15 عکس تاریخی و خاطره انگیز از جام جهانی

جام جهانی فقط یک رقابت فوتبالی نیست؛ مجموعه‌ای از اتفاقات، اشک‌ها و لبخندها است که در کنار هم می‌توانند تا چهار سال آینده و شاید تا همیشه در ذهن طرفداران فوتبال باقی بمانند. در ادامه برخی از لحظات به‌ یادماندنی جام جهانی را که عکاسان ثبت کرده‌اند با هم مرور می‌کنیم.

جام جهانی 2018 روسیه تاکنون لحظه‌های فراموش نشدنی زیادی داشته که تا سال‌ها در موردشان صحبت خواهد شد. اگر پیگیر این مسابقات بوده باشید، لحظه‌های جالبی را دیده‌اید؛ مثل جمع کردن زباله‌های ورزشگاه توسط طرفداران کلمبیا و ژاپن یا خوشحالی عجیب و غریب بازیکن بلژیک پس از گل تیمش که توپ را برداشت و مستقیم به سمت تیرک دروازه شوت کرد، سپس توپ برگشت و با شدت به صورت خودش خورد!

مسلماً بازی‌ها و کیفیت آن‌ها با حضور بازیکنانی مانند هری کین، کریستیانو رونالدو و لیونل مسی که تلاش می‌کنند توپ طلا را به دست آورند، جذاب و دیدنی‌تر شده است (البته رونالدو و مسی دیگر در جام حضور ندارند)، اما هنوز این مسابقات جریان دارد و تا زمانی که آخرین لحظه از این دیدارها فرا نرسیده باشد، ممکن است لحظه‌ای به‌یادماندنی در آلبوم خاطرات جام جهانی 2018 ثبت شود. تا پایان مسابقات فرصت زیادی مانده، اما شرکت گتی (Getty) که بانک تصاویر بزرگی را جمع‌آوری کرده، به تازگی عکس‌هایی از مهم‌ترین وقایع فراموش نشدنی جام‌ های جهانی پیشین را به انتشار رسانده که دیدن آن‌ها خالی از لطف نیست.

اکثر نوجوانان در 17 سالگی جلوی در خانه‌های خودشان و در کوچه و خیابان بازی می‌کنند اما این قضیه در مورد پله صادق نبود. او در سن نوجوانی توانست پا به عرصه بازی‌های جام جهانی بگذارد و در حضور درخشان خودش موفق شد عنوان جوان‌ترین بازیکن بازی‌های جام جهانی را به خودش اختصاص دهد. سال 1958 بود که پله توانست در طول بازی‌ها جام جهانی 6 گل به ثمر برساند. او در بازی فینال تیمش مقابل سوئد، میزبان بازی‌ها نیز شرکت داشت و موفق به گل‌زنی شد تا برزیل با نتیجه 5 بر 2 قهرمان این سری از بازی‌ها شود.

دست به گیرنده‌های خودتان نزنید؛ صفحه را بالا و پایین نبرید؛ این عکس به صورت عمدی توسط عکاس ناقص گرفته شده است. جام جهانی 1966، زمانی که تنها تفاوت تیم‌ها در تلویزیون، راه‌راه‌های روی پیراهن‌هایشان بود، تیم انگلیس در مقابل آرژانتین قرار می‌گیرد. در این بازی، کسی که در این عکس به صورت ناقص نشان داده شده، جف هرست، بازیکن انگلیس است که موفق می‌شود دروازه تیم آرژانتین را فرو بریزد. گتی از این رو عکس را نمادی از این بازی‌ها اعلام کرده است که سرعت بازی و هیجان بازیکنان در آن دوران برای گل‌زنی را نشان می‌داد.

تصویری که مشاهده می‌کنید مربوط به تیم سه شیرها یعنی انگلیس است. شخصی که جام را در دست دارد ستاره تکرار نشدنی تیم انگلستان در بازی‌های سال 1966 بود. بابی مور یک‌تنه توانست تیم ملی‌اش را در ورزشگاه ومبلی لندن قهرمان جام جهانی کند و این‌گونه روی دست بازیکنان و هواداران با تعصب انگلیسی در حالی که جام طلا را در دست داشت از ورزشگاه خارج شد. این اولین و آخرین درخشش بی‌سابقه انگلیس در طول جام‌های جهانی پیشین بوده است. گویا شیرهای غرنده انگلیسی بعد از این بازی‌ها دیگر پیر و فرتوت شده‌اند. باید دید در این دوره از جام جهانی که بزرگانی مثل اسپانیا، آرژانتین و آلمان حذف شده‌اند، انگلیس می‌تواند به قهرمانی برسد یا روند ناکامی‌هایش در دوره‌های اخیر را ادامه می‌دهد.

