماندنی تبدیل شده‌اند.
یک گزارش جدید به بررسی دسته‌ای از بازی‌های ترسناک پرداخته که در آن‌ها، تمرکز اصلی بر روی گشت‌وگذار، حل پازل و کشف داستان است و سیستم مبارزات در اولویت دوم قرار دارد. این گزارش استدلال می‌کند که یک اتمسفر قوی می‌تواند ضعف‌های گیم‌پلی مبارزات را جبران کند.
ادای احترام به کلاسیک‌ها
در این فهرست به بازی‌هایی مانند «ارواح معذب» (Tormented Souls) و به خصوص «سایلنت هیل ۲» (Silent Hill 2) اشاره شده که با وجود داشتن مبارزات نچسب، به خاطر فضاسازی بی‌نظیر و داستان روان‌شناختی خود به آثاری افسانه‌ای تبدیل شده‌اند.
جهان‌های باز و ترسناک
بازی‌های جهان‌باز مانند «شیطان درون ۲» (The Evil Within 2) و «مترو اگزداس» (Metro Exodus) نیز به عنوان نمونه‌هایی ذکر شده‌اند که در آن‌ها، لذت اصلی از گشت‌وگذار در محیط‌های بزرگ و پرجزئیات و تلاش برای بقا به دست می‌آید، در حالی که مبارزات به عنوان موانعی دشوار طراحی شده‌اند.
روایت در اولویت
در نهایت، به بازی «الن ویک» (Alan Wake) اشاره می‌شود که در آن، نیاز به پیدا کردن صفحات داستان برای درک معما، بازیکن را بیشتر از مبارزه با دشمنان به گشت‌وگذار در محیط ترغیب می‌کند. این فهرست نشان می‌دهد که در ژانر وحشت، یک دنیای جذاب اغلب از یک سیستم مبارزه بی‌نقص مهم‌تر است.
Game Rant