در قسمت گذشته برخی از عناوین بزرگ اما کمتر دیده شده ی بازی کامپیوتری در سال 2017 را مرور کردیم. در این قسمت به معرفی دیگر بازی های این فهرست می پردازیم. با ما همراه باشید تا ببینیم در 2017 زیر پوست صنعت گیم چه گذشته است.
بازی از جنس واقعیت مجازی
حوزه ی واقعیت مجازی (VR) امسال باز هم فعال تر از سال های گذشته بود. با نگاهی به محصولات واقعیت مجازی 2017 درمی یابیم که امسال علاوه بر هدست های جدید و پیشرفته، نقص همیشگی حوزه ی VR یعنی نبود محتوا هم تا حدی برطرف شده است.
امسال برخی از ناشران و سازندگان با آغوش باز به استقبال VR رفتند. یکی از برجسته ترین آن ها شرکت Bethesda بود که امسال با انتشار نسخه ی ویژه ای از بازی Doom و فرستادن Fallout 4 در حالت VR به بازار سنگ تمام گذاشت. هر دو بازی با مشکلاتی رو به رو هستند که با توجه به نوپا بودن صنعت بازی سازی VR نمی توان به Bethesda خرده گرفت اما نکته ی مهم آنجاست که این دو بازی به شکلی بی سابقه با هدست ها سازگاری دارند و همین باعث لذت فراوان بازیکنان شده است.
شرکت Rockstar امسال یک نسخه ی بریده شده از بازی LA Noire را به صورت VR عرضه کرد و استودیوی Croteam با Serious Sam VR قدم به بازار گذاشت. در عین حال بازی های کوچکتری مانند ریک و مورتی در استفاده از فناوری واقعیت مجازی بسیار موفق عمل کردند. یکی استارت آپ که در کیک استارتر به دنبال جمع آوری بودجه برای ساخت هدست واقعیت مجازی 4K بود، 4 میلیون دلار پول جمع کرد، در حالی که تنها به 200 هزار دلار نیاز داشت.
واقعیت مجازی امسال به خوبی خود را در صنعت بازی سازی نشان داد. جهش فوق العاده ای نداشت اما روند رشد پیوسته ی خود را ادامه داد. این ویژگی نوید یک بازار مناسب و یک حوزه ی تولیدی قوی را به سرمایه گذاران داده است، اتفاقی که بازتاب آن را احتمالا در نیمه ی دوم سال 2018 شاهد خواهیم بود.
تاخت و تازی بازی های ژاپنی
ژاپنی ها صنایع گیم مختص خود را دارند. آن ها برای خود کاراکتر، قهرمان، سبک و بازی هایی به زبان خودشان دارند و چندان به هماهنگ شدن با صنایع گیم غربی احساس نیاز نمی کنند. کمپانی های بازی ساز ژاپنی اما چند سالی است که درگیر مشکلات عدیده هستند. آن ها پول های هنگفتی را روی توسعه ی بازی های بزرگ سرمایه گذاری کردند اما بازده سرمایه ی آن ها مدام کمتر و کمتر شد. دلیل این مساله کوچ دسته جمعی گیمرهای ژاپنی به پلتفرم های موبایل است.
اما سال 2017 شاهد رونق دوباره ی صنعت گیم ژاپن بودیم. بازی های ژاپنی دوباره به PC روی خوش نشان دادند و علاوه بر این پلتفرم در همه جا موفق بودند. اوج موفقیت این صنعت را باید در نینتندو سوییچ دید. نینتندو امسال سنگ تمام گذاشت و همه ی رقبا را مقهور قدرت خود کرد.
نینتندو نه تنها در فروش کنسول جدید خود عملکردی بی سابقه داشت، بلکه در بازی سازی همه را انگشت به دهان گذاشت. افسانه ی زلدای این شرکت علاوه بر فروش رویایی عنوان « بازی سال» را از آن خود کرد؛ سه بازی ماریوی نینتندو به همراه افسانه ی زلدا بیشتر جوایز Game Awards امسال را درو کردند و چنان فروش می روند که نینتندو به سختی توانسته نیاز بازار را تامین کند.