پله ستاره درخشان فوتبال در ادوار مختلف، با ترفند قدیمی خودش در جام جهانی 1970، توانست در مقابل 107 هزار تماشاگر، اولین گل تیم ملی برزیل را در بازی فینال مقابل ایتالیا به ثمر برساند. این بازی‌ها در مکزیک انجام شد. پله راه گل‌زنی تیمش به ایتالیا را باز کرد و برزیل در مجموع با زدن 4 گل و دریافت یک گل، توانست قهرمان بازی‌های جام جهانی 1970 مکزیک شود. زمانی که داور سوت پایان بازی را زد، پله در میان طرفداران فوتبال گیر کرده بود و در نهایت با شکل و شمایلی که در عکس ملاحظه می‌کنید روی دست آن‌ها به رختکن رفت. پله تنها بازیکنی است که توانسته سه عنوان قهرمانی جام جهانی را به دست آورد.

دنیل پاسارلا، مدافع و کاپیتان تیم آرژانتین در سال 1978 بود. او را می‌توان بابی مور آرژانتینی نامید که با گل خودش توانست اسطوره تکرار نشدنی در بازی فینال آن سال شود. بازی فینال در هوای گرفته بوینس آیرس برگزار شد و در نهایت این آرژانتین بود که توانست طوفانی در ورزشگاه به پا کند و هوادارانش همانند سیلی مهیب، جام را به رهبری پاسارلا بالای سر خودشان در ورزشگاه چرخاندند. پاسارلا نه تنها مثل مور کاپیتان بود، بلکه مانند او روی دست طرفدارانش در عکس گتی جاویدان شد.

قبل از لیونل مسی، دیه‌گو مارادونا یکه‌تاز آرژانتینی‌ها بود. اولین حضور او در جام جهانی 1982 بود. بااینکه مخالفت‌های زیادی با حضور او به عنوان یک بازیکن حرفه‌ای در بازی‌های جام جهانی وجود داشت، او توانست مهر تأییدی بر درخشش خودش در سال‌های بعدی بزند. مارادونا در این بازی‌ها توانست دو گل به ثمر برساند، اما در مجموع آرژانتین نتوانست همانند مهاجم خودش درخششی داشته باشد و در دور دوم مسابقات حذف شد. این عکس یک آرژانتینی را در مقابل چندین مدافع تیم بلژیک نشان می‌دهد که همگی برای مقابله با حرکت‌های مارادونا صف کشیده‌اند.

اگر می‌خواهید شادی بردن جام جهانی بالای سر خودتان را تجربه کنید کافی است که به این عکس چند دقیقه دقت کنید و خودتان را جای مارکو تاردلی قرار دهید. مارکو در مسابقات جام جهانی 1982 توانست دومین گل تیم ملی ایتالیا را در مقابل آلمان غربی به ثمر برساند. این بازی در مجموع با نتیجه 3 بر 1 به نفع ایتالیا به پایان رسید. زمانی که سوت پایان زده شد، تاردلی خوشحال‌ترین انسان روی کره زمین بود که این‌گونه شادی خودش را نشان داده است.

قهرمان یا گناهکار؟ دیه‌گو مارادونا، در جام جهانی سال 1986 تبدیل به یک اسطوره شد؛ اما بسیاری از مخالفان او، گل‌هایی که مارادونا در این بازی به ثمر رساند را مهر تأییدی بر بازی ناجوانمردانه او و اقرار نکردن به خطاهای خودش می‌دانند. دیه‌گو دو گل در بازی با انگلیس به ثمر رساند که هر کدام از این گل‌ها نام‌های مخصوص به خودشان را دارند. گلی که در عکس گتی مشاهده می‌کنید، به «دست خدا» معروف شد که مارادونا به جای سر، با دست خودش این گل را به ثمر می‌رساند. اما در گل دوم، او با پشت سر گذاشتن مدافعان انگلیس، از میان میدان، گل زیبایی به ثمر رساند که به «گل قرن» معروف شد.

پل گسکوین را اگر در ویکی‌پدیا هم جستجو کنید، کارنامه‌ای درخشان از او خواهید دید، اما در میان این کارنامه درخشان، دو کارت زرد دیده می‌شود که باعث شد اشک‌های گسکوین جاری شود. پل در بازی مقابل آلمان، در سال 1990 برای دومین بار کارت زرد دریافت کرد. دومین کارت زرد، باعث می‌شد او در بازی فینال حضور نداشته باشد. هرچند در نهایت انگلیس نتوانست آلمان را برای رسیدن به فینال پشت سر بگذارد، اما پل با اشک‌های حسرت زمین بازی را ترک کرد و این عکس گتی، نشان‌دهنده حسرت او در هنگام دریافت کارت دوم است.

