استفاده از پلاستیک بازیافتی مسئله‌ای است که شرکت آدیداس مدت‌ها در پی رسیدن به آن است و تصمیم دارد تا سال 2024 آن را کاملاً عملی کند. این اقدام باعث خواهد شد تجمع پلاستیک در دریا و خشکی کاهش پیدا کند.
کسانی که کفش‌های ورزشی و اسپرت زیادی هم ندارند، حداقل یک جفت کفش آدیداس اصل یا کپی را در جاکفشی دارند. مانند بسیاری از شرکت‌های تولیدکننده کفش ورزشی، ماده اصلی برای تولید این پوشیدنی‌ها، پلاستیک است. آدیداس به عنوان یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان کفش‌های ورزشی، یا مصرف انبوه پلاستیک باعث آلودگی پلاستیک دریایی و خشکی می‌شود. به همین دلیل و برای جلوگیری از آلودگی‌های بیشتر، آدیداس، متعهد شده است که تا سال 2024 استفاده از لاستیک را فقط معطوف به پلاستیک‌های بازیافتی کند. تایمز اقتصادی گزارش کرده است تمامی شرکت‌های وابسته، خط تولید، فروشگاه‌ها و انبارها تا سال 2024 مجبور خواهند شد استفاده از پلاستیک‌های نو را به استفاده از پلاستیک بازیافتی تغییر دهند. علاوه بر این تا بهار و تابستان 2019، 41 درصد از خط تولید لباس آدیداس از الیاف پلاستیکی بازیافتی استفاده خواهند کرد.
این حرکت یک گام صحیح در مسیر درست است و باید به شکل یک اقدام همگانی در میان سایر برندها و شرکت‌های استفاده کننده از پلاستیک گسترش یابد. در نهایت، مقابله با افزایش آلودگی پلاستیکی جهان نیاز به کاهش مصرف خواهد داشت. تلاش‌های آدیداس برای کاهش آلودگی پلاستیکی محیط زیست و جهان، عجیب نیست. این شرکت در حال حاضر هم تلاش می‌کند که در خط‌وط تولید لباس، استفاده از پلاستیک را به وسیله جایگزینی آن با پلاستیک‌های بازیافتی کاهش دهد. سال گذشته بود که آدیداس با یک موسسه حمایت از کاهش آلودگی دریایی در زمینه تولید کفش به وسیله پلاستیک‌های جمع‌آوری‌شده از دریاها و تورهای ماهیگیری ماهیگیران غیر مجاز همکاری داشت. این همکاری منجر شد که یک خط تولید بزرگ از مجموعه کفش، تی‌شرت و پیراهن شروع به کار کند و تا به امروز هم به کار خودش ادامه دهد.
حرکت آدیداس در راستای کاهش استفاده از پلاستیک هم‌زمان با همکاری امریکا در مورد رفع مشکل آلودگی پلاستیکی محیط زیست و تعهد جدید شرکت استارباکس در کاهش استفاده از پلاستیک‌های تازه و جایگزینی آن توسط پلاستیک‌های بازیافتی بوده است. شرکت استارباکس هفته‌های پیش اعلام کرده بود که استفاده از پلاستیک تازه را تا سال 2020 محدود خواهد کرد. سؤال مهم در مورد آدیداس این است که استفاده از پلاستیک‌های بازیافتی تا چه اندازه می‌تواند مؤثرتر از استفاده پلاستیک‌های تازه و دست اول باشد؟ بر اساس نظر یکی از اقتصاددانان ارشد که با بخش ادغام محیط زیست و اقتصاد سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) در ارتباط است، همکاری بیشتر شرکت‌هایی همانند آدیداس می‌تواند در کاهش آلودگی پلاستیکی مؤثر باشد.
استفاده از پلاستیک‌های بازیافتی، حداقل باعث خواهد شد که تجمع پلاستیک در محیط زیست مخصوصاً دریاها به شدت کاهش پیدا کند و به جای انبار شدن در بیرون کارخانه، روی خط تولید تبدیل به کفش، لباس و محصولات مفیدتر شوند. تولید پلاستیک نو و دست اول، انرژی زیادی مصرف می‌کند و انرژی زیاد به معنی گسترش گازهای گلخانه‌ای در محیط زیست است. در حال حاضر در کشوری همانند امریکا، تولید پلاستیک نو، 1 تا 3 درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای را به خود اختصاص می‌دهد. استفاده از پلاستیک‌های بازیافتی و فرایند بازیافت به مراتب انرژی و آلودگی کمتری تولید می‌کند و محصول نهایی با فرایند تولید پلاستیک اصلی یکسان خواهد بود. حذف انتشار گازهای گلخانه‌ای حاصل از تولید پلاستیک می‌تواند هرچند به مقدار کم، به تعدیل تغییرات آب و هوایی جهان کمک کند.
سازمان همکاری و توسعه اقتصادی دو ماه قبل اعلام کرد اگر قرار باشد به صورت جدی به حل مشکل آلودگی پلاستیک پرداخته شود باید امکانات لازم برای بازیافت پلاستیک هم تأمین گردد. در همین راستا پیشنهاد شد دولت مالیات را برای صنایع بازیافت پلاستیک و شرکت‌هایی که استفاده از پلاستیک بازیافتی را در اولویت خود قرار داده‌اند، کاهش دهد. همان‌طور که آدیداس نشان داد، انگیزه می‌تواند بخش پنهان کار باشد. زمانی که برندی همانند آدیداس تصمیم می‌گیرد در خط تولید خود، الیاف پلاستیک بازیافتی استفاده کند، انگیزه برای شرکت‌های تأمین‌کننده الیاف پلاستیکی نیز به وجود خواهد آمد تا بر سر رقابت برای تأمین الیاف، استفاده از پلاستیک‌های بازیافتی برای تولید محصولات گسترش دهند. توسعه و صنعتی شدن استفاده از پلاستیک‌های بازیافتی به مرور زمان در کاهش تجمع آلودگی پلاستیک در دریا و خشکی نیز کمک خواهد کرد.
کلام آخر
چراغ سبز آدیداس به استفاده از پلاستیک‌های بازیافتی، شروع یک راه طولانی و اولین گام آن است. این حرکت شاید اولین باشد اما نباید آخرین شود. تولیدکنندگان وسایل و لباس‌هایی که در آن‌ها پلاستیک حرف اول را می‌زند، باید تلاش کنند علاوه بر استفاده از مواد اولیه سالم‌تر، طول عمر محصولات خود را هم افزایش دهند تا چرخه بازگشت پلاستیک به محیط زیست کاهش یابد. مشکل بزرگ دیگر مصرف‌گرایی است که باید اصلاح شود. بزرگ‌ترین چالش موجود در مصرف‌گرایی، خرید کردن دوباره مشتریان و درامد زایی شرکت‌ها است. هم اکنون هم روش‌های زیادی برای تولید محصولات بادوام‌تر وجود دارد اما دوام بیشتر، به معنی کاهش خرید کالا و متعاقباً کاهش درامد شرکت است. این اختلاف و چرخه هنوز میان شرکت‌ها و موسسه‌های حافظ محیط زیست به عنوان یک گره باز نشده باقی مانده است. شکستن این چرخه و باز کردن گره آن، مهم‌تر از تولید کفش‌های بازیافتی است. در بخش نظرات، دیدگاه خود را با ما به اشتراک بگذارید.