علاوه بر این، بازی های ژاپنی در سال 2017 خوش درخشیدند. یاکوزا توانست ماه ها گیمرها را مشغول کند. Persona 5 باوقارترین و خوش ساخت ترین بازی نقش آفرینی در تمامی این سال ها است و Nioh توانسته جان تازه ای به تیم نینجا ببخشد.
در پلتفرم کامپیوتر شخصی، بازی Nier: Automata فراتر از تمامی انتظارات ظاهر شد و هنوز پس از گذشت 9 ماه بحث در مورد آن ادامه دارد. سگا به همراه شرکت Platinum بازی بایونتا (Bayonetta) را بار دیگر به PC آوردند. گیمرها که از این اتفاق خوشحال شده بودند، ناگهان با بازی دیگری از این دو شرکت به نام Vanquish مواجه شدند و شادی آن ها دوچندان شد.
ژاپنی ها به هیچ وجه اجازه ندادند گیمرهای وفادار به کامپیوترهای شخص احساس کمبود کنند. آن ها با نسخه ی دیگری از رزیدنت ایول، چراغ ژانر وحشت را هم روشن کردند. Resident Evil 7 علاوه بر اینکه عطش طرفداران را فرونشاند به خوبی در حد و اندازه های یک رزیدنت ایول سال 2017 ظاهر شد و در Game Awards هم برنده بود.
ژاپنی ها امسال در دنیای گیم به خوبی تاخت و تاز کردند و اگر تنها بخواهیم از بازی های PC آن ها در این سال بگوییم، هفته ها وقت لازم داریم. ژاپن از تجارب سال های گذشته درس گرفت و به خوبی آموخت که چطور PC را دوست داشته باشد.
Ryzen تنها یک قدم با برتری فاصله دارد
اینتل و AMD امسال هم به رقابت سخت خود در بازار پردازنده های کامپیوتر ادامه دادند. طرفداران PC باید از AMD ممنون باشند زیرا اقدامات پیشگامانه ی این شرکت در سال 2017، بالاخره اینتل را وادار کرد چند ارتقای درست و حسابی برای محصولاتش عرضه کند.
AMD امسال با قدرت پیش رفت. ابتدا از Ryzen 7 شروع کرد و با گذر از Ryzen 5 و Ryzen 3 در نهایت به مدل Threadripper (به معنای ریسمان پاره کن) از سری Ryzen رسید و یک بار دیگر نشان داد که به این سادگی ها بازار پردازنده را تقدیم اینتل نمی کند.
انتظارات از سری Ryzen بسیار بالا بود و تا حد زیادی برآورده شد. Ryzen 7 پردازنده ی بسیار سریعی است. مدل های 8 هسته ای و 16 شیاری پردازنده ی Ryzen 7 امسال رقابت شدیدی با پردازنده های i7-5960X, i7-6900K و i7-7820X اینتل داشتند و این رقابت هنوز هم ادامه دارد.
Ryzen هم مانند پردازنده های اینتل در کارهای تخصصی خوب عمل می کند اما این پردازنده به شکل غیرمنتظره ای در زمینه ی بازی ضعف دارد. دلیل این ضعف Ryzen نسبت به پردازنده های اینتل این است که هر کدام از هسته های پردازنده ای اینتل در مقابل هسته های پردازنده ی AMD عملکرد بهتری دارند. این برتری ناشی از طراحی بهتر پردازنده های اینتل در قسمت هسته می باشد.
اما داشتن انتخاب های مختلف، ویژگی خوبی است و سری Ryzen می تواند سال آینده در عین تکرار موفقیت مدل های امسال، ضعف های این مدل ها را هم از خود دور کند. به کارگیری معماری جدید Zen+ و قطع 12 نانومتری باعث افزارش سرعت کلاک می شود و امیدواریم AMD را اصلاح طراحی هسته های خود، عقب ماندگی پردازنده هایش نسبت به محصولات اینتل را جبران کند.
در حال حاضر شایعاتی در مورد تراشه های جدید سری 400 شنیده می شود اما هر قطعه ی جدیدی باید با بوردهای AM4 سری 300 سازگار باشد. Ryzen یک گام با قله فاصله دارد و AMD در سال 2018 می تواند با برداشتن این گام به قله ی سازندگان پردازنده های کامپیوتری برسد.