جام جهانی و تیم‌هایی که در طول ادوار مختلف در آن حضور داشته‌اند، معمولا با بردها و باخت‌ها شناخته می‌شوند اما در مورد اسطوره بی‌همتای ایتالیایی، روبرتو باجو، متأسفانه دلیل دوم است که او را به یاد ما می‌آورد. زمانی که ایتالیا و برزیل در دیدار فینال سال 1994 نتوانستند در وقت‌های قانونی بازی را پایان دهند، کار به ضربات پنالتی کشیده شد. باجو مسلماً آرزو می‌کند زمان به عقب برگردد و او دوباره پشت توپ بایستند و به جای بیرون زدن و شکست تیمش، آن را به گل تبدیل کند؛ اما در واقعیت تلخ، ایتالیا با از دست دادن پنالتی توسط باجو از برزیل شکست خورد. این عکس هوایی بعد از شوت باجو گرفته شده است.

جام جهانی 2006 یکی از به‌یادماندنی‌ترین مسابقات بود که در آن وقایع بزرگ و فراموش نشدنی اتفاق افتاد. قبل از اینکه به زیدان بپردازیم، به سراغ انگلستان و وین رونی می‌رویم. رونی در بازی انگلیس و پرتغال، ضربه ناجوانمردانه‌ای به کشاله ران ریکاردو کاروالیو وارد کرد که باعث مصدومیتش و از دست دادن بازی شد. انگلستان با همه کارهایی که رونی و دیگر بازیکنان مطرحش انجام دادند به موفقیت زیادی در این دوره از جام جهانی دست پیدا نکرد و مسیر ناکامی‌های خودش را ادامه داد.

ما هیچ‌وقت ضربه سر زیدان را فراموش نخواهیم کرد. درگیری در بازی فوتبال بارها و بارها دیده شده اما از طرف زیدان اولین بار بود که این اتفاق می‌افتاد. زیدان یکی از بااخلاق‌ترین بازیکنان جام بود که در بازی بین فرانسه و ایتالیا، ناگهان پس از درگیری لفظی که با ماتراتزی داشت، ضربه سر محکمی به سینه‌اش زد و او را نقش بر زمین کرد. زیدان پس از این حرکت کارت قرمز دریافت کرد و از بازی خارج شد. او از کنار جام مسابقات گذر کرد و عکاسان آن لحظه را ثبت کرده‌اند. این عکس به «قدم‌های شرمگینانه» مشهور شده است. هیچ‌کس زیدان و ضربه سرش را فراموش نخواهد کرد.

بازهم انگلیس و بازهم یک صحنه فراموش نشدنی! انگلیسی‌ها آرزو دارند که کاش دستیار تصویری در سال 2014 رونمایی شده بود تا شاید گل مشکوکی که توسط لمپارد به دروازه آلمانی‌ها زده شد، مورد قبول واقع می‌شد؛ اما داور بازی، این ضربه مشکوک را گل اعلام نکرد و مانوئل نویر، توانست دروازه خودش را با خطای دید داور حفظ کند. آلمان این بازی را با نتیجه 4 بر 1 پیروز شد و انگلیسی‌ها حسرت موقعیت‌هایی را خوردند که یک‌به‌یک توسط خودشان یا داور از بین رفت.

اسپانیا اولین و تنها باری که توانست جام جهانی را با خودش به خانه ببرد سال 2010 بود؛ اما برای این کار تا دقیقه 119 مبارزه کرد و در نهایت با گل هافبک تأثیرگذار خودش، اندرس اینیستا پیروز میدان شد. اگر او در بازی نبود، ممکن بود نتیجه چیز دیگری شود؛ اما عکسی که در این بازی‌ها به عنوان نماد جام جهانی 2010 گرفته شد، از شادی پس از گل او است. روی پیراهنش ادای احترامی به یکی از قدیمی‌ترین بازیکنان اسپانیا دیده می‌شود که سال قبل در اثر حمله قلبی جان خودش را از دست داده بود.

«هلندی پرنده» لقبی است که به رابین فن پرسی، بازیکن تیم هلند داده شد. در بازی‌های گروهی مرحله اول جام جهانی، فن پرسی با پرشی که روی هوا کرد و ضربه سر خودش توانست دیوار دروازه اسپانیا را فرو بریزد و مقدمه‌ای برای شکست این تیم بچیند.

کلام آخر

مسلماً سال 2018 و جام جهانی روسیه خاطرات شیرین‌تری خواهد داشت که تا مدت‌ها پس از پایان مسابقات درباره‌اش صحبت می‌شود. خاطره‌انگیز‌ترین تصویری که شما از جام‌های جهانی در ذهن دارید کدام است؟