زنان و مردان عوامل ریسک ژنتیکی متفاوتی در ابتلا به تومور مغزی دارند

محققان دریافته‌اند که زنان و مردان، عوامل ریسک ژنتیکی متفاوتی در ابتلا به گلیوما که شایع ترین نوع تومور مغزی بدخیم اولیه در آمریکا محسوب می‌شود دارند.

گلیوما (Glioma) که یکی ازتومورهای اولیه سیستم عصبی مرکزی است و در نخاع یا مغز بروز می‌کند، شایع ترین نوع تومور مغزی بدخیم اولیه در ایالات متحده آمریکا بشمار می‌آید. گلیوبلاستوما (glioblastoma) شایع ترین نوع گلیوما در میان بزرگسالان است. در حالی که پیش از این تفاوت‌های جنسیتی در بروز و نرخ بقای گلیوما مشخص شده بود، اما تا بحال محققان این مسئله را بررسی نکرده بودند که آیا تفاوت‌های ژنتیکی مبتنی بر جنسیت موجب تفاوت بالقوه در ریسک گلیوما بین زنان و مردان می گردد یا خیر.

بتازگی تیم پژوهشی دانشکده پزشکی دانشگاه کیس وسترن ریزرو (Case Western Reserve) با همکاری کنسرسیوم بین المللی محققان دریافته‌اند که مردان و زنان عوامل ریسک ژنتیکی متفاوتی برای توسعه گلیوما دارند. این پژوهش که اخیرا در مجله ساینتیفیک ریپورتس (Scientific Reports) به چاپ رسیده متشکل از بیش از 35 محقق از بیش از 30 دانشگاه، موسسه، و نهادهای دولتی سراسر دنیا است.

بارن هولتز- سلوان، استاد مسئول تحقیق تومور مغزی در دانشکده پزشکی دانشگاه کیس وسترن ریزرو، مدیر انجمن بیوانفورماتیک مرکز جامع سرطان کیس وسترن، و رئیس انجمن بیوانفورماتیک انتقالی در موسسه بیولوژی رایانشی می گوید:

تحلیل‌های لایه‌ای و طبقه‌بندی جنسیتی در مطالعاتی از این دست، دیدگاه‌های جدیدی در تفاوت‌های جنسیتی شناخته شده در گلیوما را آشکار می‌کند و به ریسک‌های ژنتیکی ربط می دهد که تا به امروز ناشناخته بودند. یافته‌های حاصل از این پژوهش، راهی است برای دست یابی به درک بهتری از تفاوت‌های جنسیتی در میزان بروز تومور مغزی، ضمن اینکه انواع مکانیسم‌ها و گذرگاه‌های بیماری را نیز ارائه می‌دهد.

کنسرسیوم تفاوت‌های ژنتیکی میان تمام بیماران مبتلا به گلیوما، گلیوبلاستوما و بیماران غیرگلیوبلاستوما را برحسب جنسیت مورد بررسی قرار داد. دکتر کویین اوستروم (Quinn Ostrom) زمانی که دستیار بارن هولتز-سلوان بود ایده این تحقیق را مطرح کرد. اوستروم درحال حاضر پروژه فوق دکتری خود در اپیدمولوژی سرطان را در دانشکده پزشکی بایلر (Baylor) در هوستون (Houston) ایالت تگزاس می‌گذراند. محققان سه ناحیه در ژنوئوم یافتند که تفاوت‌های ژنتیکی معناداری بین مردان و زنان دارند، و این تفاوت‌ها بسته به جنسیت و نوع تومور (گلیوبلاستوم در مقابل غیر گلیوبلاستوما) فرق می‌کنند. بارن هولتز- سلوان می گوید:

یک ناحیه کاملا مختص افزایش ریسک در میان مردان است، یک ناحیه مربوط به ریسک بالاتر در میان زنان می شود و یک ناحیه هم میان مردان و زنان هردو مشاهده می شود اما ظاهرا ارتباطش با زنان بمراتب بیشتر است.

هرچند فرایند یافتن منابع ژنتیکی براساس تفاوت‌های جنسیتی در تومورهای مغزی بدخیم در ابتدای راه و نوپا است، با این حال بکمک این تحلیل جدید می‌توان مسیری را برای آزمایش ژنتیکی تعریف کرد که پزشکان به واسطه آن ریسک سرطان مغز را در بیماران ارزیابی می‌کنند. بارن هولتز-سلوان در این رابطه می گوید:

در کمال تعجب، منطقه بزرگی در ژنوئوم مرتبط با گلیوما و بخصوص گلیوبلاستوما فقط در زنان مشاهده شد. این منطقه تا پیش از این هیچ ارتباطی با گلیوماها نداشت، هرچند که سایر مطالعات گسترده ژنوئومی مشابه به ارتباط بین این ناحیه با ویژگی‌های مختلفی از جمله بیماری‌های خودایمنی و همچنین قاعدگی دیررس رسیدند.

این پژوهش عنوان می‌کند که اگر مواجهه بیشتر با استروژن در طول زندگی ریسک گلیوما را کاهش دهد، احتمال می‌رود که گونه‌هایی که موجب افزایش سن شروع قاعدگی می‌شوند ریسک ابتلا به گلیوما در زنان را افزایش دهند.

سخن پایانی

برای اطلاع بیشتر از اخبار علمی با پلازا همراه بمانید، شما همچنین می‌توانید در بخش نظرات، دیدگاه خود را با ما به اشتراک بگذارید.