با انتشار خبر درگذشت تام استوپارد در سن ۸۸ سالگی در تاریخ ۸ آذر ۱۴۰۴، بسیاری از رسانه‌ها بر جایزه اسکار او تمرکز کرده‌اند، اما نقش حیاتی او در شکل‌گیری مسیر حرفه‌ای یکی از بزرگ‌ترین بازیگران حال حاضر جهان، کریستین بیل، نباید فراموش شود. استوپارد فیلمنامه‌نویس درام جنگی «امپراتوری خورشید» (Empire of the Sun) محصول ۱۹۸۷ بود؛ فیلمی که نه‌تنها استیون اسپیلبرگ را از فضای فانتزی دور کرد، بلکه کریستین بیل ۱۳ ساله را به دنیا معرفی نمود.
در اواسط دهه ۸۰ میلادی، اقتباس از رمان نیمه‌اتوبیوگرافیک جی. جی. بالارد (J.G. Ballard) پروژه‌ای بود که ابتدا قرار بود توسط دیوید لین (کارگردان لارنس عربستان) ساخته شود. پس از انصراف لین، او اسپیلبرگ را پیشنهاد داد. اسپیلبرگ نیز وظیفه اقتباس فیلمنامه را به تام استوپارد سپرد. استوپارد با ظرافت خاصی توانست داستان جیم گراهام، پسر بریتانیایی که در جریان حمله ژاپن به شانگهای از خانواده‌اش جدا می‌شود، را به تصویر بکشد. اگر قلم استوپارد و حمایت‌های همسر وقتِ اسپیلبرگ (ایمی اروینگ) نبود، شاید کریستین بیل در میان بیش از ۴۰۰۰ نوجوانی که برای این نقش تست داده بودند، انتخاب نمی‌شد و مسیر بازیگری‌اش برای همیشه تغییر می‌کرد.
«امپراتوری خورشید» اگرچه در گیشه موفقیت عظیمی کسب نکرد (با بودجه ۳۵ میلیون دلاری حدود ۶۶ میلیون دلار فروخت)، اما نقطه عطف کارنامه بیل بود. استوپارد با نوشتن دیالوگ‌های پخته و در عین حال متناسب با سن یک نوجوان، بستری را فراهم کرد که بیل بتواند استعداد خام خود را صیقل دهد. جالب اینجاست که رابطه استوپارد و اسپیلبرگ خالی از تنش نبود. استوپارد که به طنز تلخ و دیالوگ‌های روشنفکرانه مشهور بود، گاهی رویکرد احساس‌گرایانه (Pathos) اسپیلبرگ را به سخره می‌گرفت، اما اسپیلبرگ همواره از او به عنوان «موهبتی در لباس مبدل» یاد می‌کرد که صداقتش باعث ارتقای کیفیت فیلم شد.
مرگ استوپارد یادآور دورانی است که سینمای هالیوود برای اقتباس‌های ادبی بزرگ، به سراغ نوابغ تئاتر می‌رفت. فیلمنامه‌ای که او برای «امپراتوری خورشید» نوشت، همچنان یکی از دقیق‌ترین اقتباس‌های سینمایی از آثار بالارد محسوب می‌شود. کریستین بیل که بعدها با سه‌گانه شوالیه تاریکی و فیلم‌هایی چون روانی آمریکایی به اوج رسید، بدون شک مدیون متنی است که استوپارد چهار دهه پیش برای یک بازیگر نوجوان نوشت و مسیر زندگی او را هموار کرد.
Screen Rant