محققان موفق شدند با کمک ماده ای به نام گرافین خوراکی روی مواد غذایی تگ RFID ایجاد کنند که این تگ ها خوراکی بوده و حاوی اطلاعاتی در مورد آن ماده غذایی و پروسه تولید وهم چنین نحوه نگهداری آن می باشد.
محققان دریافتند که گرافین خوراکی می تواند عملکردی همچون سنسور RFID در مواد غذایی داشته باشد. گفتنی است گرافین ماده ای بسیار نازک بوده و البته بافت مستحکمی دارد و می‌تواند گرما و جریان الکتریسیته را از خود عبور داده، بعلاوه ضد باکتری نیز بوده و از مواد سرطان زا در آن استفاده نشده است. اکنون محققان متوجه شده اند که امکان خوردن این ماده وجود دارد.
محققان آزمایشگاه جیمز تور در دانشگاه رایس نشان دادند که گرافین روی مواد غذایی مانند نان و سیب زمینی، و همچنین مواد دیگری مانند کارتن و پارچه، می تواند نقش تگ های RFID را بازی کند !
تیم بریس، به دنبال تحقیقات قبلی خود روی طرح و توسعه گرافین،متوجه شدند که با کمک لیزر (LIG) و با کمک تکنیک های گرمایشی در لیزر برای گرم کردن سطح ماده، می توانند اشکالی را روی آن ایجاد کنند. در اصل، این ماده که از جنس پلیمر است، نوعی polyimide محسوب می شود و محققان متوجه شدند که می تواند در لیزر د LIG تغییراتی در آن ایجاد نمود. در حال حاضر، محققان موفق به استفاده از تکنیک هایی شده اند که با کمک آن بتوانند با استفاده از لیزر از این ماده به عنوان تگ RFID استفاده کنند.
ظاهرا در برخی موارد، چندین واکنش دو مرحله ای در روند اعمال لیزر روی گرافین ایجاد می شود که ابتدا لیزر فوتوترمز سطح کربن ناپایدار را به کربن بی شکل تبدیل می کند و پس از گذر از لیزر و خاصیت جذب انتخابی نور مادون قرمز، کربن آمورف را به LIG تبدیل می نماید. در این فرایند طول موج یکی از موضوعات مهم است. در کنار موادی مانند کارتن، کاغذ، پارچه، چوب پنبه و زغال سنگ، تیم تحقیقاتی متوجه شدند که این فرآیند قابل اعمال به مواد غذایی مانند نان، سیب زمینی و نارگیل هم خواهد بود. این تکه های گرافینی به صورت هدایت شده می توانند به طور بالقوه تگ های RFID و سنسور باشند و مستقیما روی غذاها قرار گیرند. این تگ های RFID کوچک روی مواد غذایی می توانند اطلاعاتی در مورد ماده غذایی، نحوه نگهداری، نحوه تولید و اطلاعات دیگری را ارائه بدهند. هم چنینی این تگ های RFID قابل استفاده در حسگر های پوشیدنی خواهند بود. گفتنی است که این تحقیق در مجله ACS Nano منتشر شده است .
