یکی از دلایل اصلی تأخیر طولانی در پخش فصل دوم سریال «پلوریباس»، مقیاس عظیم و هزینههای سرسامآور تولید آن است که باعث میشود پروسه ساخت، بسیار کندتر از سریالهای درام معمولی پیش برود. طبق گزارشهای منتشر شده، اپل برای هر اپیزود از این سریال حدود ۱۵ میلیون دلار هزینه میکند. با یک ضرب ساده برای یک فصل ۹ قسمتی، به بودجهای معادل ۱۳۵ میلیون دلار میرسیم؛ رقمی که با بودجه بسیاری از فیلمهای بلاکباستر سینمایی برابری میکند و نشاندهنده جزئیات فنی و جلوههای بصری سنگین این اثر است.
مقایسه این ارقام با سایر آثار پرخرج اپل، ابعاد ماجرا را روشنتر میکند. برای مثال، فصل دوم سریال «تفکیکسازی» (Severance) بودجهای حدود ۲۰ میلیون دلار برای هر قسمت داشت و همه شاهد بودیم که فاصله بین دو فصل آن چقدر طولانی شد. در مورد «پلوریباس» نیز مسئله صرفاً نوشتن فیلمنامه نیست؛ نویسندگان کار خود را به سرعت پیش میبرند، اما تبدیل آن نوشتهها به تصاویر خیرهکنندهای که مخاطب میبیند، نیازمند ماهها فیلمبرداری و سپس یک دوره طولانی «پستولید» (Post-production) برای اعمال جلوههای ویژه و تدوین نهایی است. این سریال اگرچه پر از انفجارهای اکشن نیست، اما فضاسازی خاص و دنیای پیچیدهای دارد که ساخت آن زمانبر است.
پروژه «پلوریباس» نمونه بارز تضاد میان "خواست استودیو" و "واقعیت تولید" است. اپل تیوی پلاس با تمدید فوری سریال نشان داد که مشتاق ادامه آن است و نمیخواهد وقفه ایجاد کند، اما وقتی صحبت از پروژهای با این سطح از کیفیت بصری میشود، پول به تنهایی نمیتواند زمان را بخرد. گزارشها تأیید میکنند که فیلمبرداری فصل دوم قرار است در بهار ۲۰۲۶ آغاز شود. این یعنی حتی با وجود آماده بودن متنها، لجستیکِ راهاندازیِ چنین پروژه گرانی ماهها زمان میبرد. بنابراین، تأخیر پیشرو نه ناشی از تعلل مدیران اپل، بلکه نتیجه طبیعی فرآیند ساخت اثری است که میخواهد استانداردهای بصری تلویزیون را ارتقا دهد. در این میان، قربانی اصلی مخاطبانی هستند که باید بهای کیفیت بالا را با صبر طولانی خود بپردازند.
Paul Tassi (Forbes)