بسیاری از گیمرها بازیهای جهانباز را برای ماجراجوییهای حماسی دوست دارند، اما گروهی دیگر عاشق «کارما» و آزمایش مرزهای حماقت در دنیای مجازی هستند. چرا باید قهرمان داستان همیشه عاقل و منطقی باشد؟ برخی از بهترین عناوین تاریخ صنعت گیم، دقیقاً همانهایی هستند که به شما اجازه میدهند بدترین تصمیمات ممکن را بگیرید و عواقب فاجعهبار (و خندهدار) آن را تماشا کنید. گزارشی جدید ۱۰ بازی برتر را که مکانیزمهای «انتخاب و نتیجه» را به سطحی مضحک و سرگرمکننده رساندهاند، معرفی کرده است.
اگر به دنبال عناوینی هستید که در آنها هوش مصنوعی و نویسندگان شما را بابت تصمیماتتان قضاوت نمیکنند (یا میکنند و میخندند)، این لیست برای شماست:
Fallout: New Vegas: این بازی ساختهی ابسیدین اینترتینمنت، کلاس درسی برای طراحی کوئست است. امکان کشتار جمعی کاراکترها یا پیوستن به لژیونی که کازپلی رومیها را انجام میدهند، تنها نوک کوه یخ است.
Baldur's Gate 3: استودیوی لاریان با این بازی استانداردهای جدیدی تعریف کرد. آزادی عمل در اینجا یعنی شما میتوانید هر چیزی را بخورید، هر کسی را بکشید و با عجیبترین موجودات (از جمله خونآشامها و خرسها) وارد رابطه شوید.
Neverwinter Nights 2: در این بازی کلاسیک، اگر گارد خود را پایین بیاورید و گزینههای وسوسهانگیز اما احمقانه را انتخاب کنید، بازی بیرحمانه شما را تنبیه میکند؛ تنبیهی که البته بخشی از لذت تجربه بازی است.
Pathfinder: Kingmaker: رویای شاه شدن میتواند به کابوسی خندهدار تبدیل شود وقتی به جای رسیدگی به امور مملکت، تصمیمات پوچ مشاوران فاسد را اجرا میکنید و پادشاهی را به باد میدهید.
Dragon Age: Inquisition: قدرت مطلق فساد مطلق میآورد، یا شاید هم حماقت مطلق! اینکوئیزیتور میتواند تصمیمات سیاسی را فدای لحظات کمدی با همراهانی مثل «سرا» (Sera) کند.
Disco Elysium: یک کمدی سیاه پلیسی که در آن سیستم «چک کردن مهارت» (Skill Check) میتواند باعث شود کارآگاه داستان به دلیل نپوشیدن لباس مناسب یا زدن حرفی نامربوط، جان خود را از دست بدهد. مرگهای احمقانه در این بازی یک ویژگی اصلی است.
Fable: The Lost Chapters: سری فیبل همیشه به خاطر طنز بریتانیاییاش مشهور بوده است. خوردن تارتهای زیاد تا حد چاق شدن مفرط یا ازدواج و طلاقهای پیاپی برای کسب عناوین مضحک، بخشی از هویت این بازی است.
The Outer Worlds 2: در این دنبالهی تازه وارد (محصول ۱۴۰۴)، عواقب انتخابهای بازیکن نجومی است. بازی شما را تشویق میکند تا «نقص» داشته باشید و سناریوهای علمی-تخیلی را به کمدیترین شکل ممکن خراب کنید.
Borderlands Series: وقتی دیوانگی ویژگی اصلی دنیای بازی است، بازیکنان هم باید دیوانه باشند. از پریدن داخل مواد مذاب تا جمعآوری آیتمهای عجیب و غریب، این سری هیچ مرزی برای مسخرهبازی ندارد.
Kingdom Come: Deliverance 2: واقعگرایی این بازی مانع از خوشگذرانی نمیشود. هنری میتواند در نسخه دوم، تعادل بین وظیفه و عیاشی را کاملاً به هم بزند و به جای قهرمان، به دلقک روستا تبدیل شود.
این عناوین به ما یادآوری میکنند که بازیهای ویدیویی بهترین مکان برای تجربه کردنِ «چه میشد اگر...»های خطرناک و غیرمنطقی هستند.
Gamerant